دو بازیگر پنهان در بازار لوازم خانگی
بازار لوازم خانگی ایران بر اساس برآوردهای تقریبی ارزشی ۸ میلیارد دلاری دارد که اگر با احتساب نرخ ارز آزاد امروز، ارزش آن را محاسبه کنیم، چیزی حدود ۲۱۶ هزار میلیارد تومان ارزش خواهد داشت و ورود به آن می‌تواند سهم قابل توجهی را نصیب هر یک از بازیگران این عرصه نماید؛ زمین بازی که یک سوی آن تولیدکنندگان هستند و سوی دیگر آن، واردکنندگان عمدتا کره‌ای.
بازار لوازم خانگی ایران این روزها زمین بازی است که رقابت فشرده‌ای در آن میان تولیدکنندگان و واردکنندگان شکل گرفته است. یک سوی این زمین بازی، تولیدکنندگانی هستند که در غیاب رقبای خارجی بازیگران بازار جهانی ارز خود، توانسته‌اند رشد چشمگیری را در تولید و کیفیت داشته باشند و سوی دیگر، واردکنندگانی هستند که سال‌های سال، نبض بازار پرمنفعت ایران را در دست گرفته بودند و تلاش کردند تا بتوانند سهم عمده‌ای از این بازار را حتی در شراکت با برخی از برندهای لوازم خانگی ایرانی به دست آورند.
البته باید به این بازیگران، دو بازیگر پنهانی و پشت پرده را هم اضافه کرد: تحریم و نرخ ارز که به نوعی باز هم معلول شکل‌گیری تحریم‌ها بر علیه جمهوری اسلامی ایران بوده است. واقعیت آن است که با خروج آمریکا از برجام و بر هم خوردن توافق هسته‌ای، اقتصاد ایران صحنه زورآزمایی میان ایران و آمریکا قرار گرفت و در آن، فروش نفت به عنوان یکی از منابع اصلی درآمدی کشور، با مشکل مواجه گردید و به روایت برخی از آمارها، رقم آن به صفر هم نزدیک شد.
اینجا بود که به دلیل قطع شدن منبعی ارزی که درآمدهای سرشاری را به طور سنتی همواره در اختیار ایران قرار داده بود، بازار ارز به مرور متلاطم گردید و بازتاب سیاست غلطی را در کنار آثار تحریم از خود بروز داد که ناشی از سیاستگذاری اشتباه دولت در فشرده کردن فنر قیمتی ارز بود. همان رویکرد اشتباهی که به دلیل وفور درآمدهای ارزی از سوی دولت در پیش گرفته شد و به طور مرتب، قیمت ارز را در زمان فروش حداکثری نفت، سرکوب نمود.
حالا با تحریم فروش نفت ایران، این منابع سرشار در اختیار سیاستگذار پولی و ارزی قرار نداشت و به همین جهت، فنر فشرده نرخ هم کم کم باز شده و قیمت به مرور سر به فلک گذاشت، اما مهمتر از آن ذخایر ارزی بانک مرکزی بود که یا در نقاط مختلف دنیا بلوکه شده بود و یا به دلیل تحریم امکان جابجایی نداشت؛ به همین دلیل، دولت دیگر ارزی در اختیار نداشت که صرف واردات کالاهایی از جمله لوازم خانگی یا حتی مواد اولیه و تجهیزات و ماشین‌آلات آن کند و مجبور بود که هر طور که شده، به منابع داخلی متکی بازیگران بازار جهانی ارز باشد تا از بحران ارزی به سلامت بتواند عبور کند.
اینجا بود که به دلیل بالا رفتن نرخ ارز، قاچاق نیز دیگر برای کشور مقرون به صرفه نبود، یعنی همان عکس العملی که برخی از تجار گمنام و غیررسمی، در مقابل ارز ارزان به آن متوسل می‌شدند و به خیال خود، بخشی از نیاز بازار را تامین می‌کردند؛ حالا آنها هم دیگر از صحنه بازی بازار لوازم خانگی کنار رفته بودند و به موازات، به دلیل تشدید تحریم‌ها و مراودات چندجانبه‌ای که برندهای خارجی در بازارهای جهانی تحت سلطه آمریکا داشتند از یک سو و عدم امکان جابجایی منابع ناشی از فروش کالاهایشان از سوی دیگر، برندهای خارجی نیز فعالیت تولیدی و بازرگانی خود در ایران را متوقف کردند و به نوعی خطوط تولیدی را خالی نگه داشتند.
اینجا بود که کم کم، تولیدکنندگان لوازم خانگی که سال‌های سال تحت سیطره برندهای خارجی قدرت نفس کشیدن نیافتند، شروع به برنامه ریزی برای افزایش تولید و بالا بردن سطح تنوع و کیفیت محصولاتشان شدند و به نوعی عرصه برای خودنمایی مهیا دانستند.
اما این تمام داستان لوازم خانگی نیست؛ چراکه برخی از تولیدکنندگان باورشان بر این است که در این عرصه تا حدودی جمع و جور برای رقابت و در سایه نبود رقبای جدی خارجی که در سراسر دنیا نام و نشانی ماندگار دارند، می‌توانند هر آنطور که می‌خواهند با بازیگران بازار جهانی ارز مصرف‌کنندگان تا کنند و نسبت به قیمت و کیفیت محصولاتشان بی تفاوت باشند؛ در حالیکه واقعیت آن است که درهای کشور تا حدودی می‌تواند بر روی برندهای خارجی بسته بماند و اگر قرار باشد همین تولیدکنندگان، بمانند و در بازار ایران نفس بکشند، باید خود را برای یک نبرد سخت و بی‌امان با همتایان خارجی خود آماده کرده و شرایط را به نوعی مهیا کنند که در کنار آنها بتوانند رشد کرد و مصرف‌کننده داخلی را با کاهش قیمت تمام شده محصولات و تنوع‌بخشی به آن، منتفع گردانند که اگر چنین باشد، آنها در بازار ایران ماندگار خواهند بود؛ در غیر این صورت با هر تلنگری از سوی خارجی‌ها در سایه حضور در بازار ایران، باید از عرصه رقابت کنار بروند.
نکته حائز اهمیت دیگر آن است که تولیدکنندگان داخلی باید به خوبی این موضوع را هم مدنظر داشته باشند که به جای تقابل با برندهای خارجی، راه شراکت سازنده و همکاری‌های مشترک با همتایان خارجی خود را در پیش گیرند و تلاش کنند تا با تمرکز هر چه بیشتر بر تولید کیفی‌تر و حضور در بازارهای صادراتی، زمینه را برای ورود تکنولوژی‌ها بازیگران بازار جهانی ارز و دانش فنی روز دنیا فراهم نمایند.
در این میان برگ برنده دیگری که در اختیار تولیدکنندگان داخلی برای بهره‌برداری حداکثری از این بازار قرار گرفته، خروج دولت از قیمتگذاری در این عرصه و تعیین قیمت در بازار و بر اساس مکانیزم‌های رقابتی است که شاید صنعت لوازم خانگی ایران را نسبت به سایر صنایع داخلی جلو رانده است؛ چراکه هر چه باشد، موضوع قیمت گذاری از سوی دولت برای هر محصولی از لوازم خانگی گرفته تا مرغ و تخم‌مرغ، صنعت را به ورطه نابودی کشانده و شرایط را برای رقابت بسیار سخت می‌کند؛ بنابراین تولیدکنندگان نیز باید با استفاده از فرصت پیش آمده، تلاش کنند تا با بالا بردن کیفیت و کاهش قیمت تمام‌شده در سایه بهره‌وری خطوط تولید، جانب مصرف‌کننده را نگاه دارند و کار را به نوعی مدیریت کنند که همچون بسیاری از صنایع در ایران، اگرچه حتی رقبای خارجی نیز در بازار ایران به وفور حضور دارند، اما کیفیت آنقدر بالا و قیمت مناسب است که مصرف‌کنندگان ایرانی ترجیح می‌دهند نسبت به خرید کالای ایرانی اقدام نمایند و در این بازار رقابتی، حتی نیم نگاهی هم به کالای مشابه خارجی نداشته باشند.
حالا علیرغم همه پیشرفت‌هایی که در صنعت لوازم خانگی ایران حادث شده، باز هم برخی تولیدکنندگان نگران باز شدن درهای واردات و برداشته شدن ممنوعیت واردات از سوی دولت هستند، در حالیکه باید این را بدانند که هر چقدر هم در این موضوع مقاومت کنند، دیر یا زود درهای کشور باید به روی واردات باز شود تا کالاهای خارجی بتوانند میدان را رقابتی‌تر کنند؛ اگرچه اکنون هنوز هم مضایق ارزی برای کشور برطرف نشده و اگر قرار باشد که ارزی به این صنعت اختصاص یابد، باید صرفا صرف مواد اولیه، تجهیزات مورد نیاز تولید و بیشتر واردات تکنولوژی‌ها و ماشین‌آلات روز دنیا شود، نه این کالای مصرفی جای آنها را در واردات پر نماید.
بازیگر اصلی بازار ارز کیست؟
آمارها نشان می‌دهند از ابتدای دی ماه، نقش نوسان‌گیران و دلالان در بازار به حداقل رسیده است و سفته‌بازان نیز از بازار خارج شده‌اند؛ در واقع، به‌نظر می‌رسد مدیریت بازار به‌طور نسبی در دستان بازارساز قرار گرفته است.
به گزارش تجارت‌نیوز، از ابتدای زمستان نوسانات دلار روز به روز محدودتر شده است؛ در ادامه چنین روندی، دیروز شاخص ارزی ۵۰ تومان از ارزش خود را از دست داد و به بهای ۱۳ هزار و ۱۴۰ تومان رسید. این دومین افت متوالی قیمت دلار بود؛ ولی سیگنال کاهشی یا افزایشی خاصی برای بازار نداشت. دلار از تاریخ ۳۰ آذر اغلب در بازه محدود ۱۳ تا ۱۳ هزار و ۲۰۰ تومان تغییرات خود را به ثبت رسانده و از همان تاریخ طی یک روز تغییر بالای ۵۰ تومان را نیز تجربه نکرده است.
این آمارها نشان می‌دهند از ابتدای دی ماه، نقش نوسان‌گیران و دلالان در بازار به حداقل رسیده است و سفته‌بازان نیز از بازار خارج شده‌اند؛ در واقع، به‌نظر می‌رسد مدیریت بازار به‌طور نسبی در دستان بازارساز قرار گرفته است. یکی از بازیگران باتجربه بازار می‌گوید زمانی که قیمت در دامنه محدودی تغییرات رفت و برگشتی را تجربه می‌کند، بدون اینکه کف و سقف دامنه به‌صورت معناداری شکسته شود، به آن معناست که بازارساز در حال مدیریت بازار است.
در چنین شرایطی، نوسان‌گیران و سفته‌بازان نیز سعی نمی‌کنند مخالف ساز بازارساز حرکت کنند و سعی می‌کنند در نقاط حمایتی و مقاومتی خرید و فروش‌های خود را صورت دهند. اما سوال مهم این است، چه زمانی این الگو شکسته خواهد شد؟ از صحبت‌های فعالان به‌نظر می‌رسد سه اتفاق می‌تواند روند بازار را تغییر دهد و موجب شکست زندان دلار شود.
در درجه اول در صورتی که تقاضای بنیادی به بازاروارد شود یا اتفاق سیاسی رخ دهد که بتواند انتظار معامله‌گران و سفته‌بازان ارزی را تغییر دهد. این نوع تقاضاها حداقل در شرایط فعلی در بازار حضور ندارند. بازار از تقاضای دوران نزدیک به پایان سال میلادی عبور بازیگران بازار جهانی ارز کرده است و تقاضای احتیاطی که تحت‌تاثیر گران شدن بنزین و اتفاقات پیرامون آن، در بازار ایجاد شده بود، اکنون به میزان کمتری رسیده است. تا این لحظه حاشیه‌های پیرامون بودجه و کسری آن نیز نتوانسته است جو خاصی را در بازار ایجاد کند و معامله‌گران به خبرهای مربوط به FATF حساسیت بیشتری داشته‌اند.
عامل دیگری که می‌تواند قیمت دلار را از زندان فعلی خارج کند، خواست بازارساز است. در واقع بازارساز تلاش می‌کند تا جایی که می‌تواند قیمت را در یک دامنه نگه دارد و زمانی که احساس کرد نوسان‌گیران خسته شدند و توجهات از بازار منحرف شده است، به تدریج قیمت‌های بازار را به سطوح پایین‌تری می‌برد. این روش معمولا بهترین شیوه برای کاهش قیمت‌ها در کنار حفظ منابع ارزی و پیش‌گیری از نوسانات آینده است.
در این میان، یک اتفاق دیگر نیز می‌تواند منجر به شکست زندان دلار شود و آن تحرکات غافلگیرانه نوسان‌گیران و افزایش فروش آنهاست. در واقع همیشه چنین تصوری وجود دارد که دلالان و نوسان‌گیران به دنبال افزایش قیمت‌ها هستند، ولی در تاکتیک دیگری، آنها می‌توانند با کاهش شدید قیمت‌ها هیجان را به بازار برگردانند و حتی خود سود کنند. نوسان‌گیری که دلار را ۱۳ هزار و ۱۰۰ تومان به فروش می‌رساند، اگر بتواند در قیمت ۱۲ هزار و ۸۰۰ تومان خرید کند، در صورت بازگشت قیمت‌ها سود مناسبی را کسب می‌کند. در واقع گاهی اوقات نوسان‌گیرانی که از محدود شدن تغییرات دلار ناامید می‌شوند، سعی می‌کنند با ریسک افزایش فروش‌ها برای خود امکان خرید در قیمت‌های پایین‌تر را فراهم آورند. برای یک نوسان‌گیر، سطح قیمتی اهمیت ندارد، بلکه او دلباخته میزان تغییرات قیمتی است؛ خواه این تغییرات به سمت پایین باشد و خواه به سمت بالا.
تغییرات محدود در بازار ارز موجب شده است که سکه تمام بهار آزادی نیز در روزهای اخیر تمایل زیادی برای افزایش یا کاهش قیمت نداشته باشد. البته سکه در مقاطعی از هفته گذشته به واسطه افزایش بهای طلای جهانی و ورود آن به کانال هزار و ۵۰۰ دلار، توانسته بود نسبت به دلار کمی رشد بیشتری را تجربه کند. با این حال، روز دوشنبه طلای جهانی نیز نوسان خاصی نداشت تا قیمت سکه در بازار داخلی هم تکان قابل‌توجهی را تجربه نکند. دیروز فلز گرانبهای داخلی ۱۰ هزار تومان از ارزش خود را از دست داد و به بهای ۴میلیون و ۵۸۵ هزار تومان رسید.
شرایط برای پرواز قیمت دلار فراهم شد
بررسی هسته مرکزی بازار پشت خطی دلار نشان می دهد که تحریم های جدید آمریکا و فضای تاریک برجام موجب دلسردی عده ای از بازیگران ارزی شده است.
به گزارش سایت طلا، بررسی هسته مرکزی بازار پشت خطی دلار نشان می دهد که تحریم های جدید آمریکا و فضای تاریک برجام موجب دلسردی عده ای از بازیگران ارزی شده است.
بعد از تحریم های آمریکا علیه ایران در پنجشنبه شب گذشته خون قیمت دلار به جوش آمد واسکناس آمریکایی در معاملات پشت خطیبه بالای مرز ۳۲ هزار تومان نفوذ کرد.
دلسردی بازار ارز از برجام
بررسی هسته مرکزی بازار نشان می دهد که تحریم های جدید آمریکا و فضای تاریک برجام موجب دلسردی عده ای از بازیگران ارزی شده است.
آرامش قبل از طوفان در بازار دلار؟
عبور قیمت دلار از مرز حساس بازارساز در حالی اتفاق افتاده که در هفته اول مهر ماه بازار ارز تهران آرامش را تجربه کرده بود.عده ای از معامله گران از نوسان محدود قیمت دلار در هفته اول مهر ماه به عنوان آرامش قبل از طوفان یاد کردند.
افزایش قیمت دلار در هرات
شب گذشته قیمت دلار در معاملات پشت خطی هرات تا پله نهم کانال ۳۱ هزار تومان بالا رفت. این قیمت در مقایسه با قیمت نقدی روز پنجشنبه تقریبا ۳۰۰ تومان افزایش را نشان می دهد.
دلار سلیمانیه به نقطه جوش رسید
قیمت دلار شب گذشته در بازار پشت خطی سلیمانیه هم به نقطه جوش رسید.اسکناس آمریکایی در بازار یاد شده بیش از ۴۰۰ تومان از معاملات نقدی عصر روز پنجشنبه گذشته بالاتر بود.
شرایط برای پرواز قیمت دلار فراهم شد
برخی از تحلیلگران فنی معتقدند به بازیگران بازار جهانی ارز نظر می رسد شرایط برای پرواز نرخ دلار به کانال ۳۲ هزار تومان فراهم شده است. از نگاه این دسته از فعالان بازار احتمال رسیدناسکناس آمریکایی به مرز مقاومتی ۳۲ هزار و ۲۰۰ تومان در بازار امروز وجود دارد.
بازارساز اجازه ماندگاری در کانال ۳۲ را خواهد داد؟
با این حال عده ای از بازیگران ارزی می گفتند بازارساز به راحتی اجازه فتح و ماندگاری در کانال ۳۲ هزار تومان را نخواهد داد و با تزریق عرضه سد راه معامله گران افزایشی قرار خواهد گرفت.
روز گذشته با وجود تعطیلی روز جمعه بازار ساز با عرضه سنگین دلار در بازار توافقی به دنبال قدرت نمایی بود.
بازارساز در شروع معاملات توافقی روز جمعه، ابتدا ۷۴ میلیون دلار و نیم ساعت بعد، ۱۰۰ میلیون دلار یعنی رقمی در حدود ۱۰ برابر متوسط معاملات روزانه بازار توافقی، دلار با نرخ ۳۰۸۵۰ تومان در این بازار عرضه کرد.
به نظر می رسد بانک مرکزی با عرضه سنگین دلار در بازار توافقی، قصد دارد نرخ ارز را زیر مرز ۳۲ هزار تومان مدیریت کند.
بازیگران اصلی در بازار جهانی نفت
مترجم: جعفر خیرخواهان
دولت‌های کشورهایی که منابع عظیم نفتی دارند، به واسطه مالکیت بر شرکت‌های ملی نفت و در مورد برخی دولت‌های نفتی، عضویت در اوپک، تاثیر قابل‌ملاحظه‌ای در عرضه جهانی نفت دارند.
مترجم: جعفر خیرخواهان
دولت‌های کشورهایی که منابع عظیم نفتی دارند، به واسطه مالکیت بر شرکت‌های ملی نفت و در مورد برخی دولت‌های نفتی، عضویت در اوپک، تاثیر قابل‌ملاحظه‌ای در عرضه جهانی نفت دارند. آیا می‌دانید ایالات متحده آمریکا هیچ شرکت نفت ملی ندارد. سه تا از بزرگترین شرکت‌های بین‌المللی نفت مستقر در آمریکا (اگزان موبیل، شورن و کونوکو فیلیپس) در برابر سهامداران خود و نه دولت آمریکا پاسخگو هستند.
برای پاسخ به این پرسش که «بازیگران اصلی در سمت عرضه بازار جهانی نفت کدامند؟» سه روش ساده وجود دارد. یک روش از طریق مقایسه تفاوت‌های اساسی بین شرکت‌های در مالکیت سرمایه‌گذاران و شرکت‌های تحت کنترل دولت است. روش دیگر بررسی نقش دولت‌های نفتی به طور کلی است و روش سوم که با مقایسه تفاوت‌ها بین سازمان کشورهای صادرکننده نفت (اوپک) و مشخصا کشورهای غیر اوپک، به پرسش فوق پاسخ می‌دهد.
هر چند اغلب تصور می‌شود شرکت‌های نفت در مالکیت سرمایه‌گذار، بیشترین مسوولیت را در تولید جهانی نفت دارند، اما این شرکت‌های در کنترل دولت هستند که واقعا اکثریت تولید جاری (بیش از ۵۲درصد) و ذخایر تثبیت شده (۸۸درصد) که شاخص پتانسیل تولید آتی است را در اختیار دارند.
۱) شرکت‌های نفت در مالکیت سرمایه‌گذار و در کنترل دولت، اغلب به صورت متفاوت فعالیت می‌کنند.
ابتدا تفاوت‌ها در سه نوع شرکت را بررسی می‌کنیم که در حال حاضر اساسا تمام نفت خام به اقتصاد جهان را تامین می‌کنند. تمایز بین این سه نوع شرکت، مهم است چون هر کدام راهبردهای عملیاتی و اهداف تولیدی متفاوتی دارند.
۱ - شرکت‌های نفتی در مالکیت سرمایه‌گذار شامل اگزان موبیل، رویال داچ‌شل، و بی‌پی (بریتیش پترولیوم) عمدتا دغدغه حداکثرسازی بازدهی سهامداران را دارند. از این شرکت‌ها، اغلب به عنوان شرکت‌های نفتی بین‌المللی نام برده می‌شود که معمولا خیلی سریع میادین نفتی را توسعه داده و اقدام به تولید منابع نفتی می‌کنند که به آنها دسترسی دارند و تولیدات خود را در بازارهای رقابتی به فروش می‌رسانند.
۲ - شرکت‌های ملی نفت با استقلال راهبردی و عملیاتی که به صورت شخصیت‌های حقوقی عمل می‌کنند شامل پترو بارس (برزیل) و استات اویل (نروژ). اینها معمولا سعی می‌کنند دغدغه‌های سود محوری خود را با اهداف کشورشان، در توسعه راهبرد شرکتی خود متوازن سازند. در حالی که این شرکت‌ها از اهداف کشور خود پشتیبانی می‌کنند، عمدتا هویت‌هایی سودمدار هستند.
۳ - شرکت‌های ملی نفت که به صورت بازوی دولت یا یک موسسه دولتی فعالیت می‌کنند شامل آرامکو عربستان سعودی، پمکس مکزیک و PDVSA ونزوئلا که از برنامه‌های دولت متبوع خویش چه به صورت مالی یا راهبردی پشتیبانی می‌کنند. آنها هم‌چنین سوخت لازم برای مصرف‌کنندگان داخلی را با قیمت‌هایی پایین‌تر از آنچه مصرف‌کنندگان جهانی می‌پردازند، عرضه می‌کنند. این شرکت‌ها همیشه انگیزه، وسیله یا قصد توسعه دادن ذخایر اثبات شده خود را با همان سرعت و آهنگ شرکت‌های تجاری ندارند. شرکت‌های ملی نفت، به علت وضعیت و اهداف متفاوت دولت‌های متبوع‌شان، انواع اهداف متنوع و گسترده را دنبال می‌کنند که لزوما بازارمحور نیستند از قبیل استخدام شهروندان، تعقیب اهداف سیاست داخلی یا خارجی دولت، توجه به درآمد بلندمدت و عرضه ارزان انرژی به داخل.
۲) دولت‌ها نیز بازیگران اصلی در بازارهای جهانی نفت هستند.
دولت‌های کشورهای نفت‌خیز، علاوه بر تاثیرگذاری بر عملیات شرکت‌های ملی نفت، می‌توانند با تغییر مقررات مالی مثلا ساختارهای مالیاتی، تاثیر بازیگران بازار جهانی ارز مستقیمی بر عرضه جهانی نفت بگذارند چنین تغییری، شرکت‌های سودمحور را مجبور به تغییر برنامه‌های تولید یا تشکیل اتحادهای استراتژیک با سایر ملت‌های تولیدکننده مهم (از قبیل اعضای اوپک) می‌کند. چون اکثر ذخایر در تعداد معدودی از کشورها متمرکز گشته است، تغییرات در رهبری یا اتحادهای استراتژیک کشورهای منفرد، اثرات قابل توجهی بر عرضه جهانی نفت و بازارهای انرژی نسبت به سال‌های گذشته داشته است.
۳) کشورهای اوپک با همدیگر کار می‌کنند تا بر عرضه جهانی نفت تاثیر بگذارند.
اوپک گروهی از کشورهای جهان با بیشترین ذخایر نفتی است که سیاست‌های تولید نفت خویش را هماهنگ می‌سازند. در ژانویه ۲۰۰۹، دوازده کشور عضو اوپک عبارت بودند از: الجزایر، آنگولا، اکوادور، ایران، عراق، کویت، لیبی، نیجریه، قطر، عربستان سعودی، امارات و ونزوئلا، آنها با همدیگر تقریبا سه چهارم ذخایر نفت اثبات شده کل جهان را کنترل می‌کنند.
اوپک با وضع سهمیه تولید به هر عضو به استثنای عراق تلاش می‌کند تا بر میزان نفت در دسترس جهان تاثیر بگذارد که برای عراق در حال حاضر سهمیه تعیین نشده است. سابقه رعایت سهمیه‌ها توسط اعضای اوپک مختلط است، به طوری که تصمیمات تولید نهایتا در دست هر کشور عضو است. همه کشورهای عضو اوپک شرکت ملی نفت دارند و اکثر آنها به شرکت‌های بین‌المللی نیز اجازه می‌دهند تا درون مرزهایشان فعالیت کنند.
هر کشور عضو اوپک که خواهان کاهش تولید در واکنش به کاهش سهمیه خود است، این تصمیم را با محدود ساختن تولید شرکت‌های نفتی فعال درون مرزهایش اجرا می‌کند. در مجموع، تصمیمات اتخاذ شده توسط اعضای اوپک بر بازار کلی نفت تاثیر می‌گذارد با تعیین اینکه چقدر از شکاف بین تقاضای جهانی و عرضه غیراوپک با تولید آنها پر می‌شود.
ذخایر نفتی به طور روزافزونی در کشورهای اوپک و شرکت‌های ملی نفت متمرکز می‌شود. کشورهای اوپک و شرکت‌های نفت ملی آنها، اکثریت ذخایر نفتی اثبات شده را در اختیار دارند و درصد ذخایر در اختیار آنها رو به افزایش است. این تمرکز باعث اهمیت یافتن بیشتر آنها در آینده به عنوان بازیگران اصلی در بازار جهانی نفت می‌شود و تنش در بازار را به صورت بالقوه بالا می‌برد و فشار به سمت بالای قیمت‌ها را در صورت رشد تقاضای جهانی نفت به وجود می‌آورد.
شرایط برای پرواز قیمت دلار فراهم شد
بررسی هسته مرکزی بازار پشت خطی دلار نشان می دهد که تحریم های جدید آمریکا و فضای تاریک برجام موجب دلسردی عده ای از بازیگران ارزی شده است.
به گزارش سایت طلا، بررسی هسته مرکزی بازار پشت خطی دلار نشان می دهد که تحریم های جدید آمریکا و فضای تاریک برجام موجب دلسردی عده ای از بازیگران ارزی شده است.
بعد از تحریم های آمریکا علیه ایران در پنجشنبه شب گذشته خون قیمت دلار به جوش آمد واسکناس آمریکایی در معاملات پشت خطیبه بالای مرز ۳۲ هزار تومان نفوذ کرد.
دلسردی بازار ارز از برجام
بررسی هسته مرکزی بازار نشان می دهد که تحریم های جدید آمریکا و فضای تاریک برجام موجب دلسردی بازیگران بازار جهانی ارز عده ای از بازیگران ارزی شده است.
آرامش قبل از طوفان در بازار دلار؟
عبور قیمت دلار از مرز حساس بازارساز در حالی اتفاق افتاده که در هفته اول مهر ماه بازار ارز تهران آرامش را تجربه کرده بود.عده ای از معامله گران از نوسان محدود قیمت دلار در هفته اول مهر ماه به عنوان آرامش قبل از طوفان یاد کردند.
افزایش قیمت دلار در هرات
شب گذشته قیمت دلار در معاملات پشت خطی هرات تا پله نهم کانال ۳۱ هزار تومان بالا رفت. این قیمت در مقایسه با قیمت نقدی روز پنجشنبه تقریبا ۳۰۰ تومان افزایش را نشان می دهد.
دلار سلیمانیه به نقطه جوش رسید
قیمت دلار شب گذشته در بازار پشت خطی سلیمانیه هم به نقطه جوش رسید.اسکناس آمریکایی در بازار یاد شده بیش از ۴۰۰ تومان از معاملات نقدی عصر روز پنجشنبه گذشته بالاتر بود.
شرایط برای پرواز قیمت دلار فراهم شد
برخی از تحلیلگران فنی معتقدند به نظر می رسد شرایط برای پرواز نرخ دلار به کانال ۳۲ هزار تومان فراهم شده است. از نگاه این دسته از فعالان بازار احتمال رسیدناسکناس آمریکایی به مرز مقاومتی ۳۲ هزار و ۲۰۰ تومان در بازار امروز وجود دارد.
بازارساز اجازه ماندگاری در کانال ۳۲ را خواهد داد؟
با این حال عده ای از بازیگران ارزی می گفتند بازارساز به بازیگران بازار جهانی ارز راحتی اجازه فتح و ماندگاری در کانال ۳۲ هزار تومان را نخواهد داد و با تزریق عرضه سد راه معامله گران افزایشی قرار خواهد گرفت.
روز گذشته با وجود تعطیلی روز جمعه بازار ساز با عرضه سنگین دلار در بازار توافقی به دنبال قدرت نمایی بود.
بازارساز در شروع معاملات توافقی روز جمعه، ابتدا ۷۴ میلیون دلار و نیم ساعت بعد، ۱۰۰ میلیون دلار یعنی رقمی در حدود ۱۰ برابر متوسط معاملات روزانه بازار توافقی، دلار با نرخ ۳۰۸۵۰ تومان در این بازار عرضه کرد.
به نظر می رسد بانک مرکزی با عرضه سنگین دلار در بازار توافقی، قصد دارد نرخ ارز را زیر مرز ۳۲ هزار تومان مدیریت کند.
دیدگاه شما