مزایای شبکه اتریوم

طریقه انجام شدن یک تراکنش در شبکه بلاکچین

کارایی اتریوم در چه مواردی است؟

در اتریوم، همه قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) به صورت عمومی در هر گره از بلاکچین ذخیره شده‌اند؛ این مورد، هزینه‌هایی را در پی دارد. بلاکچین بودن بدین معنا است که پلتفرم با توجه به نوع طراحی آن (یعنی همان ذات بلاکچین بودن و غیرمتمرکز بودن) امن‌سازی شده است و این پلتفرم، مثالی از یک سیستم کامپیوتری توزیع شده با تحمل خطای بیزانس (Byzantine Fault) بالا است.

نقطه ضعف این مورد، مشکلات کارایی است که در آن، هر گره همه قراردادهای هوشمند مزایای شبکه اتریوم را در زمان واقعی محاسبه می‌کند و منجر به سرعت پایین‌تر می‌شود. مهندس‌های اتریوم روی خرد کردن (Sharding) محاسبات کار کردند و گام بعدی توسعه پلتفرم اتریوم (با عنوان اتریوم ۲) در Devcon 3اتریوم در نوامبر سال ۲۰۱۷ معرفی شد. بلاکچین اتریوم از درخت مرکل به دلایل امنیتی استفاده می‌کند تا مقیاس‌پذیری را بهبود ببخشد و هش‌های تراکنش را بهینه کند. همراه با هر پیاده‌سازی، درخت مرکل امکان صرفه‌جویی در فضا، تنظیم اثبات عضویت که با عنوان اثبات مرکل kdc شناخته شده استو همگام سازی مخدوم سبک (Light Client) را فراهم می‌کند. شبکه اتریوم در گذر زمان با مسئله تراکم مواجه شد.

معرفی برخی از کیف پول‌های اتریوم

برای افرادی که تازه وارد دنیای رمزارزها شده‌اند و تنها قصد دارند از نزدیک آن را لمس و با آن کار کنند، پینشهاد می‌شود که از طریق کیف پول اتریوم به طور مستقیم اقدام به خرید اولین اتریوم خود کنند و یا با برنامه‌های کاربردی اتریوم کار کنند. برخی از کیف پول‌هایی که می‌توان به این افراد پیشنهاد داد در ادامه بیان شده‌اند.

برای افرادی که در دنیای رمزارزها به طور جدی مشغول به فعالیت هستند و مقادیر قابل توجهی پول را نگهداری و مبادله می‌کنند، استفاده از کیف پول‌های سخت‌افزاری توصیه می‌شود. دلیل این امر، امنیت بالاتر کیف پول‌های سخت‌افزاری نسبت به کیف پول‌های نرم‌افزاری است. همچنین، استفاده از کیف پول‌های نرم‌افزاری که هشدار کلاهبرداری ارسال می‌کنند و محدودیت برداشت از حساب را دارند به جای استفاده از کیف پول‌های نرم‌افزاری معمولی توصیه می‌شود. در ادامه، برخی از کیف پول‌های دیجیتالی بسیار امن و محبوب همچنین، کیف پول‌های سخت‌افزاری شناخته شده، بیان شده‌اند.

• نرم‌افزاری (imToken)
• سخت‌افزاری( (Ledger
• سخت‌افزاری( (Trezor
• نرم‌افزاری( Status)

کیف پول اتریوم چند کارکرد اساسی دارد که در ادامه بیان شده‌اند.

• مدیریت منابع مالی و انجام تراکنش‌ها: شامل نمایش تراز حساب کاربر به او می‌شود و به کاربر امکان انجام برداشت و واریز را می‌دهد.
• حساب کاربری اتریوم: کیف پول اتریوم پنجره‌ای به سوی حساب کاربری اتریوم، تراز حساب، تاریخچه تراکنش‌ها و دیگر موارد فرد است. اما این کیف پول صرفا نقش ابزار را دارد و فرد می‌تواند هر زمان که تمایل داشت کیف پول خود را تغییر دهد.
• راهکار ورود به برنامه‌های کاربردی اتریوم: کیف پول اتریوم به فرد این امکان را می‌دهد تا به هر برنامه کاربردی غیر متمرکزی با استفاده از حساب کاربری اتریوم خود متصل شود. در واقع، کیف پول اتریوم مانند یک ورود به سیستم (Login) است که می‌توان از آن برای ورود به بسیاری از برنامه‌های کاربردی غیرمتمرکز استفاده کرد.

مزایای اتریوم

بیایید نگاهی به مزایای این شبکه‌ی مهم داشته باشیم. بدیهی‌ست که مزیت‌های این شبکه شامل حال ارز اتر نیز شده و کارایی و محبوبیت و قیمت اتریوم را نیز بالاتر می‌برند.

• شبکه‌ای بزرگ و در دسترس: مزایای شبکه‌ی اتریوم بعد از سال‌ها فعالیت و حجم تریدهای میلیاردی، آزمایش خود را پس داده‌اند. اتریم دارای جامعه‌ای بزرگ و جهانی است که دارای بزرگ‌ترین اکوسیستم در بین بلاک چین‌ها و رمزارزها است.
• کاربردهای متعدد: اتریوم علاوه بر این‌که مانند بیت‌کوین قابلیت ذخیره‌ی ارزش را دارد، می‌تواند برای پردازش انواع تراکنش‌های مالی، اجرای قراردادهای هوشمند و ذخیره‌ی داده برای اجرای نرم‌افزارهای غیر متمرکز استفاده شود.
• نوآوری مداوم: جامعه‌ای گسترده از توسعه‌دهندگان اتریوم که به‌طور مداوم در حال یافتن راهی برای ارتقای شبکه و توسعه‌ی اپلیکیشن‌های جدید هستند. به دلیل محبوبیت اتریوم، این بلاک چین شبکه‌ای ترجیح داده‌شده نسبت به سایر بلاک چین‌ها برای ساخت اپلیکیشن‌های جدید، هیجان‌انگیز و غیر متمرکز و البته گاهی اوقات ریسکی است.
• حذف واسطه‌ها: شبکه‌ی غیرمتمرکز اتریوم به کاربران اجازه می‌دهد بدون واسطه‌هایی مثل وکلا و بانک‌ها برای تنظیم قراردادها و انجام تراکنش‌ها، معامله‌های خود را انجام داده و از قراردادهای هوشمند استفاده کنند.

معایب اتریوم

• کارمزد بالا: افزایش محبوبیت اتریوم در سال‌های اخیر منجر به افزایش کارمزد تراکنش شده است. به‌طوری‌که در ما فوریه ۲۰۲۱ رکورد ۲۳ دلار برای هر تراکنش ثبت شد. دلیل این افزایش کارمزد این است که برخلاف بیت‌کوین که خود شبکه پاداش تاییدکنندگان تراکنش (یا ماینرها) را می‌دهد. اتریوم از انجام دهندگان تراکنش (کاربران عادی) کارمزد دریافت می‌کند.
• تورم بالقوه: اگرچه اتریوم دارای محدودیت صدور ۱۸ میلیون اتر در سال است؛ اما محدودیتی در حداکثر کوین‌های قابل ایجاد وجود ندارد. این ممکن است بدین معنی باشد که اتریوم برای سرمایه‌گذاری بیشتر شبیه دلار عمل می‌کند و مانند بیت کوین نیست که دارای حداکثر تعداد کوین مشخص است.
• دشواری یادگیری برای توسعه دهندگان: فضای اتریوم برای توسعه‌دهندگانی که از فضای پردازش متمرکز به فضای غیرمتمرکز اتریوم مهاجرت می‌کنند می‌تواند بسیار دشوار باشد.
• آینده‌ای نامشخص: اتریوم به‌طور مداوم در حال متحول شدن و بهتر شدن است و توسعه‌ی اتریوم ۲٫۰ نیز نوید عملکرد بهتر و بهره‌وری بیشتری را می‌دهد؛ اما این به‌روزرسانی اصلی در شبکه باعث ایجاد عدم قطعیت برای اپلیکیشن‌ها و معاملات کنونی در حال انجام می‌شود. تأییدکنندگان زیادی برای اتریوم ۲٫۰ موردنیاز است، سؤال این است که آیا مهاجرت به اتریوم ۲٫۰ کارساز است؟ برای این امر، کارهای زیادی باید انجام شود.

هشدار ارزاخبار:

این مطالب و اطلاعات، توصیه نیست و شما همیشه باید قبل از هر اقدامی (به طور مثال، خرید،فروش، معامله، نقل و انتقال یا …)، تحقیقات خود را انجام دهید. معاملات ارزهای رمزنگاری شده یا ارزهای دیجیتال همواره همراه با ریسک بالا است. لطفا معاملات خود را با احتیاط انجام دهید. ارزاخبار هیچ مسئولیتی در قبال زیان معاملاتی شما نخواهد داشت.

مزایا و معایب استخراج ارزهای دیجیتال

چند سالی می شود که در زیرزمین خانه ها صدای دستگاه های استخراج میاید و مردم به استخراج ارزهای رمزنگاری شده می پردازند، یا عده ای به دنبال اینند که بدانند چطوری استخراج کنند و راه ورود به این زمینه را نمیدانند، عده ای هم هستند بدون اطلاعات و هیچ تجربه و مشورتی وارد این زمینه می شوند و بعد مدتی متوجه می شوند اصلا اصطحلاک دستگاهشان آنقدر است که سودی برایشان نمی ماند و یا دستگاهی خریداری می کنند که از رده خارج شده و مناسب استخراج نیست.

پیشنهاد می کنیم اگر قصد استخراج ارزهای دیجیتال را دارید حتما این مقاله را تا انتها بخوانید تا هم به تمامی سوالاتتون پاسخ داده شود و هم یک پیش زمینه کاملی درباره نحوه استخراج و مزیت و معایب استخراج ارزهای دیجیتال داشته باشید.

استخراج یا ماینینگ چیست؟

قبل از هر چیز بیایید خیلی خلاصه در رابطه با این صحبت کنیم که کل ماهیت استخراج چیست و چطوری می شود ازش کسب درآمد داشت.

تمام رمزارزهایی که تاکنون با آنان آشنا شده اید در ساختار خود دو نوع الگریتم دارند. ( به جز تعداد محدودی که ساختار دیگری دارند که به کل بررسی نمی کنیم).

این دو نوع ساختار اصلی عبارتند از:

1. (Proof of Work – (Pow یا همان الگریتم اثبات کار
2. (Proof of Stack – (PoS یا همان الگریتم اثبات سهم

الگریتمی که در این حوضه یعنی ماینینگ با آن سر و کار داریم PoW یا الگریتم اثبات کار است.
در اینجای کار به این موضوع می پردازیم که کل استخراج به چه شکل است. سعی داریم خلاصه و با زبان ساده کلیت استخراج را برایتان شرح دهیم.

این موضوع را در قالب مثالی بررسی می کنیم.

استخراج یعنی همان ماینینگ و اولین چیزی که در نظرها ظاهر می شود کارگرانی در معادن هستند. حال فرض کنید یک معدن طلای بزرگ وجود دارد و معدن کارانی از سراسر دنیا برای یافتن طلا به این معدن میایند. هر معدن کاری که قوی تر باشد و یا تجهیزات بهتری داشته باشد طبیعتا نسبت به کسی که جثه ضعیف تری دارد و یا تجهیزات به روزی ندارد زودتر موفق می شود. در این معدن هر کس هر چه پیدا کرد متعلق به خودش است. تنها فعالیتی که لازم است انجام دهند تا به طلا برسند حفاری کردن است.

از مثال خارج می شویم و تخصصی تر بررسی می کنیم:

شما با خرید یک دستگاه ماینر انگار یک معدن کار استخدام می کنید، هر چه دستگاه شما به روز تر و قوی تر باشد مانند معدن کاری است که جثه قوی تر و تجهیزات به روزتری دارد و طبیعتا زودتر موفق می شوید. در این میان همه می توانند فعالیت کنند و هر کس معدن کار خود را استخدام می کند. یکی معدن کاری قوی استخدام می کند، یکی معدن کاری ضعیف استخدام می کند، یکی چندین معدن کار استخدام می کند، یا ممکن است چندین معدن کار باهم متحد شوند و قدرت هایشان را یکی کنند و هرچه پیدا کردند با هم به اشتراک بگذارند ( ماهیت استخر). پس دستگاه ماینر شما یک معدن کار است و تنها کاری که لازم است برای شما بکند تا به طلا برسید حفاری کردن است. حفاری کردن در استخراج الکترونیکی کمی متفاوت است. در استخراج دنیای واقعی باید با تیشه و کلنگ حفاری کنند در اینجا ماینر ها با کمک پردازنده های خود یک سری کد چندخطی را پیدا می کنند و اصطلاحا آزمون و خطا می کنند تا به جواب برسند. هر ماینری که زودتر به جواب رسید پاداش متعلق به آن است. در اینجا لازم است ماینر شما به روز و قوی باشد تا سرعت آزمون خطایش برای یافتن کد سریع باشد.

ماینرها برای چی آزمون و خطا می کنند؟

زمانی که شما درخواست انتقال وجهی را می دهید، مثلا می خواهید بیت کوین برای کسی بفرستید، این میان دو مرحله وجود دارد:

1. ساخت بلاک
2. تایید تراکنش

درخواست انتقال وجه شما در قالب یک بلاک قرار می گیرد این بلاک که حاوی اطلاعات کوتاهی از فرستنده و گیرنده و همچنین تعداد کوین های ارسالی است باید ساخته شود، چه چیز این بلاک را می سازد؟ نودها. چگونه این بلاک را می سازند؟ با آزمون و خطا. چرا آزمون و خطا نیاز است؟ موضوع همینجاست. هر بلاک شامل 3 نوع اطلاعات است.

1. اطلاعات تراکنش ( فرستنده، گیرنده و موجودی ارسالی )
2. هش بلاک خود
3. هش بلاک قبلی

ماینرها آزمون و خطا می کنند تا هش بلاک را بدست بیاورند. هش بلاک را اثر انگشت یا نام آن بلاک در نظر بگیرید. بدست آوردن این هش فرمول خاص ریاضی ندارد تنها با آزمون و خطا بدست میاید.

نمونه ای از هش یک بلاک:

” 5bhdnfg34hkviwhv878489nlfknqofh2873ikloiqufq897fi8 “

طریقه انجام شدن یک تراکنش در شبکه بلاکچین

جمع بندی:

تا به اینجای کار متوجه شدیم کلیت استخراج به چه شکل است و اصطلاحا تئوری آن را آموختیم. فهمیدیم که هرچقدر دستگاه ما قوی تر باشد سرعت آزمون و خطا آن نیز بیشتر می شود ( اصطلاحا هش ریت ) و دستگاهی که زودتر بتواند نسبت به سایر دستگاه ها کد هش را تعیین کند و یک بلاک بسازد جایزه را می گیرد.

از اینجا به بعدبه صورت تخصصی تر درباره مزیت ها و معایب استخراج از راه های مختلف، معرفی دستگاه های مناسب برای استخراج، روند جمع آوری تجهیزات برای استخراج، قوانین استخراج و … می پردازیم.

راه های استخراج:

ما به 2 نوع می توانیم رمزارزها را استخراج کنیم. یا به کمک استخراج ابری و یا به کمک استخراج فیزیکی. اگر علاقه مندید که بیشتر درباره استخراج ابری بدانید کلیک کنید.

در حالت استخراج فیزیکی یعنی شما یک سخت افزاری را تهیه می کنید، حال می تواند این سخت افزار گوشی شما مزایای شبکه اتریوم باشد و یا یک سیستم قوی و با استفاده از پردازنده و کارت گرافیکی های آن اقدام به استخراج می کنید.

1. استخراج با گوشی موبایل
2. استخراج با دستگاه های ماینر
3. استخراج با ریگ ماینینگ

استخراج با گوشی موبایل

ازتون صمیمانه درخواست می کنم سمت این روش نروید. این روش هیچ مزیتی ندارد که بخواهیم بررسی کنیم جز اینکه هزینه ای ندارد اما معایب زیادی دارد.

1. فرسوده کردن گوشی موبایل
2. فعالیت برای راس هرم
3. تلف کردن وقت

گوشی های موبایل برای اینکار ساخته نشده اند. پردازنده های یک گوشی موبایل مناسب استخراج نیست و حتی اگر اینکار را هم بکند آنچنان قوی نیست که بتواند یک ماین کاربردی و ثمر بخش داشته باشد.

معمولا استخراج با گوشی موبایل یا با یک اپلیکیشن صورت می گیرد و یا درون یک سایت. در هر دو حالت شما زیرمجموعه یک شخص محسوب می شوید و درگیر یک طرح پانزی شده اید.

تلف کردن وقت هم که یک چیز کاملا مشخصی است. وقتی زمان زیادی بر روی چیزی می گذارید که نتیجه ای ندارد هم وقتتون رو تلف کردید و هم از مسیر ناامید می شوید.

استخراج با دستگاه های ماینر

برای استخراج کردن یک سری دستگاه های مخصوص وجود دارد که به شما در این زمینه کمک می کنند. با کمک دستگاه های مخصوص ماینینگ شما می توانید بیت کوین و یا هاردفورک های آن نظیر بیت کوین کش را استخراج کنید. در کل زمانی که شما یک ماینر می خرید بستگی دارد از چه الگریتمی پشتیبانی کند. پس از آن تمام رمزارزهایی که با آن الگریتم کار می کنند را می تواند برای شما استخراج کند.

معرفی دستگاه های مخصوص ماینینگ

روز به روز به تعداد ماینر های شبکه بیت کوین افزوده می شود و همین امر باعث می شود سختی شبکه زیاد شود و در نتیجه ماینرهای گرافیکی و ماینرهای پردازنده مرکزی به قعر تاریخ بپیوندند و جای آن ها را ماینرهای ASIC بگیرد.

ماینرهای قدیمی نسبت به ماینرهای جدید از نرخ هش پایین تری هم برخوردارند.

از جمله این ماینرها می توان به موارد زیر اشاره کرد:

• Antminers 17pro
• Ebit b12
• Innosilicon
• Antminer S7

مزایای استفاده از ماینر

هنگامی که شما از ماینر مخصوص به استخراج استفاده می کنید طبیعتا تمام اجزای آن برای استخراج ساخته شده است. سرعت و مقاومت مناسبی نسبت به این امر دارند و زمانی که سرعت و قدرت دستگاه شما زیاد باشد طبق مثالی که زدیم انگار یک معدن کار قوی هیکل استخدام کرده اید و این معدن کار می تواند استخراج بیشتر با اصطحلاک کمتر برای شما رقم بزند. و همچنین با این دستگاه ها سختی شبکه شما را اذیت نمی کند.

سختی شبکه:
هر چه تعداد ماینرها برای استخراج بیشتر می شود. نرخ هش کلی بین تعداد بیشتری ماینر تقسیم می شود و در این صورت از سختی بالاتری برای ساختن یک بلاک برخوردار می شوید.

معایب استفاده از ماینر

دستگاه های ماینر هم عیب های خود را دارند. اگر از دستگاه های جز Asic استفاده کنید اصطحلاک شما بالاست و همچنین دیگر این مدل دستگاه های قدرت زیادی ندارند زیرا دستگاه های Asic با قدرت بالا وارد شبکه استخراج بیت کوین شده اند و سختی شبکه را بالا برده اند. در نقطه مقابل ممکن است دستگاه های Asic هم دچار مشکل شوند نه از بابت قدرت از بابت خود قوانین شبکه بلاکچین. زیرا دستگاه های Asic قدرت بالایی دارند و یک مزرعه از آن ها می تواند به شبکه بلاکچین ضرر بزند و ممکن است قدرت زیادی از ان یک نفر کند. از این رو به احتمال قوی تر در آینده مدیران ارزهای مختلف به این فکر بیفتند که شبکه بلاکچین ارزشان را تغییر دهند که دستگاه های Asic قادر به ماین کردن نباشند.

همچنین مصرف برق و همچنین سر و صدا دستگاه های ماینر در برخی مدل ها بالاست. دستگاه های Asic سر و صدای زیادی ندارند اما مصرف برق دارند ولی نه به شدت ماینرهایی که در گذشته با پردازنده کار می کردند.

از دیگر معایب دستگاه های ماینر قدیمی به ویژه زود از رده خارج شدن آنان و یا مشکلات فنی که می تواند برایشان پیش بیاید است. زمانی که شما یک ماینر خریداری می کنید تمام اجزای آن سیستم در راستای اسستخراج عمل می کند و اگر جزئی این وسط دچار مشکل شود کل سیستم را درگیر می کند.

شاید در نگاه اول تصور شود معایب آن بیشتر از مزایا است. اما پاداشی که این دستگاه ها مخصوصا دستگاه های Asic تولید می کنند اصطلاحا میشوره میبره.

استخراج با ریگ ماینینگ

ریگ ماینینگ چیست؟

ریگ ماینینگ به یک دستگاه کامپیوتری میگویند که از چندین گرافیک برخوردار است. به بیان دیگر ریگ های ماینینگ همان سیستم های کامپیوتری خونگی هستند اما با کارت های گرافیکی قوی تر و در نتیجیه قدرتمند تر.

مزیت استفاده از ریگ های ماینینگ

ریگ های ماینینگ مزیت فوق العاده ای که دارند نسبت به ماینر ها این است که به طور مثال اگر یک ماینر بتواند بیت کوین استخراج کند نهایت دیگر کوین هایی که بر روی شبکه آن قرار دارند به طور مثال بیت کوین کش را می تواند استخراج کند. یعنی محدودیت دارند. اما ریگ های ماینینگ چون از کارت های گرافیکی قوی ای برخوردارند می توانند چندین آلت کوین برای شما استخراج کنند. البته آلت کوین هایی که پایه گرافیکی داشته باشند. محدودیت در ریگ های ماینینگ کمتر است.

مزیت بعدی استفاده از ریگ های ماینینگ این است که شما در اصل یک سیستم کامپیوتری قوی بسته اید و می توانید از آن استفاده های دیگری نیز کنید و اگر جزئی از این سیستم خراب شد می توانید آن را تعویض کنید.

مزیت بعدی استفاده از ریگ های ماینینگ این است که سر و صدا ندارند، مصرف انرژی آن ها به مراتب کمتر است.

معایب استفاده از ریگ های ماینینگ

ریگ های ماینینگ در کنار تمام خوبی که دارند سه تا مشکل دارند.

1. هزینه زیادی برای بستن آن ها لازم است.
2. همه رمزارزها قابلیت استخراج گرافیکی ندارند
3. در حالت معمول قدرت نسبتا کمتری به ماینر ها دارند.

هزینه بالا برای بستن

ریگ های ماینینگ هزینه بالاتری برای بسته شدن نیاز دارند. اگر به طور مثال شما یک ماینر 400 هزار مگاهش بر ثانیه با قیمت 35 میلیون تومان می خرید برای همین هش باید در ریگ 75 میلیون هزینه کنید زیرا مخصوص ماینینگ نیست و می تواند کارهای دیگری هم برای شما انجام دهد. جدا از اون مزیت های بیشتری هم نسبت به یک ماینر دارد.

همه رمزارزها گرافیکی نیستند

بهترین مزیت ریگ ها نسبت به ماینرها این بود که محدودیت ندارند دیگر. اما این نکته را باید در نظر بگیرید که همه رمزارزها به حالت گرافیکی استخراج نمی شوند، مخصوصا اکثر IEO هایی که جدیدا وارد دنیای کریپتو می شوند.

در حالت معمول قدرت کمی دارند

ریگ های ماینینگ در حالت معمول نسبت به ماینرها قدرت هش کمتری دارند مگر اینکه هزینه کنید و آن را تقویت کنید. ریگ های ماینینگ مناسب کسانی است که جز استخراج به فعالیت های دیگری هم نظیر بازی می خواهند بپردازند و همچنین پایداری بهتری دارد و اصطلاحا یکبار میبندید و لذت می برید. اما ریگ ها احتمال خرابی بالاتری دارند. باز هم بستگی به نوع ماینر دارد.

در این مقاله سعی کردیم تا شما را با کلیت استخراج و مزایا و معایب آن با هر روش استخراج آشنا کرده باشیم. ممنون از وقتی که در اختیار تیم ایران ریچ قرار دادید.

سوالات متداول

استخراج کردن به منظور قراردادن قدرت پردازنده سیستم خود تحت اختیار شبکه است که نتیجه آن بوجود آمدن بلاک های بلاکچین و به انجام رسیدن تراکنش ها می شود.

استخراج ابری چیست؟

استخراج ابری یعنی بدون اینکه هزینه کنید تا یک ماینر بخرید و یا ریگ ببندید به یک سایتی که این تجهیزات را دارد هزینه ای پرداخت می کنید تا برای شما استخراج کند.

چند راه برای استخراج وجود دارد؟

2 راه وجود دارد یکی استخراج ابری و دیگری استخراج فیزیکی

استخراج فیزیکی چند راه دارد؟

استخراج فیزیکی از 3 طریق امکان پذیر است، با گوشی موبایل، ماینر و در آخر ریگ ماینینگ

کدام یک از راه های استخراج فیزیکی به صرفه تر است؟

استخراج با موبایل که به هیچ وجه، اما بین دو راه ریگ و ماینر بستگی دارد کدام یک برای شما لذت بخش تر است چون هر کدام مزیت و معایب خود را دارند.

اتریوم 2 چیست ؟ (هر آنچه که باید در مورد اتریوم 2 بدانید)

احتمالا اسم اتریوم 2 رو بار ها شنیدین و براتون سوال پیش اومده که اصلا اتریوم 2 چیست ؟ در این مقاله قصد داریم در این مورد صحبت کنیم. پس این مقاله رو کامل بخونید تا در جریان چیستی اتریم 2 قرار بگیرین. در دنیای ارز های دیجیتال، به اتریوم ملکه ارز های دیجیتال گفته میشه. این لقب به این دلیله که اتریوم بعد از بیت کوین، دومین ارز دیجیتال معروف و محبوب هستش. در حال حاضر پلتفرم اتریوم یک بستر همه گیر برای خیلی از پروژه های بلاکچینی و رمز ارزی هستش. بلاکچین اتریوم یکی از راحت ترین و بهترین پلتفرم ها برای پیاده سازی پروژه های غیر متمرکز و قرارداد های هوشمند (Smart contract) هست.
اتریوم کنونی فراز و نشیب های زیادی رو در طول عمر خودش سپری کرده و حتی یک بار هارد فورک هم شده و اتریوم قبلی به اتریوم کلاسیک تغییر نام داده و اتریوم جدید با همون نام اتریوم ادامه فعالیت داشته. هم اکنون این پلتفرم جامع و محبوب در آستانه یک توسعه و به روز رسانی بزرگ هستش. توسعه دهندگان اتریوم در این فکرن که چالش ها و ایرادات نسخه اول اتریوم رو رفع کنن و یک اتریوم قدرتمند تر به دنیای ارز های دیجیتال و همچنین طرفداران و کاربرن این پلتفرم ارائه بدن.

اتریوم 2 چیست ؟

اتریوم 2 چیست؟ و برای چی تیم توسعه اتریوم در پی ارائه نسخه دوم از اتریوم هستش. اتریوم دو که معمولا با نماد ETH2 شناخته میشه به نام سرنیتی (Serenity) هم معروفه. یعنی ممکنه بعد ها اتریوم دو رو کلا با نام سرنیتی نام ببریم و کلا نام و نشان اتریوم در اذهان پاک بشه. به روز رسانی اتریوم یا همون اتریوم 2 در سه فاز یعنی فاز های صفر، 1 و 2 قراره عملیاتی بشه. فاز صفر این به روز رسانی در اول دسامبر2020 راه اندازی شد و در حال حاضر در انتظار فاز 1 هستش. هر فاز از به روز رسانی اتریوم که عملیاتی میشه، یکی از جنبه های کارکردی اتریوم رو ارتقا میده. اتریوم 2 واقعا به روز رسانی بزرگی هستش که شاید در دنیای ارز های دیجیتال تا حالا بی سابقه بوده.
طبق وعده تیم توسعه اتریوم، این به روز رسانی و ارتقا، پیشرفت چشمگیری برای شبکه اتریوم خواهد داشت. برای مثال دو مورد از پیشرفت های بزرگ اتریوم در به روز رسانی جدید، الگوریتم اجماع اثبات سهام (Proof of stake) خواهد بود که مقوله ماینینگ و مصرف بالای انرژی برای استخراج و کسب کوین های اتریوم رو منتفی می کنه. مورد بعدی شاردینگ هستش. در نسخه دوم اتریوم شاردینگ نقش تعیین کننده خواهد داشت. به طور کلی به روز رسانی های اتریوم با هدف افزایش سرعت و تعداد کارمزد ها در واحد زمان و همچنین کاهش نرخ کارمزد شبکه خواهد شد.

اهداف اتریوم 2

اتریوم مزایای شبکه اتریوم کنونی یا اتریوم 1 با اینکه بسیار محبوب و پرطرفدار هستش منتهی خالی از عیب و ایراد هم نیست. اهداف اتریوم 2 در اینه که این عیب و ایرادات رو برطرف کنه. در ادامه مواردی که اتریوم 2 درصدد برطرف کردنشون هستش رو با هم بررسی می کنیم. البته ویتالیک بوترین گفته که به روز رسانی اتریوم محدود به نسخه دوم نخواهد بود و اتریوم تصمیم داره تا هر چند سال یک بار پلتفرم خودش رو متناسب با نیاز های روز به روز رسانی کنه.
• مقیاس پذیری: شبکه بلاکچینی اتریوم در حال حاضر بسیار پر ترافیک و شلوغ هستش. شاید اصلی ترین و بزرگ ترین مشکل اتریوم کنونی، بحث مقیاس پذیری باشه. در بلاکچین اتریوم در هر ثانیه بین 15 تا 20 تراکنش انجام می گیره. یکی از اهداف اتریوم 2 اینه که مقیاس پذیری شبکه اتریوم رو افزایش بده. زمانی که اتریوم بتونه بیش از پیش تراکنش ها رو در یک واحد زمانی مشخص تایید کنه، طبیعتا محبوب تر و کاربردی تر خواهد شد. بخش اعظم فرآیند افزایش مقیاس پذیری اتریوم، با استفاده از مکانیزم های زنجیره شارد (Shard chain) خواهد بود. شاردینگ نوعی پارتیشن‌ بندی هستش که در اون یک پایگاه داده‌ بزرگ، به بخش‌ های کوچک‌ تری شکسته میشه تا مدیریت پایگاه داده آسان ‌تر و سریع تر باشه. با اجرای شاردینگ روی اتریوم، میشه تراکنش ها رو به شکل موازی هم پردازش کرد.
• امنیت: با به روز رسانی هایی که از لحاظ فنی مخصوصا الگوریتم اجماع بر روی اتریوم انجام خواهد شد، فاکتور امنیت رشد قابل توجهی خواهد کرد و این یکی دیگه از مزایای اتریوم 2 هستش.
• نرخ کارمزد: با توجه به ترافیک بالای شبکه اتریوم، این شبکه تبدیل شده به یکی از شبکه های بلاکچینی با کارمزد بالا. نرخ های بالای کارمزد در ERC – 20 باعث شده تا خیلی از طرفداران و کاربران شبکه اتریوم ناراضی باشن. از مزایای اتریوم 2 یک مورد دیگه هم همین قضیه کاهش نرخ کارمزد ها هستش.
• مسائل زیست محیطی: اتریوم به دلیل استفاده از الگوریتم اجماعی که به ماینینگ با سخت افزار های کامپیوتری ختم میشه و در نتیجه مصرف انرژی بالایی داره، همواره مورد انتقاد طرفداران محیط زیست بوده. از همین رو این انتقاد مورد توجه توسعه دهندگان اتریوم قرار گرفته و در اتریوم 2 از الگوریتم اجماع اثبات سهام (POS) استفاده میشه که دیگه برای بررسی و تایید تراکنش ها نیازی به ماینینگ نیست. البته الگوریتم اجماع اثبات سهام مزیت های دیگه ای هم داره و صرفا محدود به مسائل زیست محیطی نیست.

نقشه راه به روز رسانی اتریوم

طبق برنامه ریزی های انجام شده توسط تیم توسعه اتریوم، ارتقا و به روز رسانی سه فاز خواهد داشت. فاز صفر که در دسامبر سال 2020 انجام شد ولی برای فاز های بعدی هنوز تاریخ دقیقی مشخص نشده. در ادامه هر کدوم از این فاز ها و عملکرد هاشون رو با هم بررسی می کنیم.
• فاز صفر: در فاز صفر که نخستین مرحله از پیاده سازی اتریوم 2 هستش، بیکن چین (Beacon chain) اجرا میشه. خب بیکن چین چیه و چه کاری قراره انجام بده. در واقع بیکن چین، دفتر ثبت اطلاعات اعتبارسنج ‌ها یا ولیدیتور ها رو مدیریت می کنه و الگوریتم اجماع اثبات سهام (POS) رو در اتریوم2 اعمال می کنه. زنجیره فعلی اتریوم هم که از الگوریتم اجماع اثبات کار (POW) استفاده می‌کنه،‌ به فعالیت خودش ادامه میده تا شکافی در پیوستگی داده ‌ها و اطلاعات به وجود نیاد.
• فاز 1: فاز 1 دومین مرحله از ارتقا و به روز رسانی اتریوم هستش و هنوز تاریخ دقیقی برای انجامش از طرف تیم توسعه دهنده اتریوم اعلام نشده. مهم ترین مسئله ای که در فاز یکم دنبال میشه، تعبیه زنجیره شارد و اعمال فرآیند شاردینگ در بلاکچین هستش. شاردینگ ساز و کاری برای افزایش مقیاس‌ پذیری هستش که بلاکچین اتریوم را به 64 زنجیره مجزا تقسیم می کنه. به این ترتیب تراکنش‌ ها، ذخیره‌سازی اطلاعات و پردازش داده ها و اطلاعات با سرعت بیشتری انجام می گیره. در ضعیف ترین و بد بینانه ترین حالت، شاردینگ باعث میشه که سرعت پردازش تراکنش‌ ها در اتریوم 2، حدودا 64 برابر سریع‌ تر از اتریوم کنونی باشه. از لحاظ طراحی فنی و متد های مهندسی، زنجیره ‌های شاردینگ اتریوم 2 به گونه ‌ای طراحی شدن که اتریوم 2 در عمل صد ها برابر سریع‌ تر از اتریوم قدرت پردازشی و مقیاس پذیری داشته باشه.
• فاز 2: در نهایت فاز دوم، آخرین مرحله از به روز رسانی اتریوم و پیاده سازی اتریوم 2 خواهد بود. در مورد عملکرد های این فاز اطلاعات چندانی منتشر نشده؛ ولی معدود اطلاعات منتشر شده به این شرح هستش. این فاز شامل افزودن حساب‌ های اتر و قابلیت انتقال و برداشت، پیاده‌سازی انتقال‌ ها در شارد های متقاطع، فراخوان قرارداد ها، طراحی فضا‌ هایی برای اجرای برنامه‌ های مقیاس ‌پذیر در بستر اتریوم 2 و وارد کردن زنجیره اتریوم 1 در یکی از شارد های اتریوم 2 برای خاتمه دادن به فعالیت الگوریتم اجماع اثبات کار و فرآیند ماینینگ هستش.

سرنوشت اتریوم 1 بعد از به روز رسانی چگونه خواهد بود ؟

مزایای اتریوم 2 در افزایش مقیاس ‌پذیری و‌ توان پردازشی و همچنین امنیت شبکه عمومی اتریوم هستش. اتریوم 2 به اطلاعات ثبت ‌شده و همینطور سوابق تراکنش‌ ها و مالکیت کاربران بر کوین های شبکه اتریوم 1 آسیبی وارد نخواهد کرد . بیکن چین که به نحوی ستون فقرات اتریوم جدید هستش؛ طوری طراحی شده که قابلیت پیاده ‌سازی روی اتریوم 1 رو هم داشته باشه تا همچنان پیوستگی و یکپارچگی داده ‌ها و اطلاعات حفظ بشه. جوزف چو (Joseph Chow)، یکی از اعضای تیم توسعه اتریوم 2 مثال خوبی در مورد با تفاوت بین اتریوم 1 و اتریوم 2 داره. ایشون اتریوم 1 رو به یک جاده تک ‌لاین و اتریوم 2 رو به یک بزرگراه تشبیه کرده. قرار بر اینه که بلافاصله بعد از اجرای فاز 1،‌ اتریوم 1 به‌عنوان اولین شارد در اتریوم 2 وارد بشن. تا اون زمان، فعالیت اتریوم 1 با روال کنونی ادامه خواهد داشت پیشرفت‌ هایی هم خواهد کرد تا ادغام اون به ‌عنوان یک شارد از اتریوم 2 راحت تر بشه. پس برای کسانی که دارندگان کوین های اتر هستن هیچ جای نگرانی وجود نداره و قرار نیست که آسیبی به سرمایه اونا وارد بشه.

شرکت در اثبات سهام اتریوم 2 (فعالیت به عنوان نود اعتبار سنج)

برای شرکت در اثبات سهام اتریوم و تبدیل شدن به نود اعتبار سنج، دو راه داریم؛ فعالیت مستقیم و فعالیت غیرمستقیم که در ادامه بررسی می کنیم. این نکته رو هم در نظر داشته باشید که در الگوریتم اجماع اثبات سهام (POS) که در اتریوم 2 قراره استفاده بشه، برای بررسی و تایید تراکنش ها ماینر نخواهیم داشت و یک عده از نود ها با سپرده گذاری تبدیل به اعتبار سنج (Validator) میشن وظیفه بررسی صحت تراکنش ها رو بر عهده می گیرن و البته برای این کارشون هم پاداش دریافت می کنن. اعتبار سنج ها در الگوریتم اجماع اثبات سهام، دقیقا همون نقشی مزایای شبکه اتریوم رو دارن که ماینر ها در الگوریتم اجماع اثبات کار استفاده می کنن.
• روش مستقیم : در این روش باید نرم افزار اصلی اتریوم 2 رو از سایت رسمی دانلود کنید و حداقل ۳۲ کوین اتر که با قیمت فعلی میشه حدود 128000 دلار به شبکه اختصاص بدید. همینطور باید حداقل یک کامپیوتر با سخت ‌افزار قدرتمند داشته باشیم و کامپیوتر مورد استفاده همیشه روشن باشه. با توجه به هزینه های بالا و امکانات سخت افزاری که لازمه شرکت در اعتبار سنجی های اتریوم 2 به شکل مستقیم برای کمتر کسی امکان ‌پذیر هستش.
• روش غیر مستقیم : در این روش، باید ابتدا به ‌روز رسانی به اتمام برسه و صرافی ‌هایی مانند بایننس و کیف پول‌ها، امکان سپرده گذاری رو برای کاربران محیا کنن. به این ترتیب میشه با هر مقدار سرمایه ‌ای در اثبات سهام و اعتبار سنجی های اتریوم شرکت کرد و در ازای این سپرده گذاری پاداش و سود دریافت کرد. البته سود سپرده گذاری اتریوم هنوز معلوم نیست ولی یک عده تخمین میزنن که بین 4 تا 10 درصد در سال باشه.

سخن پایانی

در این مقاله در مورد به روز رسانی و ارتقا یکی از محبوب ترین پلتفرم ها در دنیای ارز های دیجیتال صحبت کردیم. شبکه اتریوم کنونی یا اتریوم نسخه 1 با اینکه بسیار محبوب و پر کاربرده ولی ایراداتی مثل سرعت پایین تراکنش ها و مقیاس پذیری داره. همچنین به خاطر پایین بودن مقیاس پذیری و شلوغیه شبکه، نرخ کارمزد ها هم بالاست. اهداف اتریوم 2 برطرف کردن این عیب و ایرادات هستش و قراره در سه فاز که یکیشون انجام شده، این به روز رسانی به اتمام برسه و اتریوم 2 رسما شروع به کار کنه.

درپایان جا داره به این هم اشاره کنیم که اگه دوست دارین در بازار ارزهای دیجیتال از یک چارت حرفه ای بصورت رایگان در تحلیل های خودتون استفاده کنین، اکادمی ارزسنج اکانت پریمیوم تریدینگ ویو رو با قابلیت استفاده از تمامی امکانات ان بصورت رایگان برای شما فراهم کرده و می تونین با ثبت نام در ارزسنج در پنل کاربری خودتون ازش استفاده کنین. همچنین اگه علاقمند به خرید و فروش ارزهای دیجیتال هستین، ولی نقاط مناسب خرید و فروش در این بازار رو نمی تونین به درستی تشخیص بدین، ما به شما همیار تریدر ارزسنج رو پیشنهاد می دیم که بهترین نقاط خرید و فروش ارزهای دیجیتال رو به شما پیشنهاد خواهد داد.

معرفی ارز اتریوم Ethereum + مزایای آن

امروزه خرید و فروش ارز دیجیتال یا همان رمز ارز، طرفداران بسیاری دارد. اتریوم Ethereum که یکی از محبوب ترین ارزهای دیجیتال است پای خود را فراتر از سرمایه گذاری ارزی گذاشته، به گونه ای که با ایجاد شبکه ای امن و به دور از دخالت اشخاص ثالث، معاملات مالی را وارد دنیای جدید و بسیار پیشرفته ای کرده است. امروز در این مقاله به معرفی جامع ارز اتریوم خواهیم پرداخت، پس با داناپ همراه باشید.

اتریوم چیست؟

اتریوم یک پلتفرم جهانی و غیرمتمرکز (Decentralized) برای سرمایه مالی و برخی اپلیکیشن های جدید است. در اتریوم می توان با کدنویسی سرمایه پولی را کنترل کرد یا اپلیکیشن هایی ساخت تا از سراسر دنیا قابلیت دسترسی به آنها وجود دارد.

در واقع اتریوم فراتر از بیت کوین و نسل اول اپلیکیشن های غیرمتمرکز است، اما همانند بیت کوین از طریق تکنولوژی بلاک چین (Block Chain) کار می کند. به عبارت دیگر چند صد اپلیکیشن در حوزه ارزهای دیجیتال وجود دارند که همگی از تکنولوژی بلاک چین استفاده می کنند و بیت کوین و اتریوم فقط دو مورد از آنها هستند.

تا همین چند سال پیش ساخت اپلیکیشن های مبتنی بر بلاک چین نیازمند برنامه نویسی پیشرفته، رمز نگاری، محاسبات ریاضی و منابع بسیار بود. اما با ظهور فناوری های جدید، نرم افزارهای غیر قابل دسترس، از رای گیری الکترونیکی گرفته تا تجارت آنلاین، دچار پیشرفت های چشم گیری شده اند و پیاده سازی آنها در سال 2020 بسیار ساده تر شده است.

شبکه ارزی اتریوم با در اختیار گذاشتن ابزار لازم برای توسعه دهندگان، امکان ساخت اپلیکیشن های غیر متمرکز را نیز به آنها می دهد. در حقیقت هر شخص حقیقی یا حقوقی می تواند در محیط بسیار امن اتریوم یک ارز دیجیتالی بسازد، که به آن توکن دیجیتالی می گویند. در اصل برای ساخت توکن دیجیتالی نیاز به راه اندازی بلاک چین های خصوصی نیست و می توان در بلاک چین اتریوم میلیون ها توکن ساخت. البته خود پلتفرم اتریوم دارای یک ارز دیجیتالی به نام اتِر است که به اختصار به صورت ETH نشان داده می شود.

تاریخچه اتریوم

• در نوامبر سال 2013، ویتالیک بوترین روس گزارش اولیه خود از اتریوم را منتشر کرد.
• در ژانویه سال 2014، توسعه پلتفرم اتریوم به صورت رسمی اعلام گردید.
• ورژن اصلی اتریوم توسط تیم متشکل از ومیتالیک بوترین، وی های آلیسی، آنتونی دی لوریو و چارلز هالسکینسون توسعه داده شد.
• در ماه آگوست سال 2014 از طریق عرضه اولیه کوین (ICO) توانست 18.5 میلیون دلار سرمایه جذب کند.
• در ماه می 2015 ورژن آزمایشی اتریوم به نام Olympic منتشر شد.
• در ماه جولای 2015 اولین مرحله از توسعه اتریوم به نام Frontier پیاده سازی شد.
• سال 2016 در ماه مارس، اولین ورژن پایدار اتریوم به نام Homestead بر روی بلاک 1.150.000 منتشر گردید.
• سیستم DAO یا همان سازمان های خودمختار غیر متمرکز پلتفرم اتریوم در ماه ژوئن سال 2016 توسط عده ای ناشناس هک شد و مقادیر زیادی ارز دیجیتال اتر به ارزش 50 میلیون دلار از آن دزدیده شد (مساوی با 15% کل میزان گردش اتر) که در نتیجه باعث کاهش محبوبیت این شبکه بین مردم شد.
• در ماه می همان سال بلاک چین اتریوم آپدیت شد و هارد فورک (ورژن جدیدی از نسخه قبلی اتریوم) آن منتشر شد تا سرمایه از دست رفته را به کاربران بازگرداند، علاوه بر این نسخه قدیمی اتریوم به نام اتریوم کلاسیک به دور از پروتکل های جدید به کار خود ادامه داد.
• در ماه اکتبر سال 2017 هارد فورک متروپلیس بیزانس (Metropolis Byzantium) در دسترس عموم قرار گرفت.
• در 28 فوریه سال 2019 هارد فورک قسطنتنیه (Constantinople) برای اتریوم منتشر شد.

تفاوت بیت کوین و اتریوم

به زبان ساده اتریوم Ethereum یک پلتفرم آزاد مبتنی بر تکنولوژی بلاک چین است که به توسعه دهندگان ارز دیجیتال امکان ساخت اپلیکیشن های غیر متمرکز را می دهد. اتریوم همانند بیت کوین یک شبکه بلاک چین عمومی است مزایای شبکه اتریوم اما تفاوت هایی در اهداف و قابلیت ها این دو را از یکدیگر متمایز می کند. برای مثال بیت کوین با ارائه یک اپلیکیشن بلاک چین بخصوص به کاربران امکان انجام تراکنش های آنلاین بیت کوین را می دهد، ولی اتریوم تمرکز خود را به روی اجرای کدهای برنامه نویسی دیگر اپلیکشین های غیر متمرکز گذاشته است.

در واقع در بلاک چین اتریوم به جای ماینینگ بیت کوین، کاربران یک توکن رمزنگاری شده به نام اتر Ether استخراج می کنند که صرفاً یک ارز دیجیتال قابل خرید و فروش نیست و برای پرداخت هزینه سرویس های شبکه اتریوم نیز از آن استفاده می شود.

یک توکن رمزنگاری شده دیگر به نام Gas وجود دارد که برای پرداخت هزینه های خدمات بلاک چین اتریوم و راه اندازی قراردادهای هوشمند (Smart Contracts) مورد استفاده قرار می گیرد.

دکتر Gavin Wood یکی از بنیانگذاران اتریوم درباره تفاوت آن با بیت کوین می گوید :

بیت کوین اولین ارز دیجیتال است، ولی تنها اپلیکیشن بلاک چین نیست. برای مثال جیمیل یکی از اپلیکیشن های ارسال ایمیل است که محبوبیت بسیار بالایی نیز دارد، اما برنامه های کاربردی دیگری نیز در اینترنت وجود دارند.

قرار داد هوشمند یا Smart Contract اتریوم چیست؟

کدهای کامپیوتری که تبادل پول، محتوا، دارایی و هر چیز ارزشمند دیگری را امن و آسان می کنند به اصطلاح قراردادهای هوشمند نامیده می شوند. زمانی که در حال کار روی یک بلاک چین هستید، قرارداد هوشمند همانند یک برنامه کامپیوتری برخی تنظیمات را اعمال خواهد کرد و از آنجایی که در سطح بلاک چین پیاده سازی می شود امکان هر گونه تقلب، سانسور یا نفوذ افراد سود جو در آن وجود نخواهد داشت.

اگرچه تمام بلاک چین ها توانایی پردازش کدها را دارند اما برخی از آنها شدیدا محدود هستند. در طرف دیگر اتریوم کاملا مدرن و پیشرفته است و به کاربران امکان توسعه هر عملیاتی را می دهد، بدین معنی که توسعه دهندگان قادر خواهند بود اپلیکیشن هایی بسازند که سابقا نظیر آن ها را در هیچ کجا ندیده ایم.

ماشین مجازی Virtual Machine اتریوم چیست؟

قبل از پیدایش اتریوم اپلیکیشن های بلاک چین مانند بیت کوین یا ارزهای دیجیتال دیگر، تنها برای معاملات نظیر به نظیر (Peer-to-Peer) طراحی شده بودند. توسعه دهندگان با مشکلات بسیاری از قبیل ساخت یک بلاک چین جدید روبرو شدند. علاوه بر این توسعه ارزهای مزایای شبکه اتریوم دیجیتال مانند بیت کوین بسیار پیچیده و زمان بر بود، بنابراین سازنده اتریوم ویتالیک بوترین رویکرد جدیدی را توسعه داد :

من فکر کردم که افراد درگیر بیت کوین راه درستی برای حل مشکلات خود ندارند، آنها به دنبال اپلیکیشن های فردی بودند، به نوعی دنبال پروتکل همه کاره ای مثل چاقوی سوییسی بودند.

فناوری هسته اتریوم به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) یک نرم افزار کامل تورینگ است که در شبکه اتریوم اجرا می شود. در حقیقت این ماشین مجازی به هر کاربر زمان و حافظه نامحدودی برای اجرای برنامه ها می دهد بدون اینکه زبان برنامه نویسی آن برنامه را در اولویت قرار دهد. به عبارت دیگر ماشین مجازی فرآیند توسعه اپلیکیشن های بلاک چین را آسان تر از قبل کرده است و بدون نیاز به بلاک چین خصوصی به راحتی می توان در بستر آن هزاران اپلیکیشن تولید کرد.

اتریوم در چه زمانی به کار می رود؟

اتریوم این امکان را به توسعه دهندگان می دهد تا هرگونه اپلیکیشن غیر متمرکزی (Dapp) که می خواهند را در بلاک چین عمومی آن بسازند، برای مثال بیت کوین یک Dapp است که از طریق سیستم پولی الکترونیک، خرید و فروش بیت کوین را برای کاربران خود فراهم می کند. از آنجایی که این اپلیکیشن ها متشکل از کدهایی هستند که در بستر بلاک چین اجرا می‌شوند، هرگز توسط افراد یا موسسات دولتی کنترل نخواهند شد.

هر سیستم متمرکزی از طریق اتریوم قادر خواهد بود که به فُرم غیر متمرکز درآید، برای مثال وام هایی که بانک ها یا موسسات مالی به صاحبان کسب و کار پرداخت می کنند یا سرویس های ساده ای مانند رای گیری الکترونیکی و ثبت نام های دولتی یا غیر دولتی را می توان در پهنای بلاک چین اتریوم اجرا کرد.

اتریوم همچنین قادر است تا سازمان های خودمختار غیرمتمرکز (DAO) بسازد؛ DAO سازمان صد در صد مستقلی است که هیچ رهبر یا رئیسی ندارد. کدهای برنامه نویسی در مجموعه ای از قراردادهای هوشمندی که در بلاک چین های اتریوم نوشته شده اند، عملکرد DAO را تعیین می کنند. در حقیقت این کدها موسسات قدیمی که به صورت واسطه در معاملات حضور داشتند را حذف کرده و مبادلات را بدون هرگونه کنترل واسطه گرانه پیش می برد.

به عبارت دیگر صاحب یک DAO اشخاصی هستند که توکن خریداری کرده اند ولی به جای اینکه هر توکن فقط بیانگر میزان سهم هر شخص باشد در حقیقت به کاربران حق رای می دهد.

مزایای پلتفرم غیر متمرکز اتریوم

به دلیل اینکه اپلیکیشن های غیر متمرکز (Dapp) بر روی بلاک چین اجرا می شوند، دارایی های آن مشمول مزیت های بسیاری خواهند شد :

ثبات یا همان تغییرناپذیری بدین معنی است که هیچ ارگان یا شخص ثالثی اجازه و توانایی نفوذ و تغییر داده های آن را ندارد.

اپلیکیشن ها مبتنی بر شبکه ای شکل می گیرند که توافق عام را دستور کار خود قرار داده است، بنابراین اعمال سانسور در آنها امکان پذیر نیست.

اپلیکیشن های ساخته شده در بستر پلتفرم غیر متمرکز هرگز از کار نمی افتند و هیچ شخصی قادر به متوقف کردن ساز و کار آنها نیست.

بدون هیچ نقطه ضعف و رمز نگاری بسیار جامع، اپلیکیشن ها در برابر حملات هکرها و تقلب آنان محافظت می شوند.

جمع بندی

اتریوم با فراهم کردن پلتفرمی بسیار امن و کاربردی مانند سامانه قرار دادهای هوشمند (Smart Contract) و سازمان های خودگردان غیر متمرکز (DAO) به کاربران امکان توسعه هرگونه اپلیکیشن غیر متمرکز (Dapp) و تولید انواع توکن ها دیجیتال را می دهد. علاوه بر مزایای شبکه اتریوم این برای پرداخت هزینه های سرویس های ارائه شده در اتریوم می توان توکن رمزنگاری شده اتر Ether را از طریق خود این پلتفرم استخراج کرد. امروز به طور تخصصی شرایط پلتفرم اتریوم را توضیح دادیم تا اگر می خواهید در محیط آن سرمایه گذاری کرده یا برنامه های مستقلی را از طریق بلاک چین های آن توسعه دهید، با آگاهی کامل این کار را انجام دهید.

اتریوم چیست؟

اگر بیت­کوین (BTC) نوع پول مورد استفاده در آینده باشد، پس اتریوم چیست ؟ برای کسی که تازه وارد فضای رمزارز شده، این سوال ایجاد می­شود. زیرا احتمالاً اتریوم و اتر را در کنار بیت کوین در همه­جا، در مبادلات و در اخبار، در کنار هم می­بیند. با این حال، درست نیست که اتریوم را رقیب اصلی بیت کوین در نظر بگیریم. اتریوم اهداف، ویژگی­ها و حتی فناوری متفاوتی با بیت کوین دارد. اتریوم یک شبکه­ ی بلاکچینی غیرمتمرکز است که کاربران با استفاده از توکن اتر می­توانند معاملات خود را انجام دهند، سود سهام دریافت کنند، از توکن­ های غیرقابل معاوضه (NFT) استفاده کرده یا آن را ذخیره کنند، بازی کرده و یا از رسانه ­های اجتماعی استفاده کنند و بسیاری موارد دیگر.

در حال حاضر این بلاکچین دارای الگوریتم اثبات کار (PoW) است اما در حال تبدیل به الگوریتم اثبات سهام (PoS) با اتریوم 2.0 به منظور مقیاس­پذیری و سازگاری با محیط است. بسیاری از افراد، اتریوم را نسل جدیدی از اینترنت می­دانند. اگر سیستم­ عامل­های متمرکز مانند اپ استور اپل را نسخه­ی 2.0 وب بدانیم، یک شبکه­ی غیرمتمرکز مانند اتریوم، نسخه­ی 3.0 وب است. برای مثال، نسل بعدی وب از برنامه­ های غیرمتمرکز (DApps)، امور مالی غیرمتمرکز (DeFi) و صرافی‌های غیرمتمرکز (DEXs) پشتیبانی می­کند. در این مطلب، ما به بررسی اتریوم و مسائل پیرامون آن می‌پردازیم.

تاریخچه­ ی اتریوم

اتریوم همیشه دومین پروژه­ی بزرگ بلاکچین در جهان نبوده است. ویتالیک بوترین (Vitalik Buterin) در واقع این پروژه را برای پاسخ­گویی به کمبودهای بیت کوین ایجاد کرد. Buterin وایت پیپر اتریوم را در سال 2013 منتشر کرد که در آن جزئیات قراردادهای هوشمند نوشته شده بود.

با این که برنامه‌های غیرمتمرکز در فضای بلاکچین در حال گسترش بودند، اما سیستم­عامل­ها با هم سازگار نبودند. از نظر او، یکپارچگی نحوه­ی عملکرد و تعامل برنامه‌های غیرمتمرکز تنها راه‌حل بود.

بنابراین، اتریوم 1.0 ایجاد شد. به آن به عنوان اپ استور اپل نگاه کنید؛ یک فضای حاوی ده­ها هزار برنامه­ی مختلف که همه طبق یک قانون عمل می­کنند و تنها تفاوت این است که این مجموعه از قوانین، در شبکه­ ای کدگذاری شده­اند و به صورت مستقل اجرا می­شوند و توسعه­دهندگان نیز می­توانند قوانین خاص خود را در DApps اجرا کنند. در عوض، قدرت در دست کسانی است که به عنوان یک مجموعه عمل می­کنند. البته ساختن چنین شبکه ­ای، کم­هزینه نیست. بوترین و شریکانش Gavin Wood، Jeffrey Wilcke، Charles Hoskinson، Mihai Alisie، Anthony Di Iorio و Amir Chetrit، پیش­فروش توکن اتر را برای جمع­آوری 18,439,086 دلار برگزار کردند تا بودجه­ی مورد نیاز برای گسترش اتریوم تامین شود.

این گروه هم­چنین در سوئیس، بنیاد اتریوم را برای گسترش این شبکه و حفظ آن تاسیس کردند. کمی بعد، ویتالیک بوترین اعلام کرد که این بنیاد به عنوان یک سازمان غیرانتفاعی فعالیت خواهد کرد که باعث شد تا بعضی از شریکان او، بنیاد را ترک کنند. با گذشت زمان، توسعه­دهندگان با ایده­ های غیرمتمرکز خود به پروژه اتریوم پیوستند. در سال 2016، آن‌ها یک سازمان خودگردان غیرمتمرکز (DAO) ایجاد کردند؛ یک گروه دموکراتیک که برای تغییرات و پیشنهادات در شبکه رای دادند. این سازمان به وسیله یک قرارداد هوشمند ایجاد شد تا نیازی به مدیرعاملی با قدرت تام در اتریوم وجود نداشته باشد. درعوض، اکثریت درباره­ی تغییرات اعمال شده رای می­دادند.

با این حال، همه­ی این برنامه­ها با حمله­ی یک هکر ناشناس که توانست 40 میلیون دلار از بودجه­ی DAO را به سرقت ببرد، بهم خورد. DAO نیز در مقابل به هارد فورک شدن اتریوم رای داد که این یعنی شبکه­ی اتریوم از حالت قدیمی خود خارج و با پروتکل جدیدی به‌روزرسانی شد و اساساً تحت یک به‌روزرسانی بزرگ نرم­افزاری قرار گرفت. شبکه­ی جدید، نام اتریوم را حفظ کرد در حالی که شبکه­ی اصلی به عنوان اتریوم کلاسیک هم­چنان وجود دارد.

اتریوم چگونه کار می­کند؟

مانند بیت کوین، شبکه­ی اتریوم به لطف کاربرانی که به عنوان Node شرکت می­کنند، در هزاران رایانه در سراسر جهان وجود دارد و یک سرور متمرکز نیست. این باعث می­شود تا شبکه، غیرمتمرکز شده و در برابر حملات در امان باشد و در نتیجه نمی­تواند از بین برود. اگر یک رایانه خراب شود، مشکلی ایجاد نمی­شود زیرا هزاران نفر دیگر از شبکه استفاده کرده و به بقای شبکه کمک می­کنند.

اتریوم اساساً یک سیستم منفرد و غیرمتمرکز است که در کامپیوتری به نام ماشین مجازی اتریوم (EVM) اجرا می­شود. هر Node، یک کپی از آن کامپیوتر را در اختیار دارد که این یعنی هر گونه تعامل باید تایید شود تا همه بتوانند نسخه­ی خود را به‌روزرسانی کنند. تعاملات شبکه­ ی در غیر این صورت، تراکنش در نظر گرفته می­شوند و در بلاک­ های بلاکچین اتریوم ذخیره می­شوند. استخراج­کنندگان اعتبار آن‌ها را قبل از ثبت کردن در شبکه به عنوان بخشی از سوابق معاملات یا در دفتر دیجیتال، تایید می­کنند. استخراج­ کردن برای تایید تراکنش،­ به عنوان یک روش اثبات کار شناخته می­شود. هر بلاک دارای یک کد 64 رقمی منحصر به فرد برای شناسایی است. استخراج­کنندگان این کدها را پیدا کرده و منحصر به فرد بودن آن‌ها را شناسایی می­کنند. کاری که آن‌ها انجام می­دهند، اثبات در انجام آن کار است و استخراج­کنندگان به خاطر تلاش ­هایشان پاداش دریافت می‌کنند.

هم­چنین مانند بیت کوین، همه­ی تراکنش­های اتریوم کاملاً عمومی هستند. استخراج­کنندگان، بلاک­ های تکمیل شده را در شبکه منتشر می­کنند، تغییرات انجام شده را تایید و بلاک­ها را در دسترس همه قرار می­دهند. بلاک ­های تایید شده را نمی­توان دستکاری کرد.

اما اگر استخراج­کنندگان بابت کاری که انجام می­دهند پاداش بگیرند، آن پاداش از کجا می­آید؟ هر تراکنش مقداری هزینه (کارمزد) به همراه دارد که gas نامیده می­شود که توسط کاربر انجام دهند­ه­ی تراکنش، پرداخت می­شود. این هزینه به استخراج ­کننده­ ای که تراکنش را تایید می­کند، پرداخت می­شود و باعث حفظ امنیت شبکه و کمک به استخراج­ های بعدی می­شود. gas در اصل عاملی برای ایجاد محدودیت است، یعنی فعالیت­ هایی را که یک کاربر در طول تراکنش می­تواند انجام دهد را محدود می­کند. هم­چنین باعث جلوگیری از ایجاد اسپم در شبکه می­شود.

از آن‌جا که ETH بیش‌تر از این که یک توکن باارزش باشد یک توکن کاربردی است، میزان عرضه­ی آن نامحدود است. از آن‌جایی که اتر دائماً به صورت پاداش استخراج­کنندگان وارد گردش می­شود، همیشه متقاضی خواهد داشت و تورم هرگز ارزش آن را از بین نخواهد برد. متاسفانه هزینه ­های gas اتریوم برای بعضی از کاربران بر اساس فعالیت ­هایی که در شبکه انجام می­دهند می­تواند بالا باشد. این به آن دلیل است که یک بلاک فقط می­تواند مقدار مشخصی از gas را بر اساس نوع تراکنش و مقادیر آن، در خود جای دهد. در نتیجه، استخراج­کنندگان تراکنش‌هایی با بالاترین مقدار gas را انتخاب می­کنند و این یعنی کاربران با یک‌دیگر بر روی گرفتن تایید برای تراکنش رقابت می­کنند. این رقابت باعث می­شود تا هزینه­ها بالا و بالاتر برود تا این که شبکه در اوج شلوغی، متراکم شود. ازدحام در شبکه یک مشکل بزرگ است که در بخش جداگانه و مربوط به اتریوم 2.0 به آن پرداخته خواهد شد.

تعامل کردن با شبکه­ی اتریوم به رمزارز نیاز دارد که در کیف پول ذخیره می­شود. این کیف پول به DAppها متصل است و به عنوان گذرنامه ­ای در فضای اتریوم عمل می­کند. از آن‌جا، هر کسی می­تواند خرید کند، بازی انجام دهد، پول قرض بدهد و هر نوع فعالیتی را که در شبکه­ی اینترنت معمولی انجام می­دهد، در این شبکه نیز می‌تواند انجام دهد. فقط با این تفاوت که استفاده از اینترنت معمولی رایگان است و آن نیز به دلیل جمع­آوری داده­های شخصی­ کاربران است. نهادهای متمرکز که وب‌سایت­ها را مدیریت می­کنند، می­توانند این داده­ها را فروخته و از آن کسب درآمد کنند.

در اینجا رمزارز جای داده را می­گیرد که این یعنی کاربران آزادانه می­توانند به طور ناشناس به فعالیت­های خود ادامه دهند. این هم­چنین به این معنی است که همه می­توانند به طور مساوی از DApp استفاده کنند و تبعیضی در کار نیست. برای مثال، هیچ DApp بانکی یا قرض­دهنده‌ای نمی­تواند کسی را بر اساس نژاد یا وضعیت مالی رد کند. یک واسطه نمی­تواند یک تراکنش به نظر مشکوک را مسدود کند. این کاربران هستند که تصمیم می­گیرند چه کاری را چطور انجام دهند و به همین دلیل بسیاری از افراد اتریوم را نسل سوم وب می­دانند.

اتریوم در برابر بیت کوین

در حالی که بیت کوین اصلی­ترین رمزارز به حساب می­آید، اما مجموعه­ی اتریوم قصد دارد تا پروژه­ی خود را گسترش دهد. بیت کوین، یک نوع پول دیجیتالی است اما محدودیت­هایی دارد. بیت کوین یک شبکه­ی PoW است که برای مقیاس­پذیر شدن تلاش می­کند. این موضوع باعث شده تا بعضی­ها فکر کنند که مانند طلا، جنبه­ی ذخیره­ای دارد و علاوه‌بر این‌ها دارای سقف عرضه‌ی 21 میلیون سکه­ای است.

از طرف دیگر، اتریوم قصد دارد تا بر زیرساخت­های فعلی اینترنتی غالب شود و بسیاری از فرآیندهایی را که به واسطه نیاز دارند، مانند استفاده از اپ استور را به فرآیندهایی خودکار تبدیل کند. ETH بیش‌تر به عنوان وسیله­ای برای تعامل با شبکه مورد استفاده قرار می­گیرد تا به عنوان راهی برای انتقال پول. هر چند می­توان از آن به این منظور نیز استفاده کرد.

توسعه­دهندگان می­توانند در شبکه­ی اتریوم، توکن منحصر به فرد سازگار با اتر را برای هر DApp بسازند که توکن ERC-20 نامیده می­شود. گرچه این روند کامل و بی­نقص نیست، اما به این معنی است که همه­ی توکن­های مبتنی بر اتریوم از نظر فنی با یک­دیگر سازگار هستند. اما شبکه­ی بیت کوین صرفا برای بیت کوین است.

مزایای اتریوم چیست؟

جدا از غیرمتمرکز بودن و توانایی کاربران در تعامل در شبکه به صورت ناشناس، اتریوم مزایای مختلف دیگری از جمله عدم سانسور دارد. برای مثال، اگر کسی متن توهین­آمیزی را توییت کند، توییتر می­تواند آن توییت را حذف کند و یا با کاربر برخورد کند. اما در رسانه­های اجتماعی موجود در اتریوم، برخورد با فرد خاطی فقط در صورتی انجام می­شود که کل کاربران آن شبکه به برخورد با آن فرد رای دهند. به این ترتیب، کاربران با دیدگاه­های مختلف می­توانند هر طور که صلاح می­دانند با یک­دیگر بحث کنند و خود آن‌ها می­توانند تصمیم بگیرند که چه چیزهایی باید و نباید گفته شود.

الزامات مجموعه هم­چنین مانع غالب شدن افراد خطرناک می­شود. کسی که قصد دارد تا نقشه­های شوم خود را عملی کند باید 51% از شبکه را به کنترل خود درآورد که در اکثر مواقع تقریباً غیرممکن است. به این ترتیب، این شبکه بسیار امن­تر از یک سرور ساده است که به راحتی بتوان به آن نفوذ پیدا کرد. از طرفی دیگر، قراردادهای هوشمند وجود دارند که بسیاری از فعالیت‌ها را به طور خودکار انجام می­دهند. برای مثال، یک فریلنسر در شرکت Upwork باید از پلتفرم آن برای پیدا کردن مشتری استفاده کرده و قراردادهای حقوقی را تنظیم کند. مدل کسب و مزایای شبکه اتریوم کار Upwork نیز این گونه است که درصدی از هر قرارداد را می­گیرد تا بتواند حقوق کارکنان، هزینه­های سرور و غیره را پرداخت کند. در وب نسل سوم، مشتری می­تواند به سادگی یک قرارداد هوشمند با این متن بنویسد که «در صورتی پول پرداخت می­شود که کار در زمان موردنظر تحویل داده شود.»

در قراردادهای هوشمند، قوانین به طور دقیق در قرارداد تنظیم می­شود و هیچ­کدام از طرفین قرارداد نمی­توانند آن را دستکاری کنند. هم­چنین دستیابی به اتر راحت‌تر از قبل شده است. شرکت­هایی مانند PayPal و شرکت تابعه­ی آن Venmo از خرید رمزارز با پول فیات در داخل برنامه پشتیبانی می­کنند. با توجه به میلیون­ها مشتری‌ای که در هر پلتفرم دارند، آن‌ها مجبورند تا هر چه زودتر از این نوع روش­ها استفاده کنند.

معایب اتریوم چیست؟

هر چند اتریوم از لحاظ پلتفرمی عالی به نظر می­رسد، اما چند مسئله­ی اساسی وجود دارد که باید به آن‌ها رسیدگی شود. اولین موضوع، مقیاس­پذیری است. ویتالیک بوترین، اتریوم را مانند وب فعلی تصور کرد که میلیون­ها کاربر به طور هم­زمان با یک­دیگر در تعامل هستند. با این حال، به دلیل الگوریتم اثبات کار (PoW)، این گونه تعامل با هزینه­های gas و تایید اعتبار بلاک محدود می­شود. علاوه بر این، غیرمتمرکز بودن خود یک مانعی را ایجاد می­کند؛ یک نهاد متمرکز مانند Visa همه چیز را مدیریت می­کند و روند معامله را کامل انجام می­دهد.

دومین مسئله، در دسترس بودن آن است. در حال حاضر، گسترش دادن اتریوم پرهزینه است و برای کاربرانی که با فناوری آن آشنا نیستند، چالش­برانگیز است. بعضی از پلتفرم­ها به کیف پول خاصی نیاز دارند، به این معنی که شخص باید ETH خود را از کیف پول فعلی به کیف پول موردنظر منتقل کند. این یک مرحله­ی غیرضروری برای کاربرانی است که با سیستم گردش مالی فعلی آشنا هستند و مبتدی نیستند.

مطمئناً PayPal از رمزارز پشتیبانی خواهد کرد اما کاربران نمی­توانند کاری بیش‌تر از ذخیره کردن رمزارزهای خود در آن انجام دهند. این پلتفرم باید به DeFi و DApp مجهز شود تا قابلیت دسترسی به آن بیش‌تر شود.

این پلتفرم راه­های پیشنهادی خوبی برای جذب کاربران بیش‌تر دارد، اما نحوه­ی استفاده از اتریوم باید ساده­سازی شود. یادگیری درباره­ی بلاکچین با استفاده از آن بسیار متفاوت است.

اتریوم نسل دوم (Ethereum 2.0) چیست؟

اتریوم به آرامی در حال ارتقا به نسخه­ی 2.0 است که انتظار مزایای شبکه اتریوم می­رود الگوریتم اثبات سهام (PoS) به آن اضافه شود. بین سال‌های 2020 تا 2022 قرار است که شبکه­ی سنتی اتریوم با بیکن چین (Beacon Chain)، اولین ویژگی جدید اتریوم نسل دو، ادغام شود. در نگاه اول به نظر می­رسد که بیکن چین تغییر چندانی نمی­کند اما تغییرات اساسی لازم را برای ارتقاهای آینده مانند shard chain اضافه می­کند. آیا مسئله­ی مقیاس­پذیری که قبلاً بحث شد را به یاد دارید؟ shard chain بخش بزرگی از این مشکل را حل می­کند.

Shard کردن یا خرد کردن در واقع عملی برای گسترش معاملات در شبکه­های بلاکچین متعدد و کوچک‌تر است. این شبکه­های کوچک می­توانند توسط کاربرانی با سخت­افزارهای ضعیف مدیریت شوند زیرا به جای ذخیره­ی اطلاعات کل شبکه، فقط باید اطلاعات مربوط به shard را ذخیره کنند. اساساً، shard کردن باعث راحت‌تر شدن تایید اعتبار اتریوم می­شود و به تجزیه شدن شبکه­ی اصلی کمک می­کند. اتریوم نسل دو باعث جسورتر شدن علاقمندان به رمزارز می­شود. با این حال، تمام این فعالیت­ها باعث شده تا هزینه­های تراکنش بیش‌تر و زمان تایید آن‌ها طولانی­تر شود که نیاز شدید به اتریوم نسل دو را نشان می­­دهد. اما این می­تواند خود مشکلی ایجاد کند زیرا هزینه­ها ممکن است بیش از نیمی از مبلغ تراکنش­ها را به خود اختصاص دهد. خوشبختانه توسعه­دهندگان DApp سخت در تلاشند تا میزان دسترسی را بیش‌تر کنند.

بخشی از این راه­حل مربوط به اثبات سهام (PoS) می­شود که ویژگی اصلی اتریوم نسل دوم است. به جای استخراج­ کردن که انرژی­بر است، اتریوم نسل دو به سمت الگوریتم اثبات سهام متمایل می­شود. این الگوریتم باعث جایگزینی استخراج­کنندگان با اعتبارسنج­ها می­شود؛ کاربرانی که در بلاکچین، اتریوم ذخیره می­کنند، تراکنش­ها را تایید می­کنند و دیگر کارها را انجام می­دهند. آن‌ها اساساً شکل دیگری از nodeها هستند.

برای تبدیل مزایای شبکه اتریوم شدن به یک اعتبارسنج کامل، حداقل باید در دوره­ی اولیه­ی اتریوم نسل دو، 32 اتر سرمایه­گذاری کرد. با داشتن رایانه­ی متصل به شبکه، اعتبارسنج‌ها به عنوان پاداش تلاش­های خود، اتر دریافت می­کنند. هدف این است که مشخص شود افرادی که اترهای خود را سرمایه­گذاری می­کنند در واقع نیت و اهداف خوبی در شبکه دارند و برای موفقیت شبکه هر کاری که از دست‌شان بربیاید انجام می­دهند. اگر یک اعتبارسنج نتواند به درستی مشارکت کند یا بخواهد سوءاستفاده کند، اتر سرمایه­گذاری شده­ی خود را از دست می­دهد.

الگوریتم اثبات سهام باعث سریع­تر و در دسترس­تر شدن مجموعه­ی بلاکچین می­شود و به سخت­افزار خاصی مانند استخراج نیاز ندارد، یعنی هر کسی با بودجه و یک دستگاه می­تواند در آن شرکت کند. از لحاظ تئوری، دسترسی به شبکه باید بیش‌تر شود؛ هر چه اعتبارسنج بیش‌تر باشد، بلاک­های بیش‌تری اعتبارسنجی می­شوند. در نهایت بیش‌تر شدن تعداد اعتبارسنج‌ها هم­چنین باعث افزایش امنیت اتریوم به عنوان یک سیستم غیرمتمرکز می­شود.

جمع‌بندی

چه بخواهید و چه نخواهید، بر اساس رتبه‌بندی coinmarketcap، اتریوم دومین رمزارز برتر بازار است و اغلب فعالان این حوزه به آینده این ارز دیجیتال بسیار امیدوارند. نظر شما راجع به اتریوم چیست؟ برای ما بنویسید.