معایب بازار اولیه

بازارهای اولیه و ثانویه به یکدیگر وابسته هستند؛ به طوری که همان اوراق بهاداری که در بازار اولیه ایجاد می شوند در بازار ثانویه به فروش می رسند.

آشنایی با مفهوم بازار اولیه و بازار ثانویه در بورس

برای ورود به بازار بورس و شروع فعالیت در آن لازم است مطالبی را بدانیم؛ چرا که بدون آشنایی با آن ها فعالیت در بورس بی معنا خواهد بود. بازار اولیه و بازار ثانویه secondary market از مفاهیم بسیار ابتدایی اما مهم در بازار بورس هستند که آشنایی با آن ها به سرمایه گذار کمک می کنند تا بهتر برای سرمایه خود تصمیم بگیرد. به همین دلیل در این مقاله قصد داریم در رابطه با مفهوم بازار اولیه و بازار ثانویه و ویژگی های هر یک از آن ها صحبت کنیم. در ادامه با صندوق سرمایه گذاری رزسا همراه باشید.

بازارهای اولیه و ثانویه به یکدیگر وابسته هستند؛ به طوری که همان اوراق بهاداری که در بازار اولیه ایجاد می شوند در بازار ثانویه به فروش می رسند.

بازار اولیه و بازار ثانویه چیست؟

بازارهای اولیه و ثانویه، اصطلاحات متمایزی هستند؛ بازار اولیه اشاره به بازاری دارد که اوراق بهادار در آن ایجاد می شوند اما در بازارثانویه، این اوراق بین سرمایه گذاران معامله می شود.

آگاهی از نحوه عملکرد این بازارها در درک معاملات سهام و اوراق قرضه یا اوراق بهادار، بسیار کمک کننده است. بدون اطلاع از آن ها رهگیری از بازارهای سرمایه گذاری سخت و دشوارخواهد بود و سود آوری آن ها را به مراتب کمتر خواهد کرد.

هنگام خرید سهام، معمولا این بازار با نام بازار سهام شناخته می شوند؛ از همین رو در بازار ثانویه، سرمایه گذاران، اوراق بهادار از قبل صادر شده را بدون دخالت شرکت های صادر کننده معامله می کنند.

در واقع بازارثانویه، محل داد و ستد اوراق منتشر شده در بازار اولیه می باشد. حجم معاملات بازارثانویه، نسبت به بازارهای اولیه، بالاتر است. در این بازار تغییرات قیمت شکل گرفته و اوراق بهادار، در آن داد و ستد می شود.

ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺍﻭﻟﻴﻪ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻬﺎﺩﺍﺭ ﺷﺮﻛﺖ، ﺑﺮﺍی ﺍﻭﻟﻴﻦ ﺑﺎﺭ ﺻﺎﺩﺭ ﺷﺪﻩ و در آماده مبادله است. ﺑﻪ ﺳهاﻡ جدیدی که ﺷﺮﻛﺖ های ﺑﺎﺯﺍﺭ ثانویه تولید می کنند، بازار اولیه می گویند. بازار اولیه و ثانویه، ویژگی ها و تفاوت های بسیاری دارند، در ادامه با صندوق سرمایه گذاری رزسا همراه باشید تا مطالب بیشتری را در اختیارتان قرار دهیم.

نقش بازار اولیه چیست؟

• سازمان دهی انتشارات جدید اوراق بهادار
• تضمین اوراق بهادار
• توزیع اوراق بهادار جدید

مزایای بازار اولیه

• انتشار اوراق بهادار به صورت مستقیم، توسط شرکت صادر کننده اوراق، صورت می گیرد.
• بازار اولیه رشد سرمایه‌ شرکت را تسهیل می کند.
• به سرمایه گذاران کمک می کند تا پس انداز خود را سرمایه گذاری کنند.
• می توان برای اهداف تجاری، سرمایه کسب نمود.
• دولت از طریق فروش اوراق در بازار، می تواند سرمایه مورد نیاز سازمان را جمع آوری نماید.
• نقدینگی بیش از حد در چرخه اقتصاد کنترل می شود.
• به سرمایه گذاری مستقیم خارجی کمک‌ می کند.

معایب بازار اولیه بورس

• پروژه های تحقیقاتی اولیه هرینه بر می باشد.
• بررسی ها برای تحقیقات اولیه زمان بر می باشد.

ویژگی های بازار ثانویه

• هزینه هر معامله به دلیل حجم معایب بازار اولیه بالای معامله ها بسیار کمتر است
• برای سرمایه گذاران سود زیادی به همراه دارد
• در این بازار، هر نوع اخبار یا اطلاعات جدید در رابطه با شرکت در قیمت سهام، تاثیر دارد.
• عرضه و تقاضا در اقتصاد، برای کشف قیمت این بازار کمک کننده است.
• جایگزینی مناسبی برای پس انداز است.
• بازار های ثانویه با قوانین و مقررات خاص و محکمی از جانب دولت رو به رو هستند چون منبع اصلی شکل گیری سرمایه و سود، برای شرکت ها و سرمایه گذاران به محسوب می شوند. این مقررات در سطح بالا، ایمنی پول افراد را ضمانت می کند.
• این بازار شامل خریداران ﻭ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﮔﺎﻥ ﺳﻬﺎﻡ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻗﺮﺿﻪ ای اﺳﺖ که قبلا انتشار یافته است.
• بوﺭﺱ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻬﺎﺩﺍﺭ ﻣﻬﻢ ترین نهاد این بازار ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻬﺎﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ.
• در این بازار، ﺳﻬﺎﻡ منتشر شده مورد خرید و فروش ﻗﺮﺍﺭ می گیرد.

قیمت گذاری در بازار ثانویه

در بازار اولیه، قیمت اوراق بهادار از قبل، بر اساس قیمت اسمی آن تعیین می گردد اما در بازار ثانویه قیمت این اوراق بر اساس میزان عرضه و تقاضای آن ها مشخص می شوند.

انواع بازار ثانویه

این بازار بر اساس این که چه نوع سهمی در چه محلی مبادله می شود، به چهار بازار تقسیم می شود:

بازار اول

مربوط به معاملات سهام شرکت های بورسی است که در بورس انجام می شود.

بازار دوم

مربوط به معاملات سهام شرکت های غیر بورسی که در فرابورس انجام می شود.

بازار سوم

مربوط به معاملات سهام شرکت های بورسی که در فرابورس انجام می شود.

بازار چهارم

بازاری است که بدون کارگزار و معامله گر کار می کند. بازار چهارم مربوط به معاملات خصوصی است که توسط شبکه های الکترونیکی و بین سرمایه گذاران نهادی و عادی صورت می گیرد.

نکته: نهاد های مربوطه به منظور پرهیز از پرداخت هزینه های مربوط به کارگزاری، عموما معاملات عمده و بلوک خود را در بازار چهارم انجام می دهند.

برخی از تفاوت های بازار اولیه و ثانویه در بورس

• شرکت ها پس از پذیره نویسی سهام خود در بازار اولیه، می توانند سهام خود را به فروش برسانند. اما پس از آن سهام شان در بازارثانویه، معامله می شود.
• درآمد حاصل از فروش سهام در بازار اولیه به شرکت منتشر کننده اوراق تعلق می گیرد، اما در بازار ثانویه، این معایب بازار اولیه درآمد ها متعلق به سرمایه گذاری است که اوراق را به فروش می رساند.
• سرمایه گذاران در بازار اولیه اوراق بهادار را خریداری نمی کنند، زیرا شرکت صادر کننده، اوراق خود را به صورت عمده به فروش می رساند و خرید آن نیازمند سرمایه زیادی است. اما در این بازار، سرمایه گذاران می توانند هر تعداد سهام مورد نظر خود را خریداری نمایند.

• در بازار اولیه، فروش اوراق از طریق بانک های معایب بازار اولیه سرمایه گذاری انجام گرفته، اما در ثانویه، سرمایه گذاران از طریق کارگزاری ها، معاملات خود را انجام می دهند.
• در بازار اولیه، سهام داران، سهام را به طور مستقیم از شرکت عرضه کننده خریداری می کنند اما در ثانویه، سرمایه گذاران، سهام و سایر اوراق بهادار را از سایر سرمایه گذاران می خرند.
• شاید این سوال خیلی ها باشد که، بازار ثانویه بورس چیست؟ در بازار اولیه، شرکت ها برای اولین بار سهام خود را از طریق عرضه عمومی به فروش می رسانند، اما در ثانویه، سرمایه گذاران سهامی که قبلا معامله شده را از طریق بورس اوراق بهادار خریداری می نمایند.
• در بازار اولیه، سهام با قیمت اسمی به فروش می رسد و معمولا نوسان ندارد. اما در ثانویه قیمت سهام به طور روزانه در نوسان است.

چکیده مطالب

در معمول ترین تقسیم بندی، بازار سرمایه به دو بازار اولیه و ثانویه تقسیم می‌شود. بازار ثانویه در واقع محل داد و ستد اوراقی است که در بازار اولیه منتشر شده اند. حجم معاملات در بازارهای ثانویه نسبت به بازارهای اولیه primary market بیشتر است. وجود این بازار بسیار ضروری است؛ زیرا قابلیت نقد شوندگی و معامله مستمر اوراق را پدید می‌آورد و شرکت‌ ها ترسی از سررسید قرارداد ندارند که فرضا سرمایه‌ گذار در سرسید، کل پولش را تقاضا کرده و به شرکت فشار وارد کند پس به موهبت وجود بازار‌ثانویه، می‌ تواند با پول سرمایه‌ گذاران فعالیت کند. امیدواریم مقاله بازار ثانویه چیست برای شما مفید واقع شده باشد.

مزایا و معایب بازار فارکس چیست؟

معاملات فارکس که اغلب به عنوان راهی جذاب برای درآمدزایی تلقی می شود، بسیار چالش برانگیز است. بازار فارکس به دلیل نقدینگی بالا ، برنامه معاملاتی 24 ساعته، در دسترس بودن و بسیاری از مزیت های دیگر به یک حرفه ی رایج برای بسیاری از سرمایه گذاران تبدیل شده است. فارکس، علاوه بر مزیت هایی که دارد، دارای معایبی نیز هست که در این مقاله شما را با مزایا و معایب بازار فارکس آشنا خواهیم کرد. با زندتریدرز همراه شوید.

آشنایی با مزایا و معایب بازار فارکس

بازار فارکس بزرگ ترین بازار مالی جهان است که سرمایه گذاران از سراسر جهان در معاملات آن شرکت می کنند و از طریق تریدینگ در فارکس به سود می رسند. تجارت آنلاین فارکس دارای مزایا و معایبی می باشد. برخی از این مزایا و معایب بازار فارکس به شرح زیر است:

مزیت های بازار فارکس

مزیت های بازار فارکس شامل موارد زیر می باشد.

کم هزینه

معاملات فارکس هزینه های بسیار پایینی دارد. کارمزدها و کمیسیون ها در فارکس کم است و هیچ گونه هزینه ی دیگری در شرایط واقعی در این بازار وجود ندارد زیرا اکثر معامله گران فارکس از اختلاف بین نرخ ارز فارکس، پول و سود دریافت می کنند.

بنابراین، در بازار فارکس لازم نیست نگران هزینه های متعدد دلالی و حذف سربار باشید. هزینه کم کمسیون در معاملات بازار فارکس یکی از مزایای بازار فارکس است.

دسترسی 24 ساعته در 7 روز هفته

بازار فارکس یکی از بازترین بازارها برای معامله گران شخصی است. معامله گران طی یک تا دو روز یک پروفایل یا اکانت در بازار فارکس ایجاد می کنند و معامله خود را با 50 پوند آغاز می کنند. تجارت در اکثر شرکت های کارگزاری می تواند به صورت آنلاین انجام شود و معامله گران از طریق شبکه های مبادله دیجیتال به تقاضای واقعی بازار ، گزارش ها ، نقشه های قیمت ، منابع و تکنیک ها دسترسی دارند. خدمات پشتیبانی فارکس 24 ساعته و در هر روز در هفته برای تریدرها ارائه می شود.

فارکس برای سبک های مختلف معاملاتی مناسب است

بازارهای فارکس در تمام طول روز کار می کنند و این امر مبادله را برای سرمایه گذاران آسان کرده است و برای برخی از معامله گران که به دنبال سود در کوتاه مدت هستند، بسیار مطلوب است ، زیرا ترجیح می دهند در دوره های کوتاه (مثلاً چند دقیقه تا چند ساعت) موقعیت خود را حفظ کنند.

به عنوان مثال ، ساعات روز استرالیا ، ساعات شبانه در سواحل شرقی ایالات متحده است. یک نمایندگی مستقر در ایالات متحده ممکن است در طول ساعات عادی کار ایالات متحده، AUD مبادله کند ، زیرا پیشرفت کمی در آن پیش بینی می شود و نرخ ها برای AUD در این ساعات کاری عادی ثابت است.

این معامله گران از تاکتیک های تجاری حجم بالا و کم سود پیروی می کنند ، زیرا به دلیل کمبود توسعه واقعی بازار فارکس ، حاشیه سود ندارند. در عوض ، آن ها به دنبال کسب درآمد در یک دوره نسبتاً ثابت با نوسان کم هستند تا بتوانند خریدهای با حجم بالا را پوشش دهند. به این ترتیب معامله با فارکس برای آن ها بسیار خوشایند است.

افزایش نقدینگی

بازار فارکس بیشترین تعداد سرمایه گذاران مالی را در مقایسه با سایر حوزه های مالی جهان دارد که بالاترین میزان نقدینگی را ارائه می دهد. این امر خطر سوءاستفاده از بازار و نابرابری قیمت را کاهش می دهد و به ایجاد نرخ های رقابتی تر کمک می کند.

بنابراین نیازی به نگرانی در مورد نوسانات شدید قیمت در ساعات شروع و بسته شدن و یا راکد بودن سطوح قیمت در ساعات صبح، که از ویژگی های بازارهای مالی است ، نیست و تا زمانی که تحولات بزرگ پیش بینی نشده باشد، می توان الگوهای مشابه بازار را پیش بینی کرد.

فارکس یک بازار غیر متمرکز

فارکس به عنوان یک بازار فعال در سراسر جهان، به هیچ سایت یا حوزه قضایی واحد تجاری وابسته نیست. چنین اقتصاد غیر متمرکزی به جلوگیری از شوک های غیر منتظره در بازار کمک می کند. این ویژگی نیز به پایین نگه داشتن نرخ ها کمک می کند.

امکان سرمایه گذاری اولیه با سرمایه کم

با توجه به اسپردهای محدود که با عنوان پیپ در بازار فارکس شناخته می شود، به راحتی می توان معاملات فارکس را با سطح کمی از سرمایه ارزی آغاز کرد.

نوسانات و گزینه های مختلف ارز

در بازار فارکس، ارزهای اصلی دارای نوسانات قیمت بالایی هستند. اگر معاملات به صورت استراتژیک در موقعیت مناسب قرار گیرند ، معایب بازار اولیه نوسانات زیاد قیمت، به ایجاد سود قابل توجهی کمک می کند.

28 جفت ارز اصلی و هشت ارز اصلی در بازار فارکس وجود دارد. استانداردهای انتخاب جفت ارز ممکن است زمان بندی آسانی داشته باشد ، یا دارای دوره های بی ثباتی یا الگوهای اقتصادی باشد. در این شرایط معامله گران فارکس که به این گونه نوسان ها علاقه مند هستند می توانند به راحتی از یک جفت ارز به جفت دیگر شیفت پیدا کنند.

فروش آسان در کوتاه مدت

فروش کوتاه مدت در بازارهای خاص می تواند با ریسک بالایی همراه باشد. اما در معاملات فارکس ، فروش ارز در کوتاه مدت بسیار آسان است. ارزها در فارکس به صورت جفت خرید و مبادله می شوند ؛ به این معنی که هر زمان که معامله گر ارز خریداری می کند ، ارز دیگری را می فروشد. فروش آسان در کوتاه مدت از جمله مزایای بازار فارکس می باشد.

اتوماسیون کامل سیستم فارکس

معاملات فارکس به طور کامل با تکنیک های تجارت الکترونیکی سازگار هستند. با انجام برخی تحقیقات ، معامله گران فارکس می توانند معاملات خودکار ، ورود سیستم ، توقف ضرر و محدود کردن قیمت های پیش از معاملات را انجام دهند. یا حتی به سیستم دستور دهند که در نوسانات قیمت در شرایط اقتصادی دیگر، معامله کنند. این یکی دیگر از مزایای بازار فارکس می باشد.

یک معامله گر، با استفاده از یک رویکرد اتوماتیک که به خوبی طراحی شده است می تواند از مزایای نوسانات روزمره در بازار فارکس، بدون هدر دادن ظرفیت های جسمی و روحی خود با آگاهی از آخرین تغییرات بازار به بهترین نحو ممکن معاملات خود را انجام دهد.

تا این بخش از مقاله ی” مزایا و معایب فارکس ” شما را با مزیت های بازار فارکس آشنا کردیم. لطفا در ادامه مقاله نیز تا انتها با ما همراه باشید تا با معایب بازار مالی فارکس نیز آشنا شوید.

معایب بازار فارکس

با وجودی که بازار فارکس از مزایای زیادی برخوردار است، اما هنوز معایبی نیز دارد که در ادامه به ذکر معایب آن پرداخته ایم.

عدم شفافیت در بازار فارکس

به دلیل وجود واسطه گری یا بروکرها در بازار فارکس، این بازار کاملا شفاف نمی باشد. به این دلیل که با وجود کارگزار، یک معامله گر ممکن است قدرت کافی برای نحوه ی انجام و سفارش مبادله را نداشته باشد، یا از بهترین پیشنهاد اطلاع کافی نداشته باشد ، یا حتی ممکن است دیدگاه های محدودی در مورد قیمت های پیشنهادی داشته باشد که فقط توسط کارگزار منتخب او ارائه می شود.

شاخص های پیچیده نوسان قیمت

نوسانات قیمت در فارکس تحت تأثیر چندین عامل ، به ویژه عوامل سیاسی یا اقتصادی جهان قرار دارد ، که به طبع آن، تفسیر داده ها و نتیجه گیری دقیق در مورد معاملات ممکن است دشوار باشد.

افزایش ریسک ، افزایش اهرم یا لوریج

سرمایه گذاری در فارکس با اهرم بالا امکان پذیر است و این می تواند منجر به انجام معاملاتی شود که ممکن است به سود یا زیان برسد. بازارهای فارکس اهرم 50: 1 را مجاز می دانند. اگر چه معامله گر می تواند از اهرم سود ببرد ، اما با ریسک بالایی نیز همراه است و حتی گاهی معاملات فارکس به سرعت می تواند به یک فاجعه زیان آور تبدیل شود؛ مگر اینکه کسی درک خوبی از اهرم ، سیستم تخصیص سرمایه موثر و مدیریت احساسات عمیق داشته باشد. از جمله معایب بازار فارکس مربوط به مسئله لوریج است.

فرایند خودآموزی

در بازار بورس ، یک سرمایه گذار می تواند از مشاوران مالی ، تحلیلگران تجاری و مدیران مشارکت راهنمایی حرفه ای بگیرد. اما در بازار فارکس معامله گران باید خودشان سخت کوشانه به دنبال کسب دانش و مهارت های تجارت در بازار فارکس باشند؛ در بسیاری از مواقع اکثر مبتدیان در طی مراحل اولیه تریدینگ در فارکس، بازار را ترک می کنند که بیشتر به دلیل ضرر و زیان ناشی از عدم تخصص کافی در معاملات فارکس و انجام معاملات نامناسب است. این یکی از معایب بازار فارکس می باشد.

حال که با مزایا و معایب بازار فارکس آشنا شدید، می توانید با کسب مهارت های لازم، موضع خود را به درستی برای انجام معاملات موفق در این بازار بزرگ جهانی مشخص کنید و احتمال ضرر و زیان را به حداقل برسانید.

کلام پایانی در مورد مزایا و معایب بازار فارکس

بازار فارکس یک بازار معاملاتی باز ، همه کاره و با قابلیت سودآوری بالقوه در یک وضعیت گسترده با قابلیت نفدینگی بالا است. در این مقاله شما را با مزایا و معایب بازار فارکس آشنا کردیم. شما می توانید با در نظر گرفتن برخی از چالش های ذاتی معاملات فارکس ، که بیشتر آن ها در سایر شیوه های معاملاتی مشهود است، فرصت های کافی را برای انجام معاملات سودمند به دست آورید.

عرضه اولیه سهام (IPO) و مزایا و معایب آن

به احتمال زیاد درطول زندگی‌تان بارها و بارها با اخبار بازار سهام برخورد کرده‌اید و شاید یکی از کسانی باشید که سهامی شرکت‌های مختلف را خرید و فروش کرده‌اید. در این مطلب به فرایندی که به عرضه‌ اولیه سهام یک شرکت برای عموم می‌انجامد پرداخته‌ایم.

مقاله‌های مرتبط:

عرضه‌ اولیه سهام یا IPO، اولین عرضه و فروش سهام یک شرکت به‌صورت عمومی است. پیش از عرضه‌ی عمومی اولیه (IPO)، شرکت باید به‌صورت خصوصی و با سهام‌داران محدود و متشکل از سرمایه گذاران اولیه (مثل مؤسسین و اقوام و دوستان آنها) و سرمایه‌گذاران حرفه‌ای درنظر گرفته می‌شود. از طرف دیگر درصورت عمومی شدن شرکت، هر شخص یا نهادی اعم از افراد معمولی یا نهاد‌های سرمایه‌گذار که در پا گرفتن شرکت دخیل نبوده‌اند و مایل به خرید سهام شرکت هستند نیز سهمی از شرکت را به خود اختصاص می‌دهند. تا زمانی که شرکتی پیشنهاد عرضه‌ی سهامش را در اختیار عموم نگذارد، امکان سرمایه‌گذاری عموم در آن وجود ندارد. شما می‌توانید تا به‌صورت بالقوه، پیشنهاد سرمایه‌گذاری در یک شرکت خصوصی را به صاحبان آن بدهید، گرچه آنها موظف به فروش سهمی از شرکت به شما نیستند. اما شرکت‌های عمومی مجبورند تا حداقل بخشی از سهام‌شان را در بازار بورس به عموم مردم بفروشند. به همین دلیل به IPO، عرضه‌ی عمومی اطلاق می‌شود.

نگه داشتن شرکت به‌صورت خصوصی مزایایی دارد که ممکن است درصورت عمومی شدن شرکت تبعات زیانباری برای شرکت داشته باشد. به عنوان مثال صاحبان شرکت‌های خصوصی، اجباری در افشای اطلاعات مالی و حساب‌های شرکت خود ندارند. در آمریکا تأسیس یک شرکت خصوصی، آسان و نسبتا ارزان است و بیشتر کسب‌وکارهای کوچک و متوسط به‌صورت خصوصی اداره می‌شوند. گرچه شرکت‌های بزرگ هم می‌توانند به‌صورت خصوصی باقی بمانند. به عنوان مثال IKEA، سوپرمارکت‌های Publix، Mars Candy و Hallmark Cards، همگی خصوصی هستند.

شرکت‌های عمومی هزاران سهام‌دار دارند و موظفند تا تحت قوانین و آیین‌نامه‌های سختگیرانه‌ای فعالیت کنند. آنها باید هیئت‌مدیره تشکیل دهند و در هر فصل، اطلاعات مالی و حساب‌های خود را به‌شکلی قابل ارزیابی، گزارش کنند. در ایالات متحده، شرکت‌های عمومی، گزارش‌های خود را به کمیسیون بورس و اوراق بهادار (SEC) و در دیگر کشورها به زیرمجموعه‌ای از دولت که مشابه به همین کمیسیون است تحویل می‌دهند. شرکت‌های عمومی به‌محض ثبت سهام‌شان باید به آیین‌نامه‌ها و مقتضیاتی که بورس سهام اعلام می‌دارد پایبند بمانند. حضور در یک بازار سهام بزرگ، مقدار قابل توجهی اعتبار به همراه دارد. به‌صورت تاریخی، تنها شرکت‌هایی خصوصی با پایه‌های قوی و پتانسیل سودآوری اثبات‌شده صلاحیت عرضه‌ی عمومی اولیه را دارند و اثبات آن نیز کار ساده‌ای نیست. اما امروزه با رقابتی که بین بازارهای سهام مختلف پیش آمده است، مقتضیات عرضه اولیه برای شرکت‌های خصوصی، کمی آسان‌تر شده است.

چه نیازی به عرضه اولیه است؟

عرضه‌ی عمومی برای رشد و توسعه، مقدار قابل توجهی پول به شرکت تزریق می‌کند. شرکت‌های خصوصی انتخاب‌های زیادی برای افزایش سرمایه‌ی خود در پیش‌رو دارند که از آن جمله می‌توان به قرض کردن، پیدا کردن سرمایه‌گذاران خصوصی یا الحاق به شرکتی دیگر را برشمرد. اما عرضه‌ی عمومی اولیه، به مراتب گزینه‌ی بهتری برای شرکت خصوصی و سرمایه‌گذاران اولیه‌ی آن است و پول بیشتری را در اختیارشان قرار می‌دهد. برخی از بزرگترین عرضه‌های عمومی اولیه تا به امروز به این قرار است:

-گروه علی بابا (Alibaba Group) در سال ۲۰۱۴ با ۲۵ میلیون دلار افزایش سرمایه

-گروه بیمه آمریکایی (American Insurance Group) در سال ۲۰۰۶ با ۲۰.۵ میلیون دلار افزایش سرمایه

-ویزا (VISA) در سال ۲۰۰۸ با ۱۹.۷ میلیون دلار افزایش سرمایه

-جنرال موتورز (General Motors) در سال ۲۰۱۰ با ۱۸.۱۵ میلیون دلار افزایش سرمایه

-فیسبوک (Facebook) در سال معایب بازار اولیه ۲۰۱۲ با ۱۶.۰۱ میلیون دلار افزایش سرمایه

عمومی شدن شرکت، سودهای دیگری نیز عاید شرکت می‌کند: به دلیل زیر ذره‌بین قرار گرفتن شرکت توسط آنالیزورها و سرمایه‌گذاران، شرکت‌های عمومی در زمان انتشار اوراق قرضه می‌توانند روی نمره‌ی خوبی که کسب کرده‌اند حساب باز کنند. همچنین، مادامی که تقاضا در بازار وجود دارد، یک شرکت عمومی می‌تواند سهام بیشتری را نیز عرضه کند، که به آن عرضه‌ی ثانویه گفته می‌شود. و درآخر، ادغام (دو شرکت در معایب بازار اولیه همدیگر) و الحاق (خرید یک شرکت توسط شرکتی دیگر) شرکت‌ها آسان‌تر است چرا که سهام هر شرکت به عنوان بخشی از معامله درنظر گرفته می‌شود.

برای سرمایه‌گذاران، معامله در فضای عمومی به معنای نقدینگی است. اگر شما سهام‌دار یک شرکت خصوصی باشید، فروختن سهام‌تان کاری مشکل و قیمت‌گذاری سهام‌تان حتی از آن نیز مشکل‌تر است. اما یک شرکت عمومی در بازار بورس معامله می‌کند، با خریداران و فروشندگان آماده و قیمت و داده‌های تراکنشی مشخص. زمانی معایب بازار اولیه که سرمایه‌گذاران، خرید و فروش سهام را، نه از طریق خود شرکت بلکه توسط دیگر سرمایه‌گذاران عمومی انجام دهند؛ به بازار سهام، بازار ثانویه گفته می‌شود. نقدینگی و بازارهای عمومی همچنین به شرکت‌ها این امکان را می‌دهند تا مزایایی را برای جذب کارمندان بااستعداد ارائه دهند که از آنها می‌توان به طرح مالکیت کارکنان در سهام (ESOPs) اشاره کرد.

مزایا و معایب عرضه اولیه سهام

مزایا:

• تعداد متنوع و زیادی از سرمایه‌گذاران برای بالا بردن سرمایه‌ی شرکت
• پایین آمدن هزینه‌ی سرمایه برای شرکت
• بالا رفتن اعتبار و چهره‌ی بیرونی شرکت که به فروش و سود بیشتر شرکت خواهد انجامید
• شرکت‌های عمومی توان جذب و نگهداری مدیران و کارکنان باتجربه را از طریق سهم‌دهی به کارکنان‌شان از سهام شرکت دارا می‌باشند
• تسهیل مالکیت شرکت‌های دیگر (به‌صورت بالقوه در قبال فروش سهام)
• بهترین گزینه برای افزایش هنگفت پول شرکت در مقایسه با گزینه‌های دیگر

معایب:

• شرکت موظف به انتشار حساب‌ها، اطلاعات مالی و مالیاتی و دیگر اطلاعات تجاری خود است
• قانونی بودن هزینه‌های حسابداری و بازاریابی، که مبلغ قابل‌توجه و روبه‌رشدی را به دوش شرکت می‌گذارد
• مدیران شرکت به زمان، تلاش و توجه بیشتری برای گزارش‌هایشان نیاز دارند
• انتشار عمومی اطلاعات ممکن است مورداستفاده‌ی رقبای شرکت، کارپردازان و خریداران قرار گیرد
• با توجه به افزایش سهام‌داران و حق رأی آنها که تأثیر زیادی بر تصمیمات هیئت‌مدیره‌ی شرکت می‌گذارد، توانایی کنترل مؤثر و قدرتمند را در مواقع اورژانسی از شرکت سلب می‌کند

به‌طور خلاصه، زمانی که شرکت سهام خود را به‌صورت عمومی عرضه کند، عرضه‌ی عمومی اولیه را انجام داده است. اگر شرکت بتواند مردم را متقاعد به خرید سهام خود کند، مقدار زیادی پول به شرکت تزریق می‌کند. عرضه‌ی عمومی اولیه را می‌توان به عنوان نقشه‌ی خروجی برای مؤسسین و سرمایه‌گذاران اولیه‌ی شرکت، و قبول ریسک آن در ازای منافع حاصل از ورود به مخاطره‌ای جدید دانست. با این حال در عرضه‌ی عمومی اولیه، بخش زیادی از سهام شرکت، که قبلا در اختیار مؤسسین و سرمایه‌گذاران بود، به عموم مردم فروخته می‌شود.

زمانی که خرید و فروش سهام، از منابعی چون سرمایه‌گذاران عمومی و نه خود شرکت صورت گیرد، اصطلاح بازار ثانویه را به بازار سهام اطلاق می‌کنند. تنها تا قبل از عرضه‌ی عمومی اولیه، شرکت به‌صورت مستقیم، به سهام‌داران، سهام عرضه می‌کند. یعنی زمانی که شما سهام یک شرکت را خریداری می‌کنید، پولی که معایب بازار اولیه هزینه می‌کنید مستقیما به شرکت موردنظر نمی‌رسد، بلکه به کسی که سهام را به شما فروخته است، خواهد رسید. زمانی که شرکتی سهامش را به بازار عرضه می‌کند، عموما شرکت و صاحبان آن، بخش قابل‌توجهی از کل سهام را برای خود نگه‌ می‌دارند، درنتیجه به‌رغم وجود تعداد زیاد سهامداران، بعضی از سرمایه‌گذاران و مؤسسین اولیه، کماکان تأثیر زیادی در جهت‌دهی به شرکت دارند.

شرکت تنها زمانی تصمیم به افزایش پول از طریق عرضه اولیه سهام می‌گیرد که پس از آنالیز وضعیت به این نتیجه برسد که بهترین راهِ برون‌رفت از کمبود منابع مالی و بیشینه کردن سرمایه‌ی شرکت، از محل فروش سهام می‌گذرد. بنابراین هنگامی که شرکت تصمیم به عرضه اولیه سهام می‌گیرد، رشد قابل توجهی برای شرکت انتظار می‌رود و بسیاری از سرمایه‌گذاران عمومی در تلاش برای گرفتن سهمی از عرضه اولیه هستند. افرادی که به عرضه اولیه به‌صورت مستقیم دسترسی پیدا کنند، در مقایسه با زمانی که همان معایب بازار اولیه سهام در بازار بین افراد و شرکت‌ها خرید و فروش می‌شود، مقداری کمتر بابت هر سهم پرداخت می‌کنند. زمانی که مقدار تقاضا برای خرید عرضه اولیه از میزان سهام ارائه‌شده بیشتر باشد، اصطلاحا به آن تعهد زائد گویند. به دست آوردن بخشی از سهام در این حالت، شاید غیرممکن نباشد ولی کاری بس دشوار است. برای پی بردن به دلیل آن، باید به مراحلی که به عرضه اولیه منجر می‌شوند نگاهی بیندازیم، پروسه‌ای که با نام تعهد خرید، شناخته می‌شود.

زمانی که یک شرکت قصد عمومی کردن سهام خود را دارد، اولین قدم، استخدام یک بانک سرمایه‌گذار است. هنگامی که شرکتی به‌راحتی قادر به ارائه‌ی منظم سهام خود نیست، اینجاست که پای وال‌استریت به قضیه باز می‌شود. تعهد خرید به‌صورت کلی، فرایند تهیه و بالا بردن سرمایه‌ای است که چه از طریق قرض کردن و چه پیدا کردن شریک صورت می‌گیرد. شما می‌توانید متعهدین خرید را همانند دلالانی ببینید که بین شرکت‌هایی که قصد عرضه‌ی سهام دارند و سرمایه‌گذاران عمومی واسطه می‌شوند و درواقع بازاریابی و فروش سهام اولیه به عهده‌ی آنهاست.

شرکتی که قصد عمومی شدن دارد، باید قبل از اینکه پای یک بانک سرمایه‌گذار به آن باز شود، واجد شرایط خاصی شود که به‌طور خاص می‌توان این موارد را برشمرد: شرکت باید مدیریت تأثیرگذار و تیمی حرفه‌ای را پرورش دهد که قابلیت هدایت شرکت در زمان عمومی شدن آن را داشته باشند، باید کسب‌وکار را با زیر نظر داشتن بازار عمومی رشد دهد، حساب‌رسی حساب‌های مالی خود را طبق اصول پذیرش عرضه اولیه سهام انجام دهد، سلامت حاکمیت شرکتی شامل هیئت‌مدیره‌ی مستقل و کارکنان ذی‌صلاح را دارا باشد و همچنین بهترین تصمیم را برای زمان عرضه اولیه سهام اخذ کرده باشد تا از مزیت پنجره‌های عرضه اولیه (بهترین زمان‌ها برای عرضه) استفاده و از عرضه، در زمان رکود اقتصادی پرهیز کند.

هر زمان که شرکتی معیار‌های بالا را در اختیار داشت، می‌تواند با بانک‌های سرمایه‌گذار بالقوه‌ای که درنظر دارد وارد مذاکره شود: بحث روی مقدار سرمایه‌ای که باید در شرکت افزایش داده شود، اوراق بهاداری که باید انتشار یابند و هر جزئیات دیگری است که در توافقنامه‌ی تعهد خرید وجود دارد. معامله بین شرکت و بانک‌های سرمایه‌گذار می‌تواند به روش‌های مختلفی صورت گیرد. بانک‌های سرمایه‌گذار اغلب در به دوش کشیدن ریسک عرضه اولیه محتاط هستند و به همین دلیل می‌توانند از اتحادیه‌ی متعهدین خرید درخواست کنند تا هر کدام از بانک‌ها بخشی از عرضه اولیه را انجام دهند.

همان‌طور که ملاحظه می‌کنید مسیر رسیدن به عرضه اولیه سهام، مسیر طولانی و پیچیده‌ای است. سرمایه‌گذارانِ شخصی تا آخرین مرحله در این فرایند دخالتی ندارند. و تنها راهی که یک شخص برای خرید سهام اولیه دارد، داشتن حساب در یکی از بانک‌هایی است که تعهد خرید را به عهده گرفته‌اند یا از طریق دلالی امکان‌پذیر است که خود به بخشی از سهام اولیه دسترسی داشته باشد و قصد واگذاری آن را به موکلین خود نیز دارا باشد. شما برای دسترسی به سهمی از عرضه اولیه نیاز به تعداد زیادی موکل تاجر و حسابی بزرگ دارید. البته همیشه استثناهایی بر قاعده وجود داشته است و درست نیست که به شما بگوییم که امکان دسترسی به سهام عرضه اولیه برای سرمایه‌گذاران شخصی وجود ندارد. فقط این نکته را درنظر داشته باشید که احتمال بالایی برای آن نخواهد بود.

منظور از بازار اولیه و بازار ثانویه چیست؟

از اصطلاحاتی که در بورس مطرح است می توان به بازار اولیه بورس و بازار ثانویه بورس اشاره کرد. قابل درک است که شرکت های بازرگانی می بایستی با اقدام فعالیت هایی برای خود تامین مالی کنند، این تامین مالی و پرداخت هزینه های رشد و توسعه به سرمایه گذاری بسیاری نیاز دارد و تامین و تهیه این سرمایه در زمانی محدود و کوتاه امکان پذیر نیست و شرکت های بازرگانی باید از منابع دیگری برای تامین مالی استفاده کنند. در این زمان بازارهای مالی، این امکان را به شرکت های بازرگانی و همچنین دولت ها می دهد که از طریق فروش اوراق بهادار نیاز های مالی خود را برطرف کنند. همانطور که میدانید بازار سرمایه به دو بازار اولیه و بازار ثانویه تقسیم می‌شود که در ذیل هر کدام را بررسی می کنیم و تفاوت بازار اول و دوم بورس را مطرح می کنیم.

بازار اولیه:
بازار اولیه(primary market) زمانی شکل می‌گیرد که دارایی برای بار اول مورد معامله قرار می‌گیرد؛ به‌عبارت‌دیگر بازاری که در آن اوراق بهادار شرکت‌ها برای اولین بار عرضه و فروخته می‌شود، بازار اولیه نام دارد. در این بازار شرکت‌ها به‌طور مستقیم سرمایه مورد نیاز خود را از طریق فروش سهام به مردم تأمین می‌کنند که این کار در قالب پذیره‌نویسی صورت می‌گیرد. پذیره‌نویسی از طریق بانکی که نماینده شرکت است یا سایر مؤسسات مجاز صورت می‌پذیرد. در این بازار فروشنده اوراق همیشه خود شرکتی است که سهامش در حال عرضه است.

بازار اولیه بورس چه کاربردی دارد؟

همه‌ شرکت‌ها برای انجام فعالیت‌های خود به سرمایه نیاز دارند که این سرمایه می‌تواند به صورت سهام یا وام باشد. به‌ منظور افزایش سرمایه به شکل سهام، یک شرکت می‌تواند اوراق خود را به عموم مردم بفروشد. وقتی سهام‌ها مستقیماً به عموم مردم فروخته می‌شوند، این کار از طریق بازار اولیه بورس انجام می‌شود. سرمایه گذاران معمولا در بازار اولیه بورس، برای خرید اوراق بهادار مبلغ کم‌تری به نسبت بازار ثانویه پرداخت می‌کنند. بازار اولیه، هم برای بازار سرمایه و هم برای کل اقتصاد بسیار حیاتی است. در واقع این بازار، محلی است که در آن سرمایه شکل می‌گیرد.

انتشار کلیه اوراق بهادار در بازار اولیه بورس، تحت مقررات سختگیرانه‌ای قرار دارد. شرکت‌ها در ابتدا باید بیانیه‌های خود را به کمیسیون بورس اوراق بهادار ارائه دهند و سپس صبر کنند تا پیش از انتشار در عرضه‌ عمومی، تائیدیه خود را دریافت کنند. انتشار اوراق بهادار در چنین بازاری به شرکت‌ها این امکان را می‌دهد تا پیش از وارد شدن به بازار ثانویه، سرمایه‌ بیشتری جذب کنند. حق و حقوق سرمایه گذاران فعلی نیز بر اساس میزان سهامی که اکنون در اختیار دارند به آن‌ها ارائه می‌شود و دیگر سرمایه گذاران نیز می‌توانند در سهام جدید سرمایه ‌گذاری کنند.
از آنجایی که اکثر منتشرکنندگان اوراق بهادار همیشه درگیر فعالیت‌های مربوط به افزایش سرمایه نیستند، ممکن است از تجربه کافی جهت انجام این کار برخوردار نباشند. از طرفی هم عرضه‌کنندگان سرمایه پراکنده هستند و دستیابی به آن‌ها نیازمند وجود سازمان خاصی است. در نتیجه شرکت‌ها برای انتشار اوراق بهادار خود به سراغ «موسسات تامین سرمایه» می‌روند. موسسات تامین سرمایه در طراحی و فروش اوراق بهادار در بازارهای اولیه و ثانویه متخصص هستند و به عنوان واسطه‌ای میان منتشرکنندگان و سرمایه گذاران قرار می‌گیرند. منتشرکنندگان، اوراق بهادار خود را به موسسات تامین سرمایه می‌فروشند. این موسسات برای شرکت‌هایی که به دنبال افزایش سرمایه آن هم به مقدار زیاد هستند امکاناتی را مانند مشاوره، تضمین فروش اوراق بهادار و بازاریابی فراهم می‌کنند.

مزایای بازار اولیه بورس

• انتشار اوراق بهادار مستقیما توسط شرکت صادرکننده صورت می‌گیرد.
• رشد سرمایه‌ شرکت را آسوده می‌کند.
• به سرمایه گذاران کمک می‌کند تا پس انداز خود را سرمایه گذاری کنند.
• می‌توان برای اهداف تجاری سرمایه به دست آورد.
• دولت از طریق فروش اوراق خود در این بازار، قادر خواهد بود تا سرمایه موردنیازش را جمع‌آوری کند.
• نقدینگی بیش‌ازحد در چرخه‌ی اقتصاد کنترل می‌شود.
• به سرمایه گذاری مستقیم خارجی کمک‌ می‌کند.

معایب بازار اولیه بورس

• پروژه‌های تحقیقاتی اولیه می‌توانند بسیار هزینه‌بر باشند.
• تحقیقات اولیه یک فرایند وقت‌گیر و نیازمند بررسی‌های عمیق هستند.

بازار ثانویه:معایب بازار اولیه
دارایی‌هایی که ابتدا در بازار اولیه مورد معامله قرارگرفته است(مرحله پذیره‌نویسی)، برای معامله‌های بعدی و مجدد، نیاز به بازار ثانویه(secondary market) دارد؛ مثلاً اگر فردی که سهام شرکتی را در مرحله پذیره‌نویسی خریداری کرده و حال قصد فروش این سهم به سایر سرمایه‌گذاران بازار را دارد، باید به بازار ثانویه مراجعه کرده و اقدام به فروش سهم خود کند. پس می‌توان گفت که تمام معاملات سهام در بازار بورس، جزء معاملات بازار ثانویه هستند و در این بازار، اوراق بهادار میان سرمایه‌گذاران معامله می‌شود و شرکت در آن نقشی ندارد.

وجود بازار ثانویه بسیار ضروری است، زیرا که قابلیت نقد شوندگی و معامله مستمر اوراق را پدید می‌آورد و شرکت‌های بورسی ترسی از سررسید قرارداد ندارند که فرضا سرمایه‌گذار در سرسید کل پولش را تقاضا کرده و به شرکت فشار وارد کند و به موهبت وجود بازار ثانویه، می‌تواند به‌طور نامحدود با پول سرمایه‌گذاران فعالیت کند و حتی افزایش سرمایه و جذب سرمایه جدید انجام دهد. به‌عبارت‌دیگر، در بازار سرمایه اگر سهامداری بخواهد از بازار خارج شود و اصل سرمایه‌اش را بگیرد، باید سهامش را به سرمایه‌گذاران دیگر بازار بفروشد و نمی‌تواند مستقیماً به شرکت مراجعه کرده و آن‌ها را تحت‌ فشار قرار دهد.

ویژگی های بازار ثانویه

• هزینه معامله کمتر به دلیل حجم بالای معامله ها.
• برای سرمایه گذاران سود زیادی به همراه می آورد.
• در بازار ثانویه، هر گونه اخبار یا اطلاعات جدید در رابطه با شرکت به سرعت در قیمت سهام تاثیر گذار می گذارند.
• عرضه و تقاضای موجود در اقتصاد به کشف قیمت در این بازار کمک می کند.
• جایگزینی برای پس انداز است.
• بازار های ثانویه با قوانین و مقررات خاص و محکمی از جانب دولت رو به رو هستند چون منبع اصلی شکل گیری سرمایه و سود، برای شرکت ها و سرمایه گذاران به حساب می روند. این مقررات در سطح بالا، ایمنی پول سرمایه گذاران را تضمین می کنند.
• بازار ثانویه شامل خریداران ﻭ ﻓﺮﻭﺷﻨﺪﮔﺎﻥ ﺳﻬﺎﻡ ﻭ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﻗﺮﺿﻪ ای اﺳﺖ که قبلا انتشار یافته است.
• بوﺭﺱ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻬﺎﺩﺍﺭ ﻣﻬﻢ ترین نهاد ﺑﺎﺯﺍﺭ ثانویه ﺑﺮﺍﻱ ﻣﻌﺎﻣﻼﺕ ﺍﻭﺭﺍﻕ ﺑﻬﺎﺩﺍﺭ ﺍﺳﺖ.
• ﺑﺎﺯﺍﺭ ثانویه مکانی ﺍﺳﺖ که در آن، ﺳﻬﺎﻡ منتشر شده مورد خرید و فروش ﻗﺮﺍﺭ می گیرد.

برخی از تفاوت های بازار اولیه و ثانویه

• شرکت ها بعد از پذیره نویسی سهام خود در بازار اولیه، می توانند سهام خود را به بفروشند. اما پس از آن سهام شان در بازار ثانویه مورد معامله قرار خواهد گرفت.
• در بازار اولیه، درآمد حاصل از فروش سهام به شرکت منتشر کننده اوراق تعلق می گیرد، اما در بازار ثانویه، این درآمد ها متعلق به سرمایه گذاری می باشد که اوراق را به فروش می رساند.
• سرمایه گذاران در بازار اولیه اوراق بهادار را نمی خرند زیرا شرکت صادر کننده، اوراق خود را به صورت عمده به فروش می گذارد و خرید آن نیازمند سرمایه بزرگی می باشد اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران می توانند هر تعداد سهام مورد نظر خود را خریداری کنند.
• در بازار اولیه، فروش اوراق از طریق بانک های سرمایه گذاری انجام می شود، اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران از طریق کارگزاری ها، معاملات خود را انجام می دهند.
• در بازار اولیه، سهام داران، سهام را به صورت مستقیم از شرکت عرضه کننده می خرند اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران، سهام و سایر اوراق بهادار را از سایر سرمایه گذاران می خرند.
• شاید این سوال خیلی ها باشد که، بازار ثانویه بورس چیست؟ در بازار اولیه، شرکت ها برای اولین بار سهام خود را از طریق عرضه عمومی می فروشند اما در بازار ثانویه، سرمایه گذاران سهامی که قبلا معامله شده است را از طریق بورس اوراق بهادار خریداری می کنند.
• در بازار اولیه، سهام به قیمت اسمی به فروش می رسد و معمولا دچار نوسان نمی شود. اما در بازار ثانویه قیمت سهام به طور روزانه در نوسان است.

یکی دیگر از ﺗﻔﺎﻭﺕ های ﺑازار اولیه و ثانویه در این ﺍﺳﺖ ﻛﻪ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﺍﻭﻟﻴﻪ، ﻋﺮﺿﻪ ﻛﻨﻨﺪﻩ ﺳﻬﺎﻡ را به صورت مستقیم به سرمایه گذار می فروشد. بازار ثانویه، شاخص خوبی به منظور تعیین وضعیت اقتصادی یک کشور می باشد که افزایش یا کاهش بازار سهام نشانگر رونق یا رکود در اقتصاد است. این بازار به سرمایه گذاران فرصت می دهد تا بتوانند از پول ساکن خود برای کسب سود و سرمایه گذاری استفاده کنند.

همه افراد برای تامین نیاز های مالی شرکت های بازرگانی و رفع نیاز فعالیت های آنها و همچنین پرداخت هزینه های روند توسعه و رشد کسب و کارشان، به سرمایه گذاری نیاز می باشد. کلمه بازار در بورس، ممکن است معنی های مختلفی داشته باشد اما در اغلب موارد به عنوان یک عبارت کلی، هم برای بازارهای اولیه و هم بازارهای ثانویه مورد استفاده قرار می گیرد.

بازار های مالی از لحاظ نوع دارایی به چند دسته تقسیم می شوند؟

• بازار سهام؛ در این بـازار، سـهام شـرکت های سهامی پذیرفته شده در بورس مورد معامله قرار می گیرند.
• بازار اوراق بدهی؛ این بازار برای داد و ستد ابزارهای با معایب بازار اولیه درآمد ثابت در نظر گرفته شده است.
• بازار ابزار های مشتقه؛ بازاری که در آن ابزار های مشتقه، که مبتنی بر دارایی های مالی یا فیزیکی هستند، مورد معامله قرار می گیرند. مانند اختیار معامله و قرارداد های آتی.

از آن جایی که در بازار اولیه، سهام برای اولین بار به خریداران و متقاضیان سهام عرضه می شود، فروشنده اوراق بهادار در واقع همان ناشر اوراق بهادار خواهد بود.

عوامل تأثیر گذار در بازار ثانویه بورس چیست؟

در پاسخ به این سوال جواب های بسیاری وجود دارد که می تواند پاسخ گوی سوال تان باشد. این روش سرمایه گذاران را یاری می کند تا پس انداز خود را سرمایه گذاری کنند. همچنین می توانید برای هدف های تجاری سرمایه کسب کنید. دولت از طریق فروش اوراق در بازار، می تواند سرمایه مورد نیاز سازمان را جمع آوری نماید.

این بازار ها راه مناسبی برای سرمایه گذاران و وام گیرندگان هستند که باعث می شود سرمایه ها به سمت کسانی که توان استفاده‌ کارآمد از پول و سرمایه را دارند جریان یابد.

موسسات تامین سرمایه در طراحی و فروش اوراق بهادار در بازار اولیه و ثانویه متخصص هستند و در واقع، به عنوان واسطه ای میان منتشر کننده گان و سرمایه گذاران قرار می گیرند و به آن ها بسیار کمک می کنند.

مرکز آموزشی و کارآفرینی خوارزمی اصفهان در آشنایی هرچه بیشتر با اینگونه مسائل پیرامون انواع بازارها در کنار شما خواهد بود و با تدارک دوره های مختلف در زمینه های گوناگون راهگشای کسب و کار شما عزیزان است.

مزایا و معایب سرمایه گذاری در بورس

مزایا و معایب سرمایه گذاری در بورس چیست؟ از لحاظ تاریخی، بازار سهام در بلند مدت بازدهی بیشتری را برای سرمایه گذاران به ارمغان آورده است. اما البته افت قیمت سهام نیز جزئی جدایی ناپذیر از این بازار است و برخی سرمایه گذاران در این بازار سود می کنند و برخی دیگر با ضرر مواجه می شوند. خیلی از تازه کارانی که در تجربه ی اولشان با ضرر رو به رو می شوند، در اولین فرصت از این بازار خارج شده و حتی پشت سر خود را نیز نگاه نمی کنند! این افراد معمولا کسانی هستند که بدون آموزش و تحلیل کافی و تنها از ترس جا ماندن از سود بازار، در سقف های قیمتی اقدام به خرید سهام کرده اند. در این مطلب قصد داریم تا با تعدادی از مزایا و معایب سرمایه گذاری در بورس آشنا شویم.

مزایای سرمایه گذاری در بورس و سهام

1. بهره بردن از یک اقتصاد رو به رشد: با رشد اقتصاد، درآمد شرکت ها نیز افزایش می یابد. به این دلیل که رشد اقتصادی باعث ایجاد شغل می شود که در نتیجه ی آن درآمد ایجاد شده و فروش شرکت ها بالا می رود. هر چه معایب بازار اولیه افراد حقوق بیشتری دریافت کنند، تقاضای خرید انواع کالاها بیشتر می شود که درآمدهای بیشتری را وارد صندوق های نقدی شرکت ها می کند. این به درک مراحل چرخه تجاری - گسترش، اوج، انقباض و فرورفتگی کمک می کند.

2. بهترین راه برای جلو افتادن از تورم: از نظر تاریخی، در بازه های زمانی چند ساله، بازدهی سهام از نرخ تورم بیشتر بوده است. در کشور ما قیمت سهام معمولا به دلار وابسته است. اگر قیمت دلار بالا رود، قیمت کالاها نیز بالا رفته و تورم به وجود می آید. در چنین شرایطی، قیمت سهام نیز معمولا بالا می رود و در اکثر موارد، بازدهی آن از افزایش قیمت دلار و کالاها و در نتیجه تورم، بیشتر است. بنابراین برای اینکه ارزش دارایی های ما به خاطر تورم کم نشود، مجبور به سرمایه گذاری هستیم که بازار بورس و سهام می تواند یکی از گزینه های ما باشد به شرطی که با آموزش و تحلیل در قیمت هایی مناسب و نه در سقف های قیمتی، اقدام به سرمایه گذاری کنیم.

3. خرید آسان: یکی از اصلی ترین مزایای سرمایه گذاری در بورس، آسان بودن پروسه ی آن است. شما می توانید تنها با ثبت نام در یک کارگزاری، تنها با زدن چند دکمه در رایانه یا تلفن همراه خود، اقدام به خرید سهام شرکت ها کنید.

4. کسب درآمد به روش های مختلف: همه ی سرمایه گذاران دوست دارند تا در قیمت های پایین اقدام به خرید و در قیمت های بالا اقدام به فروش نمایند. آنها در شرکت هایی با رشد سریع سرمایه گذاری می کنند که ارزش دارایی آنها را افزایش می دهند. این هم برای معامله گران روزانه و هم برای سرمایه گذاران خرید و نگهداری، جذاب است. گروه اول امیدوارند از روندهای کوتاه مدت بهره ببرند، در حالی که گروه دوم انتظار دارند در طول زمان شاهد رشد سود و قیمت سهام شرکت باشند. هر دوی آنها بر این باورند که مهارت های انتخاب سهام به آنها اجازه می دهد تا از بازار بهتر عمل کنند. سایر سرمایه گذاران نرخ سود سازی شرکت ها را دنبال می کنند. آنها سهام شرکت هایی را می خرند که سالانه سود نقدی یا DPS خوبی پرداخت می کنند.

5. فروش آسان: بازار سهام به شما امکان می دهد سهام خود را در هر زمان بفروشید. اقتصاددانان از اصطلاح "نقد شوندگی" به این معنی استفاده می کنند که شما می توانید سهام خود را به سرعت و با هزینه های کم مبادله و به پول نقد تبدیل کنید. چرا که هر شخص ممکن است در یک زمان خاص، به طور ناگهانی به پول نقد احتیاج داشته باشد و از این نظر بازار سهام نقد شوندگی بسیار بیشتری نسبت به ملک و یا کالاهای دیگر دارد.

معایب سرمایه گذاری در بورس و سهام

1. ریسک: در بازار سرمایه انواع ریسک ها وجود دارند که ممکن است باعث ضرر کردن شما شوند. ریسک هایی مثل تنش های سیاسی که در کنترل شما نیستند و ریسک های معامله گری که در واقع همان حرکت بازار برخلاف پیش بینی شما می باشد. در بازار بورس، علاوه بر سودهای زیادی که نهفته است، امکان زیان نیز برای همه ی سرمایه گذاران وجود دارد. البته تکنیک هایی وجود دارد که به سرمایه گذاران در مدیریت ریسک و به حداقل رساندن زیان کمک می کند. اما به هر حال، اگر شما نمی توانید این ریسک را بپذیرید، پس باید به سراغ مواردی مانند اوراق قرضه بروید.

2. آخرین پرداخت به سهامداران صورت می گیرد: در بدترین سناریو، اگر سهام یک شرکت را خریداری کردید و آن شرکت ورشکست شد، در این صورت دارایی های شرکت به حراج گذاشته می شود و با پول آنها ابتدا بدهی های شرکت پرداخت می شود و در مرحله ی آخر، باقی مانده ی اموال شرکت، بین سهامداران تقسیم می شود. البته همانطور که گفته شد، این بدترین سناریوی ممکن است و با خرید سهام شرکت هایی که بنیاد مناسبی دارند، احتمال اتفاق افتادن این سناریو به صفر می رسد.

3. زمانبر بودن یک تحلیل جامع: اگر به تنهایی سهام می‌خرید، باید قبل از خرید سهام، درباره هر شرکت تحقیق کنید تا مشخص کنید که سرمایه گذاری شما احتمالا چقدر سودآور خواهد بود. شما باید یاد بگیرید که چگونه صورت های مالی و گزارش های سالانه را بخوانید و تحولات شرکت خود را در اخبار دنبال کنید. شما همچنین باید کلیت بازار را زیر نظر داشته باشید، زیرا حتی قیمت بهترین شرکت در اصلاح بازار، سقوط بازار یا بازار خرسی کاهش می یابد.

4. رفتار هیجانی: در بازار سهام قیمت ها لحظه به لحظه در حال تغییر است و این امر باعث بروز رفتارهای هیجانی از جانب برخی معامله گران می شود. به طور مثال یک نفر ممکن است از روی احساسات و از ترس جا ماندن از سود بازار، سهمی را در صف خرید خریداری کند و فردای آن روز با معاملات منفی سهم، در صف فروش آن قرار بگیرد! کنترل احساسات حتی برای حرفه ای ترین ها هم سخت می باشد اما با تمرین روی خود، این کار غیر ممکن نیست.

متنوع سازی برای کاهش ریسک

برای کاهش ریسک سرمایه گذاری راه هایی وجود دارد که یکی از آنها متنوع سازی سبد سرمایه گذاری می باشد. یک پرتفوی سهام خوب متشکل از سهام شرکت های بزرگ، متوسط و کوچک می باشد. زیرا این شرکت ها در چرخه های اقتصادی عملکرد متفاوتی دارند. هم چنین اگر نسبت به کلیت بازار بورس اطمینان ندارید، می توانید بخشی از دارایی خود را به خرید اوراق اختصاص دهید. داشتن صندوق های ETF نیز به کاهش ریسک کمک می کند. این صندوق ها در زمان رشد بازار، کندتر عمل می کنند اما از طرفی وقتی بازار وارد فاز ریزشی یا اصلاحی می شود نیز، با افت کمتری مواجه می شوند.

جمع بندی

در این مطلب با مزایا و معایب سرمایه گذاری در بورس آشنا شدیم. سرمایه گذاری در این بازار مانند دیگر بازارها با ریسک هایی همراه می باشد اما با روش های مدیریت ریسک می توان بهترین بازدهی را با حداقل ریسک از این بازار به دست آورد. توصیه ما به شما اینست که حتی اگر در زمانی بد اقدام به سرمایه گذاری در بورس کرده اید، با این بازار قهر نکنید و به یاد داشته باشید که در این بازار سودهای بزرگی نیز وجود دارد که با یک نگاه جزئی به نمودار سهام شرکت ها در تایم فریم هفتگی یا ماهانه، متوجه این موضوع خواهید شد.