تریگر (Trigger) چیست؟

1. قبل از شروع به یک حساب Gmail احتیاج دارید.
2. یک حساب کاربری در سایت google tag manager بسازید. البته به این نکته توجه کنید که این سایت در ایران سرویس دهی ندارد و باید با فیلتر شکن و یا سایر ابزارهای تغییر IP استفاده کنید.
3. برای حساب کاربری خود یک نام انتخاب کرده و دکمه continue را بزنید.بهتر است نام account اگر در یک شرکت هستید، به نام شرکت باشد. اگر قبلاً account ساخته باشید، فقط کافی است در account خود بر روی create container زده و یک سایت داخل آن اضافه کنید.
4. نام و آدرس وبسایت مد نظر را وارد کنید. در این مرحله می­توانید نوع سرویسی که از آن در تگ منیجر استفاده می­کنید را وارد کنید. سرویس شما میتواند از نوع وبسایت، اپلیکیشن یا AMP باشد. بعد از زدن دکمه create و قبول قوانین گوگل، محیط کاربری شما در گوگل تگ منیجر آماده می­ شود.
5. برای برقراری ارتباط بین وبسایت و GTM لازم است یک قطعه کد که به آن container گفته می­شود را در بخش هدر سایت، قبل از اتمام تگ head، و دیگری را بلافاصله بعد از شروع تگ body وارد کنید. پس از قرار­دادن این تگ ها فراموش نکنید که دکمه publish را بزنید!

فیزیوتراپی (Physiotherapy)

فیزیوتراپیست ابراهیم برزکار،نویسنده کتاب حرکت و شناخت،فیزیوتراپی جهت حرکت،فیزیوتراپی در منزل (آمل)

تریگر پوینت (Trigger point)

صفحه نقطه ماشه ای یا تریگر پوینت که در سایت ویکی پدیا ( Wikipedia ) ایجاد کردم:
نقطه ماشه‌ای یا تریگر پوینت (به انگلیسی: Trigger point) یک ناحیه خاص در ماهیچه اسکلتی یا فاسیای عضلانی است که در لمس حساس بوده، به نحوی که اعمال فشار روی آن قسمت منجربه حساسیت در همان ناحیه و یا درد ارجاعی می‌گردد. درد ارجاعی دردی است که در قسمت دیگری از بدن نسبت به ناحیه اصلی خود حس می‌شود.

نقاط ماشه‌ای ازطریق لمس باندهای سفت، چسبندگی و یا گره‌های کوچک (ندول) در ماهیچه تشخیص داده می‌شوند. این نقاط در موارد سندرم درد میوفاسیال و فیبرومیالژی دیده می‌شوند. در فیبرومیالژی، نقاط حساس گسترش یافته و بنابراین عضلات بیشتری را در نواحی مختلف درگیر می‌کند. عده‌ای معتقدند که سندرم‌های درد میوفاسیال جزیی از فیبرومیالژی باشند. سندرم درد میوفاسیال و فیبرومیالژی ازطریق تست‌های آزمایشگاهی و یا الکترومیوگرافی قابل تشخیص نیستند. این دو همانند بورسیت‌ها، تاندونیت‌ها و اختلالات مربوط به آسیب‌های دیسک بین مهره‌ای به عنوان روماتیسم غیر مفصلی شناخته می‌شوند. در روماتیسم غیرمفصلی، عناصر بافت نرم دچار اختلال می‌گردند.

فهرست مندرجات
■۱ سندرم درد میوفاسیال
■۱.۱ میوفاسیا(Myofascia)
■۱.۲ علل سندرم درد میوفاسیال
■۱.۳ علایم و نشانه‌ها
■۱.۴ درمان
■۲ جستارهای وابسته
■۳ منابع

سندرم درد میوفاسیال
سندرم درد میوفاسیال (به انگلیسی: Myofascial pain syndrome) عبارت است از درد مزمن ماهیچه‌ای که در ارتباط با نقاط ماشه‌ای است. نقاط ماشه‌ای میوفاسیال، نواحی حساسی هستند که ممکن است در اثر آسیب‌های ماهیچه‌ای، فعالیت‌های بیش از اندازه و انقباض‌های پیوسته یا طولانی مدت ایجاد گردند. در ابتدا درد در همان محل گزارش می‌شود، ولی ممکن است باعث درد ارجاعی گردد. در این سندرم، یک ماهیچه یا گروهی از ماهیچه‌ها درگیر می‌شوند، ولی در فیبرومیالژی بسیاری ازگروه‌های ماهیچه‌ای در نواحی مختلف بدن دچار مشکل می‌گردند. اگرچه درد میوفاسیال و فیرومیالژی یک اختلال پسیکوسوماتیک محسوب نمی‌شود، اما اضطراب و فشارهای ذهنی در تشدید علایم موثر هستند.
میوفاسیا(Myofascia)
مجموعه میوفاسیا بر یکپارچگی ماهیچه و فاسیا اشاره دارد. فاسیا یک بافت نرم از نوع بافت همبند است که در قسمت‌های مختلفی از بدن انسان (همانند عضلات و اعصاب محیطی) نفوذ می‌کند و همچنین در پوشش، ارتباط و یا محافظت از بافت‌ها ی بدن نقش دارد. فاسیای عمقی بخش‌هایی چون استخوان، غضروف و عروق خونی را می‌پوشاند و در عضلات اسکلتی (به صورت اپی میزیوم، پری میزیوم و اندومیزیوم) و اعصاب محیطی (به شکل اپی نوریوم، پری نوریوم و اندونوریوم) تخصصی می‌گردند.

علل سندرم درد میوفاسیال

عوامل زیر ممکن است در ایجاد سندرم درد میوفاسیال نقش داشته باشند:
■کشیدگی ماهیچه‌ای
■حرکات تکراری
■فعالیت بیش از اندازه
■اختلالات وضعیت بدن و مشکلات عضلانی اسکلتی
■پیچ خوردگی
■آسیب دیسک بین مهره‌ای
■خستگی عمومی
■مشکلات پزشکی همانند حمله قلبی و سوزش معده
■عدم فعالیت به دنبال شکستگی‌ها
■استرس و اضطراب
■جنس و سن. سندرم درد میوفاسیال در زنان و در سنین میانی بیشتر رخ می‌دهد که علت آن نامشخص است.

علایم و نشانه‌ها
■درد ماهیچه‌ای موضعی که احتمال انتشار نیز دارد.
■وجود نقاط ماشه‌ای که ممکن است با یک گره یا باند سفت همراه باشد که در لمس حساس است.
■سفتی ماهیچه‌ای
■سفتی مفصل در نزدیکی عضله درگیر
■بدتر شدن درد با فعالیت و سرما و کاهش علایم به هنگام استراحت.
■مشکلاتی از قبیل اضطراب، افسردگی و خستگی عمومی
■احتمال اختلال خواب
درمان
درمان می‌تواند در ارتباط با یک یا ترکیبی از موارد زیر باشد:
■فیزیوتراپی
■ماساژ درمانی
■کشش و اسپری
■تزریق داروهای کورتیکواستروئید در نقاط ماشه‌ای (Trigger point injection)

تریگر در تحلیل تکنیکال چیست؟

تحلیل تکنیکال یکی از بهترین روش‌های تحلیل سهام در بازار بورس است. تحلیل‌گران با استفاده از ابزارهای متعددی که در این بستر وجود دارد، می‌توانند بهترین موقعیت‌های ورود و خروج از سهم‌های بورسی را شناسایی کنند. مفاهیم و ابزارهای متنوعی در بستر تکنیکال وجود دارد که با استفاده از آن‌ها می‌توانید موقعیت‌های مناسب برای ورود و خروج از سهم را تشخیص دهید. در این مقاله قصد داریم به صورت کامل به یکی از مفاهیم و ابزارهای مهم تکنیکال به نام «تریگر» بپردازیم؛ ابزاری که به نقاط حساس برای خرید و فروش سهام اشاره دارد.

ویدئو تریگر در تحلیل تکنیکال

مفهوم تریگر در معامله‌گری

تریگر یک مفهوم جامع در بستر تحلیل تکنیکال است. تریگر در لغت به معنای «ماشه» است. تریگر در تحلیل تکنیکال به نقاط یا سطوحی گفته می‌شود که ما بر اساس نوع استراتژی معاملات و تحلیل‌هایی که انجام داده‌ایم، در آن محدوده‌ها قصد ورود یا تریگر (Trigger) چیست؟ خروج از سهم را داریم. مفهوم تریگر در فرایند خرید و فروش سهام تفاوتی ندارد و همان‌طور که اشاره کردیم، تریگر همان نقاط حساس در نمودار سهم برای ورود و خروج سرمایه‌گذار است.
به عبارت دیگر، فعالان بازار بورس تریگر را مجموعه‌ای از نشانه‌ها می‌دانند که با شناسایی آن‌ در روند معاملات سهم، می‌توان سیگنال ورود و خروج دریافت کرد. بر همین اساس پیشنهاد می‌کنیم مفهوم یا ابزار تریگر را در استراتژی معاملاتی خود تعریف کنید تا در بازه‌های زمانی مشخص از مزایای آن بهره‌مند شوید.

آیا تریگر صرفا مختص ورود به معامله است؟

برخی از معامله‌گران بر این باورندکه تریگرها فقط مختص به ورود به معامله هستند اما در اصل این طور نیست. تریگرها هم برای ورود به سهم و هم برای خروج از آن کاربرد دارند. در صورتی که یک استراتژی معاملاتی مشخص و به روز داشته باشید، با استفاده از تریگرها می‌توانید بازدهی خوبی را در بازار بورس به دست بیاورید.

انواع تریگرها

تریگرهای ورود و خروج بر اساس ابزار مختلف و نمودارهای سهام در بازار بورس، به انواع مختلفی تقسیم می‌شوند. انواع تریگرها عبارت‌اند از:

۱. اندیکاتورها

اندیکاتورها یکی از محبوب‌ترین ابزارهای تحلیل تکنیکال هستند. اندیکاتورها انواع مختلفی دارند که معامله‌گران با استفاده از آن‌ها می‌توانند بهترین موقعیت‌های ورود و خروج از سهم‌های بورسی را تشخیص دهند. بعضی از اندیکاتورهای مهم در بورس عبارت‌اند از اندیکاتور RSI، اندیکاتور MACD ، اندیکاتور CCI، اندیکاتور Bands Bollinger، اندیکاتور SAR Parabolic و ….
در نمودار زیر اندیکاتور میانگین متحرک ساده در بازه زمانی ۹ روزه استفاده شده است. همان‌طور که می‌بینید دو نقطه یا سطح مناسب برای ورود و خروج از سهم در این بازه زمانی تعیین شده است که با عناوین تریگر ورود و تریگر خروج شناخته می‌شوند.

۲. پولبک

بسیاری از معامله‌گران اعتقاد دارند که موقعیت پولبک یکی از کم‌ریسک‌ترین روش‌های ورود به معامله به شمار می‌آید. به زبان ساده، پولبک به شرایطی گفته می‌شود که معامله‌گر در شرایط ایده‌آل از نظر ریسک و بازده وارد موقعیت معاملاتی شود. معنای دیگری که برای این مفهوم می‌توان در نظر گرفت خداحافظی است چراکه در این حالت، روند بعد از شکست سطح حمایتی یا مقاومتی معتبر خود، سعی می‌کند یک بار دیگر به آن سطح شکسته شده بازگردد. به صورت کلی سه نوع پولبک عادی، خارجی و داخلی وجود دارد. در تصویر زیر، دو موقعیت مناسب برای ورود (تریگر ورود) به سهم را مشاهده می‌کنید.

۳. الگوی قیمت سهم

الگوی قیمت در نمودار سهم‌های بورسی همانند اندیکاتورها دارای تنوع زیادی است. معامله‌گران با استفاده از الگوی قیمتی یک سهم می‌توانند روند آینده آن را پیش‌بینی کنند با این اوصاف می‌توان گفت که الگوی قیمتی در سهم یکی از تریگرهای مناسب برای ورود و خروج محسوب می‌شود. در مقاله‌های قبلی به صورت کامل به انوع الگوهای قیمتی در بازار بورس اشاره کردیم که برخی از آن‌ها عبارت‌اند از الگوی سرو شانه، الگوی سقف و کف دوقلو، الگوی پرچم، الگوی مستطیل و … . در نمودار قیمتی زیر، یک الگوی پرچم سعودی مشخص شده است. در انتهای روند نزولی و شکستی که ایجاد شده است، می‌توان تریگر ورود به سهم را تشخیص داد..

۴. شکست روند

فرایند پولبک و شکست در نمودار سهم‌های بورسی تا حدودی مشابه هستند که در مقاله‌های قبلی به صورت کامل به تفاوت‌های میان این دو اشاره کردیم. زمانی که قیمت یک سهم با شکست مواجه می‌شود این شکست تحت شرایط خاص با سرعت زیادی به حرکت خود ادامه می‌دهد. همان‌طور که در نمودار زیر می‌بینید، بعد از شکست قیمت، یک تریگر ورود قوی به سهم ایجاد شده است.

۵. کندل استیک

معامله‌گران در بازار بورس می‌توانند از سه نوع نمودار خطی، میله‌ای و کندل استیک استفاده کنند. در میان این نمودارها، کندل استیک به دلیل مزایای متعدد بیشتر مورد استقبال معامله‌گران قرار گرفته است. از جمله مزیت‌های کندل استیک استفاده راحت و تشخیص روند صعودی یا نزولی سهم به‌صورت مجزا است. استفاده از کندل استیک‌ها دارای شرایطی است، اولین شرط این است که تغییرات قیمتی سهم دارای روند صعودی یا نزولی باشد. کندل استیک‌ها به صورت کلی از یک بدنه و سایه پایینی و بالایی تشکیل می‌شوند. کندل استیک‌ها دارای الگوهای متنوعی هستند که بعضی از آن‌ها عبارت‌اند از الگوی ماروبوزو، دوجی، دوجی پایه بلند، دوجی سنگ قبر، چکش، چکش معکوس و … . همان‌طور که در تصویر زیر مشاهده می‌کنید، یک الگوی پوشای صعودی درروند نمودار سهم به عنوان تریگر ورود مشخص شده است.

مزایای استفاده از تریگر

همان‌طور که در ابتدای مقاله اشاره کردیم، استفاده از تریگرها در روند معاملات سهام به معامله‌گر کمک می‌کند تا برگشت‌های زود هنگام روند معامله را تشخیص دهد. تریگرها دارای تنوع زیادی هستند که هم برای ورود به سهم و تریگر (Trigger) چیست؟ هم برای خروج از سهم مورد استفاده قرار می‌گیرند. بعضی از مزایای استفاده از تریگر عبارت‌اند از:

افزایش قدرت تصمیم‌گیری و کاهش ریسک: تریگر ورود و خروج در روند معاملات سهام به معامله‌گر کمک می‌کند تا با دقت بیشتری تصمیم‌گیری کند و از تصمیم‌های احساسی و هیجانی فاصله بگیرد. با این کار میزان ریسک سرمایه‌گذاری تا حد زیادی کاهش پیدا می‌کند.

کسب بازدهی بیشتر در معاملات: طبق مطالب ارائه شده، متوجه شدید که تریگر یک نقطه یا سطح امن برای معامله‌گر است که با شناسایی آن اماکن کسب بازدهی در روند معاملات بیشتر می‌شود.
تعیین خط روند سهم: تریگر به ما کمک می‌کند تا خط روند سهم را برای روزهای آینده پیش‌بینی کنیم. با این حال می‌توانیم برای نگه‌داری یا فروش سهم مورد نظر تصمیم‌گیری بهتری داشته باشیم.

محدودیت‌های استفاده از تریگر

در بعضی موارد ممکن است نتایج مطلوبی از تریگرها دریافت نشود. به عنوان مثال زمانی که بازار یا یک سهم در حال اصلاح باشد، اندیکاتور مکدی ترگیرهای ورود و خروج متعددی را به معامله‌گر نمایش می‌دهد که انتخاب تریگر ورود و خروج در این شرایط کار ساده‌ای نیست، بنابراین بهتر است معامله‌گر برای جلوگیری از تشکیل این حالت از اندیکاتورهایی استفاده کند که سیگنال خط تریگر را تایید کند.
علاوه بر این پیشنهاد می‌کنیم برای اطمینان بیشتر از تریگر ورود و خروج در فرایند تحلیل سهم، به صورت همزمان از سایر ابزارهای تکنیکال استفاده کنید. با این کار، نتایج نهایی از اعتبار بیشتری برخوردار خواهد بود.

سخن آخر

در این مقاله با انواع تریگرها در روند معاملات سهام در بازار بورس آشنا شدیم. تریگرها به زبان ساده مجموعه‌ای از نشانه‌ها هستند که با شناسایی آن‌ها می‌توان بهترین موقعیت‌های معاملاتی برای ورود و خروج از سهم را پیش‌بینی کرد. تریگرها دارای تنوع زیادی هستند و معامله گران باید با توجه به نوع استراتژی معاملاتی خود، از انواع آن‌ها بهره‌مند شوند. دقت داشته باشید که استفاده از تریگرها به منظور شروع معامله در بورس به تنهایی اعتبار زیادی ندارد از این رو پیشنهاد می‌کنیم برای کسب اطمینان بیشتر، حتما به صورت همزمان از سایر ابزارهای تحلیل تکنیکال استفاده کنید. علاوه بر این، تریگرها در یک الگوی مشخص مثل الگوی قیمتی، تنوع زیادی دارند و برای تشخیص آن‌ها باید به تمام مفاهیم و تکنیک‌های تحلیل سهم در بازار بورس تسلط داشته باشید.

رادیو فلاش ( رادیو تریگر )

راهنمای خرید رادیو فلاش - رادیو تریگر

در هنگام خرید رادیو فلاش باید به چه نکاتی دقت کنیم و چرا قیمت رادیو فلاش های مختلف تفاوت زیادی باهم دارند؟

در ابتدا و قبل از هر چیز باید بدانید به چه نوعی از رادیو تریگر نیاز دارید و اصلا برای چه کاری می خواهید از آن استفاده کنید که متناسب با کارایی آن، بتوانید با کمترین هزینه بهترین محصول را خرید کنید.

با مکث شاپ همراه باشید تا برای شما انتخاب را آسان تر کنیم…

رادیو فلاش - رادیو تریگر چیست؟

یکی از وسایل مهم و ضروری برای هر عکاس حرفه ای تریگر دوربین می باشد. رادیو فلاش ها قدرت نور محیط و روشنایی فلاش وصل شده را تنظیم می کنند یا می توان گفت رادیو تریگرها مسئولیت سینک کردن فلاش چتری و دوربین را دارند؛ این کار باعث می شود مه تصویر سوژه با ایده آل ترین نور ممکن ثبت شده و تصویر نهایی کیفیت بالایی کسب کند.

رادیوفلاش ها در دو نوع بی سیم و با سیم به بازار عرضه شده اند. در مدل با سیم، رادیو فلاش با کمک سیم رابط به دوربین وصل شده و آن را با فلاش سینک و همگام می کند؛ در مدل بی سیم با استفاده از چشمی، فرمان ها از دوربین به فلاش می رسد.

محدوده پوشش دهی یک رادیو فلاش معمولا از 10 تا 100 متر یا بیشتر می تواند متغیر باشد. سرعت تریگر عکاسی ها نیز می توانند از 1 تا 1/8000 ثانیه تغییر کند ( این تغییر سرعت رادیو تریگر بستگی به نوع استفاده شما دارد )

پک رادیو فلاش ها معمولا شامل یک فرستنده رادیویی و یک گیرنده است که فرستنده روی دوربین و گیرنده روی فلاش شما سوار خواهد شد. با گرفتن هر شات عکس، فرستنده روی هات شو، با ارسال فرکانس رادیویی به گیرنده باعث پرتاب نور از راه دور می شود.

نکات قابل توجه حین خرید رادیو تریگر

• برد مورد نیاز برای استفاده از رادیو فلش ها که از حداقل 10 متر شروع می شود
• توجه به فرکانس رادیو فلاش برای جلوگیری از عدم تداخل با فرکانس های موجود
• تک کاناله بودن یا چند کاناله بودن
• سرعت سینک که هر چه کمتر باشد بهتر است
• سازگار بودن با E-TTL یا E-TTL 2
• برخی از رادیو تریگر ها قابلیت ریموت و کنترل شاتر از راه دور را دارا هستند
• دارا بودن هات شو برای اتصال رادیو فلاش به دوربین یا منبع نور شما ( اعم از فلاش استودیویی یا فلاش پرتابل )

موارد ذکر شده مهمترین نکات برای کاربران مبتدی در هنگام خرید رادیو فلاش می باشد.

قابلیت Adaptive Triggers

قابلیت Adaptive Triggers یکی از ویژگی‌هایی است که تنها به دلیل واقع گرایانه‌تر شدن تجربه‌ی بازی‌های ویدیویی به وجود آمده است. دو دکمه‌ی R2 و L2 در پلی استیشن 5 به گونه‌ای کار می‌کنند که حس نگه داشتن یا انجام دادن یک جسم را به بازیکن منتقل کنند. در این دسته از شرایط تریگرهای Dualsense کمی نسبت به فشار دست شما، مقاومت می‌کنند قابلیت Adaptive Triggers یکی از ویژگی‌هایی است که سونی در زمینه‌ی بازاریابی حسابی رو آن مانور داد.

کنترلر DualSense علاوه بر طراحی مناسب‌تر خود، قابلیت‌های بسیار متنوع دیگری را نسبت به چهار نسل ابتدایی کنترلرهای DualShock دارا است که از مهم‌ترین آن‌ها نیز می‌توان به قابلیت Adaptive Triggers اشاره کرد.
قابلیت Adaptive Triggers یکی از قابلیت‌های کلیدی کنترلر DualSense است که به واسطه‌ی آن گیمران می‌توانند به خوبی تفاوت عملکرد پدال خودروها در شرایط گوناگون، تفاوت نیرویی که برای کشیدن ماشه‌ی تفنگ‌ها نیاز است و به طور کلی تفاوت تمامی مواردی که در بازی‌های ویدئویی گوناگون با دکمه‌های تریگر کنترلر DualSense سر و کار دارند را احساس کنند.

تریگرها

تریگرهای تطبیق پذیر پلی استیشن 5 را میتوان در قسمت دیگر کنترلر دکمه‌های L1 ،L2 ،R1 و R2 دید. دکمه‌های L1 و R1 تفاوتی نداشته‌اند ولی دکمه‌های L2 و R2 تریگرهای تطبیق پذیر پلی استیشن 5 هستند که به‌طور پیشفرض مانند سایر دکمه‌ها هستند ولی با توجه به موقعیت ممکن است موجب تغییراتی مانند افزایش مقاومت در هنگام فشردن تریگرها شوند.

تریگرهای تطبیق پذیر پلی استیشن 5

با دکمه‌های ماشه‌ای تطبیق‌پذیر دوال سنس، شما نیرو و تنش ناشی از لحظات پرهیجان بازی را در انگشتان خود حس خواهید کرد. این دکمه‌ها در مواردی چون استفاده از یک تیر و کمان یا ترمز گرفتن هنگام رانندگی، قدرت خود را نشان می‌دهند و شما را بیشتر از همیشه با بازی درگیر می‌کنند.

نحوه فعال یا غیر فعال سازی تریگرهای تطبیق پذیر پلی استیشن 5

مورد بعدی که در راهنمای کنترلر DualSense درباره آن توضیح می‌دهیم، تریگرهای تطبیق پذیر پلی استیشن 5 هستند. این تریگرها یکی از نوآوری‎‌هایی هستند که تجربه بازی را بیش از پیش به واقعیت نزدیک می‌کنند. با این ابداع شما می‌توانید هنگام کشیدن زه کمان فشار را احساس کنید یا قادر به حس لگد زدن اسلحه هنگام شلیک خواهید بود. اما شاید شما آن‌ را دوست نداشته باشید یا احساس خوبی هنگام استفاده از تریگرها به شما ندهد و بخواهید آن‌ را غیر فعال کنید.

از قسمت Settings به بخش Accessibility بروید و گزینه Controllers را انتخاب کنید. سپس گزینه Trigger Effect Intensity انتخاب کنید که به صورت پیشفرض روی حالت Strong Standard قرار دارد. شما می‌توانید حالت آن‌ را به متوسط (Medium) یا ضعیف (Weak) تغییر داده یا حتی آن‌ را خاموش (Off) کنید.

نحوه عملکرد تریگرهای تطبیق پذیر DualSense

برنامه‌های پلی‌استیشن برای دگرگون و متحول کردن سرگرمی‌های تعاملی در نسل بعد چیست. کنترلر DualSense تحولی جسورانه نسبت به کنترلرهای افسانه‌ای DualShock محسوب می‌شود و قطعا مهم‌ترین چیزی است که سونی تا به حال از پلی‌استیشن 5 به صورت رسمی افشا کرده است. ویژگی‌های دوست‌داشتنی زیادی در کنترلر جدید قرار دارد، اما یکی از قابلیت‌های آن نظر بسیاری از متخصصین صنعت بازی‌سازی را جلب کرده است: فناوری Haptic Feedback و استفاده از آن چه که سونی آن را قابلیت Adaptive Triggers در دکمه‌های L2 و R2 می‌نامد.

برای رسیدن به یک درک درست از نحوه کارکرد تریگرهای تطبیق پذیر پلی استیشن 5، به سراغ مایکروسافت و فناوری سال 2013 هنگام عرضه ایکس‌باکس وان میرویم. توسعه‌دهندگان زیادی از Xbox Game Studios ، به خوبی از این ویژگی استفاده کردند و آن را در بازی‌های خود قرار دهند

تریگرهای ضربه‌ای ایکس‌باکس وان را به یاد دارید؟

مهم‌ترین نوآوری‌ها و خلافیت‌های مایکروسافت در پایان نسل قبل، نهایتا به خاطر ایده‌هایی که مجبور به کناره‌گیری از آن‌ها شد، دیده نشدند. لازم نیست که اینجا هم درباره تصمیمات اشتباهی که بخش ایکس‌باکس برای رونمایی از ایکس‌باکس وان در سال 2013 گرفته بود اشاره کنیم، اما کاملا مشخص است که این تصمیمات بیشتر از این که به نفع ایکس‌باکس تمام شوند، به ضرر این کنسول تمام شد. یکی از بزرگ‌ترین تلفات این تصمیم‌ها، نادیده گرفتن تریگرهای ضربه‌ای (Impulse Triggers) کنترلر ایکس‌باکس وان در غوغای رسانه‌ای پس از اتفاقات مراسم رونمایی بود. متاسفانه حتی امروز هم، این ویژگی آن طور که باید و شاید، شناخته‌شده نیست.

تریگر‌های ضربه‌ای

تریگر‌های ضربه‌ای همزمان با عرضه کنترلر ایکس‌باکس وان در دسترس بودند و نسخه‌ای تحول‌یافته از فناوری Haptic Feedback (البته درکی که از این فناوری در آن زمان داشتیم.) محسوب می‌شدند. کنترلر ایکس‌باکس وان به جای این یک سری پالس‌های لرزشی در کفت دست بازیکن ایجاد کنند، باعث تحول این فناوری شد و کاری کرد که سازندگان بازی‌ها بتوانند از طریق تریگرها، احساسات بیشتری به بازیکنان منتقل کنند و این کار را از طریق فرستادن پالس‌ها به نوک انگشتان آن‌ها انجام دهند.

زیرا درون هر کدام از تریگرها، نوعی موتورهای کوچک رامبل قرار داده شده که به طور مستقل و بدون نیاز به اتکا به دیگر تریگرها، می‌توانند کار کنند. این یعنی توسعه‌دهندگان بازی‌ها می‌توانند لرزه‌های جهت‌دهی خاصی برای بازیکن ایجاد کنند تا فیدبک‌های لمسی متفاوتی به او منتقل شود.

نتیجه استفاده از تریگرهای ضربه‌ای

نتیجه استفاده از تریگرهای ضربه‌ای همانند استفاده از نشانه‌های صوتی، بسیار زیرکانه است .بازی‌های انحصاری پلی‌استیشن در طول سالیان گذشته، طراحی و ایده‌های فوق‌العاده‌ای داشته‌اند و دقت به جزئیات در آن‌ها به طرز عجیبی بالا بوده است، اما با نوعی حس بی‌وزنی توجیه‌ناپذیر همراه بودند . شاید این حس به خاطر نبود یک فناوری همانند Haptic Feedback بوده است که به بازیکن این حس را القا می‌کند که درون دنیای بازی قرار دارد و به غیر از زدن چند دکمه که در واقع خودش به کنترلر و کنسول وارد می‌کند، خروجی‌هایی نیز وجود دارد که کنسول و کنترلر آن به او القا می‌کند.

می‌توانیم امیدوار باشیم که با عرضه بازی‌های بعدی این فرنچایزها برای پلی‌استیشن 5، حس واقعی مشت زدن به یک دشمن، شوک سقوط از یک ساختمان بلند یا لذت گاز دادن روی آسفالت. اضافه شدن تریگرهای تطبیق پذیر پلی استیشن 5 به کنترلر DualSense واقعا مهم است باید دید که سونی و توسعه‌دهندگان بااستعداد آن، چطور می‌توانند از این تکنولوژی در دوران پلی‌استیشن 5 استفاده کنند.

آموزش گوگل تگ منیجر، راهنمای نصب و راه اندازی

به عنوان یک دیجیتال مارکتر حتما برای شما پیش آمده که:

1. بخواهید میزان اسکرول صفحه توسط کاربران را بررسی کنید؛
2. سایت خود را به سرویس‌های مختلف متصل نمایید؛
3. میزان کلیک بر روی یک دکمه را بدانید.

اما به دلیل نداشتن دانش برنامه‌نویسی یا کاملا منصرف شده‌اید و یا اینکه زمان زیادی منتظر اقدام تیم برنامه‌نویسی بوده‌اید. استفاده از گوگل تگ منیجر (google tag manager) راهکار مناسبی برای شماست. اگر می‌خواهید درباره تگ منیجر گوگل و نحوه استفاده از آن بدانید با این آموزش همراه شوید.

گوگل تگ منیجر چیست؟

GTM یا تگ منیجر گوگل که در سال 2012 معرفی شده است، در واقع یک محیط کاربر پسند برای مدیریت تگ‌هاست؛ و به شما این امکان را می‌دهد تا بدون دانش برنامه‌نویسی در سریع‌ترین زمان ممکن تگ‌ها و اسکریپت‌های دلخواه خود را به وب‌سایت اضافه کرده و نحوه اجرای آن را بررسی کنید. در واقع تگ منیجر پاسخی به نیازهای یک دیجیتال مارکتر است تا بتواند به راحتی اطلاعات دلخواه خود را از وب‌سایت و یا اپلیکیشن خود دریافت کند.

تفاوت گوگل آنالیتیکس با تگ منیجر چیست؟

اگر از آنالیتیکس استفاده کرده باشید، حتماً می‌دانید که وظیفه آن اندازه‌گیری تعداد user ها و ویژگی‌های آن‌ها، منابع ورودی کاربران و نحوه رفتار آن‌ها در وب‌سایت است؛ اما کاربرد تگ منیجر متفاوت از آنالیتیکس است.
مهم‌ترین وظیفه تگ منیجر تعریف تگ‌ها برای مواردی است که به طور خودکار توسط آنالیتیکس اندازه‌گیری نمی‌شود. تعریف این تگ‌ها کمک می‌کند تا بدون نیاز به برنامه‌نویسی و با حفظ سرعت سایت، داده‌های دلخواه خود را از سایت استخراج کرد.

مزیت های تگ منیجر در یک نگاه

• استفاده راحت
• امکان بازگشت به نسخه قبل از تغییرات
• سرعت بالا
• یکپارچگی با سایر ابزارها
• عدم اختلال در سایت

چرا باید از تگ منیجر استفاده کنید؟

سرعت کارتان چند برابر می‌شود!

معمولا برای تغییر در کدهای وب‌سایت باید به سراغ تیم توسعه دهنده رفت که اغلب درگیر کارهای متعدی هستند و کارهایی مانند اضافه کردن یک اسکریپت ساده در اولویت کاری آنها نیست و باید منتظر پاسخ ماند. و یا اینکه به جای صرف زمان زیاد برای یافتن محل مناسب جهت درج اسکریپت، با چند کلیک ساده می توانید به سرعت تغییر مورد نظر را اعمال نمایید.

نگران بروز اختلال در سایت نباشید!

معمولا افرادی که تخصص برنامه نویسی ندارند همواره این دغدغه را دارند که اعمال تغییرات باعث بروز اختلال در وب‌سایت و یا از کار افتادن آن گردد. تگ منیجر این قابلیت را به شما می‌دهد که هر تگی را که به وب‌سایت اضافه می‌کنید قبل از انتشار نحوه‌ی اجرای آن را مشاهده نمایید. پس می توانید با خیالی آسوده به کار با GTM بپردازید.

سطح دسترسی کاربران خود را مدیریت کنید

شما می‌توانید با استفاده از تگ منیجر سطح دسترسی کاربران را تعریف کنید و تعیین کنید چه کسانی می‌توانند در وب‌سایت به وسیله تگ‌ها تغییر ایجاد کنند.

تمام سرویس‌های مورد نیاز را به وب سایت متصل نمایید

تگ منیجر امکان اتصال به سرویس‌های گوگل مانند آنالیتیکس، گوگل ادز، سرچ کنسول و ابزارهایی مانند Hotjar و Firebase را فراهم می‌کند. شما می‌توانید از تگ‌های پیش فرض که در این سرویس تعبیه شده است بهره بگیرید و به راحتی براساس نیاز خود آنها را شخصی سازی نمایید. حتی با وجود جای خالی ابزارهای دیجیتال مارکتینگ ایرانی شما می‌توانید با استفاده از Custom HTML تگ دلخواه خود را به سایت یا اپلیکیشن مورد نظر اضافه نمایید.

امنیت بالا را تامین کنید

یکی از مشکلاتی که قبل از به کارگیری سرویس GTM وجود داشت؛ مشکل امنیتی برخی از اسکریپت‌ها بود. با به کارگیری این ابزار تمامی سطوح امنیتی در اختیار شماست.

امکان آرشیو کردن (هر جا نیاز بود به نسخه قبلی برگردید)

در هر تغییری که توسط تگ منیجر اجرا می‌شود؛ نسخه قبلی تریگر (Trigger) چیست؟ ذخیره می‌شود. لذا هر زمانی که قصد اصلاح و یا لغو تغییرات را داشتید می‌توانید به نسخه آرشیوی باز گردید.

دیگر نگران کاهش سرعت وب‌سایت نباشید!

یکی از نگرانی‌هایی که تا پیش‌تر وجود داشت؛ این بود که به دلیل فعال شدن تگ‌ها به صورت همزمان صفحات سایت به کندی بارگذاری شود. این اتفاق زمانی خود را نشان می‌دهد که یک تگ به کندی بارگذاری شود و در ادامه سبب بروز تاخیر در اجرای اسکریپت‌های بعدی گردد. خوشبختانه تگ منیجر این مشکل را نیز مرتفع کرده است و این امکان را به شما می‌دهد تا ترتیب فعال شدن تگ‌ها را تعریف کنید.

GTM محدود به صفحات معمولی وب نیست!

علاوه بر امکان استفاده از این سرویس در صفحات وب استاندارد، به راحتی می‌توان از آن در صفحات AMP و اپلیکیشن‌های IOS و Android استفاده کرد.

تگ منیجر در چه مواردی کاربرد دارد؟

• نصب آنالیتیکس
• ردیابی رویدادهای مختلف (Events)
• ثبت میزان اسکرول کردن صفحه توسط کاربران
• شناسایی تعداد کلیک بر روی دکمه های مورد نظر
• فعالسازی سرویس‌هایی مانند چت و نوتیفیکیشن
• وریفای کردن سرچ کنسول
• ثبت اطلاعات ناشی از پخش ویدئو
• قرار دادن سایر اسکریپت های مورد نیاز در بخش هدر سایت

گوگل تگ منیجر چگونه کار می کند؟

تگ منیجر گوگل شامل یک کد جاوا اسکریپت است که به آن container یا ظرف گفته می‌شود و باید به صورت دستی آن را داخل سایت قرار داد. تگ‌هایی که در محیط تگ منیجر تعریف می شوند، داخل این ظرف قرار گرفته و زمان و شیوه اجرا شدن آن‌ها توسط تریگرها تعیین می‌گردد.

آشنایی با عناصر کاربردی در تگ منیجر

تگ چیست؟

تگ­ها در تگ منیجر وظیفه انجام کار را بر عهده دارند. در واقع آن­ها مجموعه ای از کد­های JavaScript هستند که اطلاعات درخواستی از رفتار کاربران را به وسیله تگ منیجر در اختیار شما قرار می­دهند؛ برای مثال: تگ اندازه گیری میزان اسکرول صفحه توسط کاربران.

به چیزی container گفته می­شود؟

همان طوری که از اسمش پیداست، container در واقع ظرفی است که تگ ­های مختلف در آن قرار می­گیرند. به زبان ساده تکه کدی که هنگام برقرار کردن ارتباط گوگل تگ منیجر و سایت، در بخش هدر سایت قرار داده می­شود یک container را می­سازد.

تریگر (Trigger) در گوگل تگ منیجر

triggerها در واقع مانند ماشه‌هایی هستند که تگ‌ها را تحریک کرده و دستور شروع را صادر می‌کند. مثلا هنگامی که کاربر بر روی یک دکمه کلیک می‌کند یک trigger فعال می‌شود و به تگ‌ها دستور ارسال اطلاعات را می‌دهد. هر تگ حداقل یک trigger دارد. triggerها خود به دو دسته فیلترها (Filter) و ایونت‌ها (Event) تقسیم می‌شود. هنگام تعریف یک تگ شما بایستی از لیست منتخب یک trigger را انتخاب کنید. این‌ها در واقع همان ایونت‌ها هستند. پس از انتخاب ایونت‌ها نوبت به تعریف فیلترها می‌رسد. فیلترها به سه دسته variables، operators و values تعریف می‌شوند.

در خصوص Variableها بیشتر بدانید!

Variableها نقش مهمی در تگ منیجر ایفا می‌کنند. مقدار متغیرها وضعیت triggerها را تعیین می‌کنند؛ مثلا اگر مقدار آنها بزرگتر از یک هست، trigger فعال شده و تگ اجرا می‌شود. در واقع به زبان ساده متغیرها Triggerها را کنترل می‌کنند و Triggerها تگ‌ها را.

در تگ منیجر متغیرهای پیش فرض و سفارشی وجود دارند. همانگونه که از اسمشان مشخص است متغیرهای پیش فرض متغیرهایی هستند که کاربرد زیادی دارند و استفاده زیادی از آنها می‌شود. اگر متغیر مورد نظر شما در متغیرهای پیش فرض موجود نبود با استفاده از بخش User Defined Variable می‌توانید متغیر سفارشی خود را تعریف کنید.

راهنمای نصب تگ منیجر و ساخت اکانت آن

1. قبل از شروع به یک حساب Gmail احتیاج دارید.
2. یک حساب کاربری در سایت google tag manager بسازید. البته به این نکته توجه کنید که این سایت در ایران سرویس دهی ندارد و باید با فیلتر شکن و یا سایر ابزارهای تغییر IP استفاده کنید.
3. برای حساب کاربری خود یک نام انتخاب کرده و دکمه continue را بزنید.بهتر است نام account اگر در یک شرکت هستید، به نام شرکت باشد. اگر قبلاً account ساخته باشید، فقط کافی است در account خود بر روی create container زده و یک سایت داخل آن اضافه کنید.
4. نام و آدرس وبسایت مد نظر را وارد کنید. در این مرحله می­توانید نوع سرویسی که از تریگر (Trigger) چیست؟ آن در تگ منیجر استفاده می­کنید را وارد کنید. سرویس شما میتواند از نوع وبسایت، اپلیکیشن یا AMP باشد. بعد از زدن دکمه create و قبول قوانین گوگل، محیط کاربری شما در گوگل تگ منیجر آماده می­ شود.
5. برای برقراری ارتباط بین وبسایت و GTM لازم است یک قطعه کد که به آن container گفته می­شود را در بخش هدر سایت، قبل از اتمام تگ head، و دیگری را بلافاصله بعد از شروع تگ body وارد کنید. پس از قرار­دادن این تگ ها فراموش نکنید که دکمه publish را بزنید!

آشنایی با محیط کاربری گوگل تگ منیجر

پس از نصب تگ منیجر وارد محیط کاربری آن می شوید. در اینجا با سه بخش روبه‌رو هستید:

Workspace

این بخش در واقع میز کار شما است و تعریف تمام تگ‌ها، تریگر ها و متغیرها در این قسمت اتفاق می‌افتد.

Versions

زبانه versions، یک تاریخچه از فعالیت‌هایی است که از ابتدا تاکنون در تگ منیجر انجام داده‌اید. در واقع هر تغییراتی را که شما publish می‌کنید، یک version جدید ساخته می‌شود. با کلیک بر روی هر ورژن، شما می‌توانید تگ‌هایی که در این نسخه بر روی سایت اعمال‌شده‌اند را مشاهده کنید. این قابلیت بسیار مناسب تیم‌هایی است که افراد مختلفی در حال تعریف کردن تگ‌های دلخواه خود بر روی سایت هستند. این امکان وجود دارد که حتی ورژن فعلی را به یکی از ورژن های قبلی برگردانید تا تغییرات اعمال شده پس از آن حذف گردند.

Admin

این قسمت شبیه بخش admin آنالیتیکس است و تعریف دسترسی‌ها، تنظیمات container و یا import کردن یک container دلخواه در این بخش انجام می‌شود.

تا اینجا با اجزای تگ منیجر و کاربرد آنها آشنا شدید. برای تمرین در ادامه نصب آنالیتیکس با استفاده از تگ منیجر گوگل آموزش داده می‌شود تا تعداد بازدیدها از طریق تگ منیجر به آنالیتیکس ارسال شود.

آموزش نصب آنالیتیکس به وسیله تگ منیجر

آموزش نحوه تعریف کردن eventها

یکی از کاربردی‌ترین ویژگی‌های تگ منیجر، تعریف کردن و یا ست کردن ایونت ها است. شما می‌توانید برای هر اقدامی داخل سایت که قابل اندازه‌گیری است ایونت تعریف کنید؛ اقداماتی نظیر اسکرول کردن صفحه، کلیک بر روی دکمه‌ها و سایر المان‌ها، مشاهده ویدئو، ارسال فرم و … . برای تنظیم تگ ایونت ها در تگ منیجر ما با سه مقدار category، action و label سر و کار داریم.

category

بخش category به شما کمک می‌کند تا ایونت های خود را در دسته‌بندی‌های گویا قرار دهید تا بعداً در گزارش‌گیری راحت‌تر به آمار دسترسی داشته باشید.

Action

در واقع نوع کاری است که کاربر با انجام آن تگ را فعال می‌کند مثلاً کلیک کردن بر روی یک لینک، اسکرول کردن صفحه بیش از یک مقدار مشخص، کلیک بر روی یک دکمه و …

Lable

از آن‌ها به عنوان برچسب یاد می‌شود. در تگ منیجر این متغیر را می‌توان طوری تعریف کرد که آدرس صفحه‌ای که ایونت رخ داده (page URL) و یا با وقوع آن به صفحه خاصی رفته است (click URL) را ارسال کند.

معرفی چند event کاربردی

در ادامه به معرفی چند ایونت کاربردی که می تواند در استخراج دیتا به دیجیتال مارکترها کمک شایانی کند، می پردازیم:

تعریف تگ scroll

تگ scroll می‌تواند برای سایت‌های محتوایی و یا طراحان UX کمک‌کننده باشد؛ زیرا می‌تواند نشان دهد چند درصد کاربران صفحه‌ها را تا انتها بازدید کرده‌اند و یا در کدام بخش از صفحه بیشترین ریزش کاربر وجود دارد.

تنظیمات tag

• Tag type: google analytics
• Track type: event
• Category: scroll
• Action: scroll:>%

(بدین صوت درصد اسکرول کاربران در گزارش ایونت های آنالیتیکس نمایش داده می‌شود)

مواردی که داخل علامت > قرار می‌گیرد نشان‌دهنده متغیرهایی است که به‌صورت پیش‌فرض در تگ منیجر قابل دسترسی است و با علامت + کنار هر پارامتر می‌توان آن را اضافه کرد. در صورتی که متغیرهای بالا بعد از زدن دکمه + نمایش داده نشد، دکمه built-ins را زده و متغیرهای دلخواه خود را فعال کنید.

تعریف تریگر scroll

برای تعریف تریگر، Trigger Type را از نوع Scroll Depth قرار دهید و میزان درصدی از صفحه که می‌خواهید به ازا آن تریگر فعال شود را به صورت عدد وارد کنید. می‌توانید این تریگر را بر روی تمام صفحات و یا دسته دلخواه خود فعال کنید.

تعریف ایونت برای دکمه ها (call to action ها)

این تگ برای بررسی کارایی دکمه‌های تعبیه‌شده در سایت(Call to action) و یا بررسی تعداد فرم‌های ارسالی مناسب است. برای مثال ما در اینجا یک ایونت برای کلیک کردن بر روی دکمه رایچت و ارتباط با اپراتور تعریف کرده‌ایم.

تنظیمات tag برای دکمه ها:

• Tag type: google analytics
• Track type: event
• Category: button
• Action: chat
• Label: >

تعریف تریگر دکمه ها

برای تعریف این تریگر، Trigger Type را از نوع Click – All Elements قرار دهید. اگر trigger fires on را بر روی all clicks قرار دهید، تمام کلیک‌های صفحه محاسبه خواهد شد که قطعاً فایده چندانی نخواهد داشت؛ بنابراین لازم است some click را تعریف کرده و دکمه را برای تگ منیجر تعریف کنید. برای تعریف call to action شما 5 انتخاب پیش رو دارید:

• Click-URL
• Click-class
• Click- element
• Click text
• Click ID

مقادیر بالا را از طریق inspect صفحه برای هر دکمه می‌توان استخراج کرد؛ که البته لزوماً هر call to action تمام این 5 صفت را ندارد. برای مثال ما دکمه چت ما در اینجا صفت click ID را به همراه داشت.

مشاهده آماری از eventها

تا اینجا تگی تعریف کرده‌اید که از نوع event است و اطلاعات را به گوگل آنالیتیکس ارسال کرده و آمار آن از طریق آنالیتیکس قابل مشاهده است. برای مشاهده اطلاعات می‌توانید به بخش behavior قسمت events بروید. در این بخش ایونت ها به تفکیک category، action و label قابل مشاهده است.

اگر به قسمت real time بخش events بروید، تعداد افرادی که باعث تریگر شدن ایونت ها در همان لحظه شده‌اند را می‌توان مشاهده کرد. از این قابلیت می‌توان برای بررسی صحت ایونت ها هم استفاده کرد.

در این مقاله سعی شد آموزش جامع گوگل تگ منیجر ارائه گردد. لطفا در صورت بروز هرگونه سوال یا ابهام سوالات خود را در بخش سوالات مطرح نمایید.